zeven jaar verder

22 november was het precies zeven jaar geleden dat ik naar de andere kant van het land verhuisde.
En ik realiseer me opeens dat er nu geen cel in mijn lichaam meer is die nog uit mijn vorige leven stamt.

Surae

Gisteren gewandeld met een paar gezellige dames die ik via "Margriet Vriendinnen" en de subgroep "Vrouwen Breda e.o." op Facebook heb leren kennen.
We hebben een rondje om de meertjes van Surae in Boswachterij de Dorst gemaakt.
Een prachtig natuurgebied hier vlakbij waar ik veel te weinig kom.











De fotos zijn van een paar jaar geleden.

Ik zou het bijna vergeten

Net zo als ik vergat om fotos te nemen ;-)
Maar afgelopen maandag mocht ik gratis naar de Efteling.
Met introducee en nog zo'n 1100 anderen.
Inclusief eten en drinken.
Daar zeg je toch geen nee tegen.

Deze foto is van Gaston, bekend van de postcodeloterij geloof ik.
De andere 1100 genodigden wilden allemaal met hem op de foto.
Ik heb het maar bij het maken van deze foto gehouden.

We hadden echt mazzel met het weer.
De hele dag zon en dat tussen al die sombere dagen in.
Het was de eerste keer dat ik de Efteling in wintersfeer meemaakte.

Ik heb eindelijk Villa Volta gezien, en dat viel me eerlijk gezegd een beetje tegen.
En Raveleijn speelde deze keer ook, al mochten de vogels niet mee doen vanwege de vogelgriep.
Een spectaculaire show, waarvan je volgens mij niet veel begrijpt als je de serie niet op tv gezien hebt, maar mijn introducee zei dat ze het zonder voorkennis ook prachtig gevonden had.
Er was ook tijd om nog wat oude bekenden te bekijken zoals droomvlucht, fatamorgana en natuurlijk het sprookjesbos.
En deze keer was het wel al stikdonker toen we Aquanura vanaf de VIP-zijde mochten bekijken.
Twee jaar geleden zag ik het bij daglicht en dat was al prachtig, maar in het donker is het echt adembenemend.

Ook heb ik de EHBO van binnen gezien, en dan zie je dat de Efteling ook daar de details niet vergeet.
Ik moest zo nodig struikelen over de rand van een riooldeksel die wat uitstak en maakte een schitterende val die voor mijn gevoel in slowmotion minutenlang leek te duren.
Net op het punt dat ik dacht: "het is me gelukt om overeind te blijven" lag ik languit op de keien.
Het valt achteraf allemaal erg mee.
Wat spierpijn en een hele rij blauwe plekken
Een icepack en homeopatisch zalfje deden wonderen.

Even mezelf kietelen

en iedereen die het ook even nodig heeft:

Stuk en zo

Mrs H dacht van de week dat er weer dingen stuk gegaan waren.
Vorige week ging mijn derde horloge van dit jaar stuk, maar dat was ik even vergeten.
Vanmorgen liet ik een hele stapel serviesgoed omvallen, alles aan diggelen.
Gelukkig zit ik erg ruim in mijn serviesgoed.

En vanmiddag vond ik een vergeten tientje in mijn jaszak.
Dat is dan toch weer meegenomen.

Vanmiddag moest ik ook met mijn poeten naar de dierenarts, voor de jaarlijkse controle en inentingen.
Ik zag er een beetje tegenop, want al jaren lang krijg ik een hoop gezeur over me heen dat mijn katten te zwaar zijn.
Ze hebben jaren in een dieetprogramma gezeten en ik maar elke maand slepen met die beesten achterop de fiets om ze te laten wegen.
Vorig jaar heb ik ze gezegd dat ik geen zin meer heb in dat gezeur over hun gewicht.
Ze zijn verder kerngezond en zeer levendig.
Ik ben toen ook gestopt met het afmeten van hun voer en ben weer op mijn gevoel afgegaan.
Laten ze nou toch afgevallen zijn.
Piep is bijna 675 gram kwijt en op normaal gewicht.
Lolo is zelfs 1,2 kilo kwijt en is met 5,8 kilo nog maar een beetje te zwaar.
Ze is twee keer zo groot als Piep dus mag ook wel wat zwaarder zijn.
5 jaar geleden woog ze nog 8,7 kilo dus ze heeft een aardig bontjasje uitgetrokken.

