zondag 26 juni 2016
zaterdag 25 juni 2016
even er tussen uit geknepen
Door de milde winter kreeg ik een leuk bedrag terug van Essent.
Daar moet je gelijk gebruik van maken anders verdwijnt het op de grote hoop.
Na een dag of wat rondzwerven op internet op zoek naar een leuk en betaalbaar huisje kwam ik toch weer in Gramsbergen uit.
Ook dan loont door zoeken nog de moeite want uiteindelijk vond ik een aanbieding die nog 3 tientjes goedkoper was.
Vlak na boeken kreeg ik ook nog eens een aanbieding van de NS.
Dat scheelde me nog een extra tientje aan reiskosten.
Dit keer had ik geen villa maar een gezellige blokhut, met een hoog "kleine huis op de prairie" gehalte.
Onderweg stapte ik een uurtje in Hardenberg uit om met een de vorige keer ontmoette kennis bij Rian boerenpatat te eten. Errrrrug lekkerrrr!
Vlak na aankomst op het park barstte het noodweer los.
(wat een mazzel, geen nat pak, geen natte bagage)
Toch besloot ik om na het eten het noodweer te trotseren en naar het zwembad te gaan om een paar baantjes te trekken.
De plaatselijke sportschool bleek die avond aquajoggingles te geven en ik werd uitgenodigd om mee te doen.
Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen.
Immers, ik aquafitness al 8 jaar.
Nou dat heb ik geweten, het was een soort aquazumba en het tempo lag vele malen hoger dan van mijn aquafitnessclubje thuis.
Maar leuk was het wel.
De volgende dag kon ik nauwelijks nog een voet voor de andere zetten.
Maar dat weerhield me er niet van om twee grote tegenover elkaar gelegen kringloopwinkels in Coevorden te vereren met een bezoek. ( KringelZ , Het Goed )
Woensdag hield ik het op een korte wandeling naar de Jachthaven.
Ik had gehoord dat daar een minibieb stond dus die wilde ik wel eens zien.
De weg er naar toe loopt tussen het kanaal en de spoorbaan.
Het is een piepklein haventje op een prachtige locatie.
Even verderop ontdekte ik een picknicktafel en bankje aan het water, daar heb ik een tijdje zitten lezen en gezellig gekeuveld met een een toevallige pasante.
Ook deze vakantie valt het me weer op hoe makkelijk je daar contact met mensen krijgt.
Als je wilt kun je bij iedereen op de koffie.
De terugweg maakte ik een bocht door Gramsbergen.
Het was prachtig weer en ik liep op mijn gemakje.
Donderdag toog ik op weg naar het plaatselijk museum.
Het was snoeiheet en benauwd.
Onderweg kwam ik een verrassend leuke winkel tegen.
Aan de buitenkant leek het een klein dorpswinkeltje, maar binnengekomen bleken het er wel 20.
Nou ja het was er wel maar eentje, maar het was opgedeeld in allemaal kleine glazen kamertjes en etalages .
Een complete winkel van sinkel , maar dan speels opgezet.
Van huishoudelijke artikelen tot speelgoed en zelfs een kapsalon.
Je kon het zo gek niet verzinnen of het was er te koop.
In het Infocentrum Vechtdal Gramsbergen werd ik allervriendelijkst ontvangen en kreeg gelijk een prive voorstelling over de oorspronkelijke loop van de Vecht voorgeschoteld.
Het is een leuk museumpje waar van alles te zien is over de plaatselijke geschiedenis.
Van de winkelier hoorde ik dat in het verleden huizen in het dorp compleet verplaatst zijn naar het straatje bij het museum om zo het karakteristieke beeld van Gramsbergen te bewaren.
Het was inmiddels zo warm en benauwd dat ik 's middags in de koele blokhut op bed verder ging met mijn boek en prompt in slaap viel.
En toen was het al weer tijd om in te pakken en de trein naar huis te nemen.
Ik had nog best wat langer willen blijven.
alle fotos
Daar moet je gelijk gebruik van maken anders verdwijnt het op de grote hoop.
Na een dag of wat rondzwerven op internet op zoek naar een leuk en betaalbaar huisje kwam ik toch weer in Gramsbergen uit.
Ook dan loont door zoeken nog de moeite want uiteindelijk vond ik een aanbieding die nog 3 tientjes goedkoper was.
Vlak na boeken kreeg ik ook nog eens een aanbieding van de NS.
