vrijdag 26 oktober 2012

Appeltaart

Vandaag dan eindelijk naar de nieuwe supermarkt geweest.
Je weet wel: Halloooooooo .......
Woensdag was de opening en mensen stonden buiten al een half uur van te voren in de rij.
Ik had zo iets van vrijdag is ie er ook nog wel.

Het is wel een heel ander concept dan de oude winkel.

Het begon al met het karretje.
Dat is zo groot dat ik zowat op m'n tenen moest gaan staan om er wat in te kunnen leggen.
En als je dan weet dat ik gemiddeld een kop groter ben dan de plaatselijke vrouwelijke bevolking, dan kun je voorstellen hoe groot dat karretje was.

De winkel is verbouwd.
Er was niet veel ruimte om uit te breiden.
5 Meter naar achter en een klein stukje op zij.
Maar het voelt alsof je een balzaal in komt.

Het personeel is goed geinstrueerd.
De verplichtte glimlach en behulpzaamheid doet nog wat gekunsteld en benauwend aan.

Iedereen liep natuurlijk te zoeken en te dwalen.
En wat me vooral opviel waren de enorme grootverpakkingen vlees.
Niet geschikt voor een éénpersoonshuishouden.
Maar je mag hier vragen om een beetje minder.
Ook dat moest nog wennen hoor.
Het duurde een kwartier voordat ik mijn eenpersoonsportie netjes verpakt en geprijst en voorzien van glimlach mee kreeg.
Maar dat gaat vast al gauw sneller, als iedereen een beetje gewend is.

De keus is groot en sommige vertrouwde producten van de oude formule zijn wijselijk toegevoegd aan de nieuwe.

Meest storende vond ik de verlichting en het luchtcirculatiesysteem.
Leuk hoor elke afdeling zijn eigen licht, maar de spotjes en gedempte hoekjes maakten het zicht lastig.
En het monotone toch wel erg aanwezige gezoem boven je hoofd is knap vermoeiend.

Tot mijn verbazing kreeg ook ik een niet geplanned appeltaartje cadeau.
Ongemerkt was ik toch boven de €25 uitgekomen.
Dat wordt dus snoepen de komende dagen.
Ik ben nl gek op appeltaart.








Geen opmerkingen:

Een reactie posten