Mijn beestjes waren opvallend braaf  en gaven geen kik toen de spuiten er in gezet werden.
Daarentegen verging op de heenweg horen en zien je vanuit hun fietskarretje.

zucht en zentangle

Zucht .....

.... ze hebben mijn stoel weer ingepikt.

En vandaag mijn geborduurde zentangle op frame gespannen.

Ik heb de vouwen eruit gekregen door de stof eerst nat te maken en daarna op schuimrubber te spannen.

Daarbij heb ik twee beginnersfouten gemaakt.

Spelden kunnen roesten en er ontstond een lelijke vlek.

Gelukkig in een hoek dus ik heb het met omvouwen kunnen wegmoffelen.

En katoen krimpt ook als je het opspant.

Mijn doekje was na drogen opeens een heel stuk kleiner, maar gelukkig nog net groot genoeg om vast te zetten.

Vlissingen en zo

Het kwam op als poepen vrijdagavond.
Er werd mooi weer voorspeld voor zaterdag.
En ik was het inmiddels al weer weken lang sukkelen met mijn gezondheid zo zat.
Ik kon nog extra goedkope treinkaartjes kopen met mijn NS kaart.
Dus toog ik gisteren ondanks ochtendziekte al vroeg naar de trein.

Het was stralend weer in Vlissingen.
En mijn eerste stappen gingen richting boulevard, alwaar de camera van Zeegat.nl hangt.
Hier spreken de Zeegatfans af om te zwaaien naar de thuisblijvers.
En de thuisblijvers maken fotos.

Het was eb en dus ben ik ook nog even het strand opgelopen om van het uitzicht te genieten.
Bij terugkomst was ik echter zo moe dat ik nog even op het bankje ging zitten.
Tot mijn verbazing (en dat van menig andere) kwam er ineens een oud vliegtuig overvliegen, en werd de straat afgezet.
Het bleek dat het gisteren precies 70 jaar geleden was dat de eerste geallieerden voet aan wal zetten op
Een colonne van oude legervoertuigen kwam over de boulevard aanrijden.
Walcheren en oa Vlissingen bevrijd werd .
klik hier voor alle fotos

Uitgebreid winkelen zat er deze keer niet in voor me helaas.
Vlissingen is de laatste jaren een beetje mijn graadmeter geworden wat betreft mijn gezondheid.
Kon ik een paar jaar geleden maar 3 winkels bekijken met steeds een half uur uitrusten ertussen.
Anderhalf jaar geleden ontdekte ik opeens dat ik al 10 winkels gezien had en nog niet moe was.
Dat was een groot wonder na zo'n 14 jaar van chronische vermoeidheid.
Afgelopen zomer merkte ik tijdens mijn bezoek dat het allemaal wat minder was, maar ja je kunt ook gewoon een off-dagje hebben.
Maar gisteren werd het eens te meer duidelijk dat ik weer fors aan gezondheid heb in moeten leveren.
En daar baal ik even behoorlijk van.

Om positief te eindigen ;-)
Ik ben onlangs begonnen met textiellessen omdat ik eens wilde kennismaken met allerlei mij onbekende moderne technieken en materialen.
Mijn  eerste les was met Avalon/watersoluble.
Dat is een soort plastic dat in water oplosbaar is.
Je legt er stukjes stof en zo tussen en door het vlies en met behulp van heeeeeeeel veel spelden blijven losse onderdeeltjes goed op z'n plek liggen.
Daarna maak je stiksels met de naaimachine.
En vervolgens los je het soluvlies op in water.
Dan houd je een werkstuk met een open structuur over.
Dit heb ik opgespannen op een stuk schuimrubber met een handdoek ertussen om het in vorm te laten drogen.