Dat scheelde me nog een extra tientje aan reiskosten.
Dit keer had ik geen villa maar een gezellige blokhut, met een hoog "kleine huis op de prairie" gehalte.
Onderweg stapte ik een uurtje in Hardenberg uit om met een de vorige keer ontmoette kennis bij Rian boerenpatat te eten. Errrrrug lekkerrrr!
Vlak na aankomst op het park barstte het noodweer los.
(wat een mazzel, geen nat pak, geen natte bagage)
Toch besloot ik om na het eten het noodweer te trotseren en naar het zwembad te gaan om een paar baantjes te trekken.
De plaatselijke sportschool bleek die avond aquajoggingles te geven en ik werd uitgenodigd om mee te doen.
Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen.
Immers, ik aquafitness al 8 jaar.
Nou dat heb ik geweten, het was een soort aquazumba en het tempo lag vele malen hoger dan van mijn aquafitnessclubje thuis.
Maar leuk was het wel.
De volgende dag kon ik nauwelijks nog een voet voor de andere zetten.
Maar dat weerhield me er niet van om twee grote tegenover elkaar gelegen kringloopwinkels in Coevorden te vereren met een bezoek. ( KringelZ , Het Goed )
Woensdag hield ik het op een korte wandeling naar de Jachthaven.
Ik had gehoord dat daar een minibieb stond dus die wilde ik wel eens zien.
De weg er naar toe loopt tussen het kanaal en de spoorbaan.
Het is een piepklein haventje op een prachtige locatie.
Even verderop ontdekte ik een picknicktafel en bankje aan het water, daar heb ik een tijdje zitten lezen en gezellig gekeuveld met een een toevallige pasante.
Ook deze vakantie valt het me weer op hoe makkelijk je daar contact met mensen krijgt.
Als je wilt kun je bij iedereen op de koffie.
De terugweg maakte ik een bocht door Gramsbergen.
Het was prachtig weer en ik liep op mijn gemakje.
Donderdag toog ik op weg naar het plaatselijk museum.
Het was snoeiheet en benauwd.
Onderweg kwam ik een verrassend leuke winkel tegen.
Aan de buitenkant leek het een klein dorpswinkeltje, maar binnengekomen bleken het er wel 20.
Nou ja het was er wel maar eentje, maar het was opgedeeld in allemaal kleine glazen kamertjes en etalages .
Een complete winkel van sinkel , maar dan speels opgezet.
Van huishoudelijke artikelen tot speelgoed en zelfs een kapsalon.
Je kon het zo gek niet verzinnen of het was er te koop.
In het Infocentrum Vechtdal Gramsbergen werd ik allervriendelijkst ontvangen en kreeg gelijk een prive voorstelling over de oorspronkelijke loop van de Vecht voorgeschoteld.
Het is een leuk museumpje waar van alles te zien is over de plaatselijke geschiedenis.
Van de winkelier hoorde ik dat in het verleden huizen in het dorp compleet verplaatst zijn naar het straatje bij het museum om zo het karakteristieke beeld van Gramsbergen te bewaren.
Het was inmiddels zo warm en benauwd dat ik 's middags in de koele blokhut op bed verder ging met mijn boek en prompt in slaap viel.
En toen was het al weer tijd om in te pakken en de trein naar huis te nemen.
Ik had nog best wat langer willen blijven.
alle fotos
donderdag 23 juni 2016
Hehe!
Ik wilde hem eigenlijk pas laten zien als ie helemaal klaar was, maar ben zo blij dat ik creatief weer op gang begin te komen dat ik het niet kan laten om de eerste twee paginas van mijn tweede proefjesboekje alvast te tonen ( met spelden en hulpdraadjes er nog in).
Mijn oorspronkelijke plan was om iets met huisjes en kruisjes te doen.
Dus ik knipte aftelbare stofjes op maat.
Maar zoals je ziet gaat het een heel andere kant op.
Pagina 1 : Paisley op knalgroene jute.
Pagina 2: Kantha op roze onregelmatig geweven wol.
Mijn oorspronkelijke plan was om iets met huisjes en kruisjes te doen.
Dus ik knipte aftelbare stofjes op maat.
Maar zoals je ziet gaat het een heel andere kant op.
Pagina 1 : Paisley op knalgroene jute.
Pagina 2: Kantha op roze onregelmatig geweven wol.
zondag 19 juni 2016
tuinfotografie
Het is nog een heel gezoek en geprobeer met mijn nieuwe toestel, maar de keren dat het lukt zie ik toch wel megaverschil met de platte plaatjes die mijn tablet maakt.
Ik snap nog niet hoe de WiFi werkt dus stop ik nog maar even het kaartje in m'n computer om hier fotos te kunnen laten zien.
De regen van de afgelopen dagen, die hier in het zuiden gestaag maar niet al te hard valt, heeft de tuin alweer van nieuwe kleuren en geuren voorzien.
Ik snap nog niet hoe de WiFi werkt dus stop ik nog maar even het kaartje in m'n computer om hier fotos te kunnen laten zien.
De regen van de afgelopen dagen, die hier in het zuiden gestaag maar niet al te hard valt, heeft de tuin alweer van nieuwe kleuren en geuren voorzien.
Prikneus
Pekbloem
Hortensia japonica blue nog wat
Africaantjes
Hortensia
Mini anjer
Teunisbloem
vrijdag 17 juni 2016
Je hebt van die dagen
Toen ik gisteren beneden kwam stond de deur van het vriesvak op een kier.
De hele inhoud was al ontdooid.
Dus eet ik de komende dagen tosties en heb een grote pan soep gemaakt van de groente die daarvoor bruikbaar was.
Toch kon ik ook eea weggooien, want er zijn dingen die ik niet vertrouw als ze al ontdooid zijn.
Vervolgens trok ik smiddags de deur van mijn inmiddels al bijna 13 jaar oude vaatwasser stuk.
Het bovendeel met handgreep had al een tijdje ergens een breuk en nu zijn het er twee.
Ik heb hem provisorisch getaped, want ik moet even goed gaan nadenken of ik me weer een vaatwasser gun en wat voor eentje dan.
En met tape doet ie het zowaar nog gewoon goed.
In veel vakantiehuisjes zitten van die handige kleintjes, misschien is dat een optie.
En alle ongeluk komt in drieën zeggen ze, dus gisteravond gaf mijn tablet de geest.
Althans de accu, vermoedelijk.
Heb bij Lenovo geinformeerd wat de te verwachten kosten zijn en dat is niet leuk meer.
Daarvan koop je bij mazzel bijna een nieuwe, bij pech zelfs wel twee.
En dan komt de vraag die ik al heel lang weg duw.
Al zolang ik een tablet en een oude maar degelijke gsm zonder poespas heb.
Komt nu het punt om over te stappen op I-pad-pot of hoe die dingen ook heten?
Over m'n nieuwe fototoestel heb ik twee jaar lopen dubben, en eigenlijk ben ik wel heel blij dat die kogel nu net al helemaal door de kerk was toen dit gebeurde.
Over een vaatwasser wel of niet kan ik ook best zo lang dubben, ik heb nog een stapel afwasborstels van alle vakanties over gehouden.
Maar ik ben inmiddels zo internet verslaafd, dat voor de tablet toch gauw een beslissing genomen moet worden.
Dat betekent in elk geval, naast de al geplande en betaalde uitjes, even, of even heel lang, helemaal geen andere dingen meer.
Zucht.
Je hebt van die dagen.
De hele inhoud was al ontdooid.
Dus eet ik de komende dagen tosties en heb een grote pan soep gemaakt van de groente die daarvoor bruikbaar was.
Toch kon ik ook eea weggooien, want er zijn dingen die ik niet vertrouw als ze al ontdooid zijn.
Vervolgens trok ik smiddags de deur van mijn inmiddels al bijna 13 jaar oude vaatwasser stuk.
Het bovendeel met handgreep had al een tijdje ergens een breuk en nu zijn het er twee.
Ik heb hem provisorisch getaped, want ik moet even goed gaan nadenken of ik me weer een vaatwasser gun en wat voor eentje dan.
En met tape doet ie het zowaar nog gewoon goed.
In veel vakantiehuisjes zitten van die handige kleintjes, misschien is dat een optie.
En alle ongeluk komt in drieën zeggen ze, dus gisteravond gaf mijn tablet de geest.
Althans de accu, vermoedelijk.
Heb bij Lenovo geinformeerd wat de te verwachten kosten zijn en dat is niet leuk meer.
Daarvan koop je bij mazzel bijna een nieuwe, bij pech zelfs wel twee.
En dan komt de vraag die ik al heel lang weg duw.
Al zolang ik een tablet en een oude maar degelijke gsm zonder poespas heb.
Komt nu het punt om over te stappen op I-pad-pot of hoe die dingen ook heten?
Over m'n nieuwe fototoestel heb ik twee jaar lopen dubben, en eigenlijk ben ik wel heel blij dat die kogel nu net al helemaal door de kerk was toen dit gebeurde.
Over een vaatwasser wel of niet kan ik ook best zo lang dubben, ik heb nog een stapel afwasborstels van alle vakanties over gehouden.
Maar ik ben inmiddels zo internet verslaafd, dat voor de tablet toch gauw een beslissing genomen moet worden.
Dat betekent in elk geval, naast de al geplande en betaalde uitjes, even, of even heel lang, helemaal geen andere dingen meer.
Zucht.
Je hebt van die dagen.
woensdag 15 juni 2016
Bedrukken met slingerpapier
Aan mijn tuinhek hingen zondag slingers om de aandacht op mijn tuintje te vestigen.
Bij het opruimen bleek een van de slingers gescheurd.
Ik maakte hem korter en het gescheurde deel bleef liggen.
Gisteren zag ik op facebook dat iemand met tissuepapier op stof aan het drukken was geweest.
Dus heb ik de restjes van mijn slinger op een natte lap gerangschikt.
Het blauwe papier gaf nauwelijks afdruk.
Masr het oranje, roze en rood deed het prima.
Grote verrassing was de gele rand die langs het rood ontstond.
Ik krijg nu de neiging om de hele slinger te slopen. ;-)
Bij het opruimen bleek een van de slingers gescheurd.
Ik maakte hem korter en het gescheurde deel bleef liggen.
Gisteren zag ik op facebook dat iemand met tissuepapier op stof aan het drukken was geweest.
Dus heb ik de restjes van mijn slinger op een natte lap gerangschikt.
Het blauwe papier gaf nauwelijks afdruk.
Masr het oranje, roze en rood deed het prima.
Grote verrassing was de gele rand die langs het rood ontstond.
In de pers
Dit jaar voor het eerst aandacht van de pers voor mijn tuintje en expositie.
Op de foto rechts boven in werk van Joke Hardenbol.
En twee fotos lager een blik op de tuin met haar tyvec bloemen.
Het bijbehorende artikel (geschreven door een kersverse vrijwilligster bij onze kabelkrant) vind je hier .
Ook Juin valt voor Jokes bloemen.
Op de foto rechts boven in werk van Joke Hardenbol.
En twee fotos lager een blik op de tuin met haar tyvec bloemen.
Het bijbehorende artikel (geschreven door een kersverse vrijwilligster bij onze kabelkrant) vind je hier .
Ook Juin valt voor Jokes bloemen.
dinsdag 14 juni 2016
Rekenen bij de kringloop
Ik ben geen rekenwonder, dus soms volg ik iemands rekenkunsten maar blindelings.
Dat kan ook positief uitvallen merkte ik vandaag, toen ik bij de plaatselijke kringloop was.
Ik ging er naar toe om mijn inmiddels aardig geslonken voorraad grote glazen en ontbijtbakken weer eens aan te vullen.
Wat natuurlijk niet lukte.
En dan kom je op het "gevaarlijke punt der verleiding".
Maar ik heb afgelopen weken weer het eea aan overbodigs verkocht, dus ik laat me verleiden.
Ik vind nog twee kleine schaaltjes en een grote, passend bij mijn servies.
Een grappig kistje waar ik opeens hele blauw groen gouden tyvec en foam versieringen op voor me zie.
En een deegrollertje om een rolstempel van te maken.
Schildersdoekjes en synthetisch doorschijnend doek dat pollen schijnt tegen te houden, maar wat je vast ook kunt beschilderen.
(Zo niet, geen man over boord)
Dat kan ook positief uitvallen merkte ik vandaag, toen ik bij de plaatselijke kringloop was.
Ik ging er naar toe om mijn inmiddels aardig geslonken voorraad grote glazen en ontbijtbakken weer eens aan te vullen.
Wat natuurlijk niet lukte.
En dan kom je op het "gevaarlijke punt der verleiding".
Maar ik heb afgelopen weken weer het eea aan overbodigs verkocht, dus ik laat me verleiden.
Ik vind nog twee kleine schaaltjes en een grote, passend bij mijn servies.
Een grappig kistje waar ik opeens hele blauw groen gouden tyvec en foam versieringen op voor me zie.
En een deegrollertje om een rolstempel van te maken.
Schildersdoekjes en synthetisch doorschijnend doek dat pollen schijnt tegen te houden, maar wat je vast ook kunt beschilderen.
(Zo niet, geen man over boord)
Bij de kassa staat soms wat handwerkspul.
Ik heb altijd de indruk dat de winkelierster daar niet zo veel mee heeft, want als ik er wat tussen vind krijg ik het altijd bijna gratis mee.
Naast een kitcherig stuk retroband vind ik er tot mijn grote verbazing een hele stapel grote lappen vilt.
Ze pakt haar potlood en papier en begint ijverig te noteren:
Servies krabbel krabbel mompeldemompeldemompel krabbel krabbel en dan nog wat lapjes krabbelkrabbel en die kleintjes mogen er zo bij krabbel. krabbelkrabbelkrabbel dan kom ik op bijna 11€ dat ronden we af naar beneden krabbelkrabbel, dus dat wordt een tientje.
Op sommige dingen staat een prijskaartje en thuisgekomen reken ik me suf, maar heb geen idee hoe ze op een dergelijk laag bedrag is gekomen.
maandag 13 juni 2016
Rijen Rook
Zoals je ziet heb ik ik de panoramafunctie al ontdekt.
Je moet wel even op de foto klikken om het groter te kunnen zien.
Mijn tuin voor de aanvang van Rijen Ruikt:
Soms maakt ie ook een foto zonder dat ik het weet ;-)
Het duurde even voor ik besefte dat die misterieuze rode bol het aluminiumfolie was waar Joke haar zelfgebakken cake in meegebracht had.
Scherp in zoemen kost me nog moeite:
Blijkbaar gebruik ik daarvoor nog de verkeerde instelling.
Ik heb dan ook de handleiding nog niet gedownload.
Laat staan doorgenomen.
Maar uiteindelijk is het me toch gelukt om de enige papaver die dit jaar opgekomen is er goed op te zetten.
zondag 12 juni 2016
Het is weer voorbij
En wat was het gezellig!
Ruim 100 bezoekers.
1 klein buitje tussen de middag.
Veel positieve reacties op mijn spontane tuin.
En op Jokes vrolijke werk.
Pas toen we al aan het opruimen waren barstte het noodweer los.
De weergoden zijn ons gunstig geweest.
Nieuwe fototoestel wel al uitgeprobeerd, maar weet nog niet hoe ik ze via WiFi kan versturen.
Dus hier nog eventjes tabletfotos.
Al met al een geslaagde dag.
zaterdag 11 juni 2016
Rijden Ruikt
De laatste loodjes zijn begonnen.
Het is zompig benauwd buiten.
Nog even wat plantjes bijgehaald om de laatste potjes en gaatjes op te vullen.
En nu maar duimen dat het een beetje droog blijft.
--------------------
Even samen middagpauze
vrijdag 10 juni 2016
Daar is ie dan eindelijk
Bijna twee jaar geleden begon mijn oude trouwe Kodak ouderdomsverschijnselen te vertonen en vorig jaar gaf de joystick het helemaal op.
Erg lastig als je veel fotos maakt.
Kodakfototoestellen werden niet meer gemaakt.
En ik kreeg diverse adviezen, Canon, Fuji.
Ik kwam er niet uit.
Zuinig als ik ben, ging ik dus kijken naar tweedehandsjes.
Mede omdat ik graag eentje met een zoeklens heb.
Op die schermpjes zie ik niet zo veel.
En ik ben voor oplaadbare accus.
Vorig najaar dacht ik er eentje gevonden te hebben.
Hier in de buurt, want je wilt een tweedehandsje toch uitproberen.
Een nieuwer model van mijn oudje.
Ding had jaren ongebruikt in de kast gelegen en bleek roze fotos te maken.
Dus ik bleef toch nog maar even fotos met mijn tablet maken.
Niet altijd even handig, maar nood is nood en het is beter dan niets.
Een week of zes geleden viel mijn oog op een Fuji.
Zat op de rand van wat ik voor een nieuwe uit wilde geven.
Maar had als nadeel: geen zoeklens en je moest er gewone batterijen in doen.
Vakantiegeld was ook nog niet binnen, dus ik sliep er nog maar eens een heleboel nachtjes over.
Toen ik een paar dagen geleden weer eens ging kijken, zag ik tot mijn stomme verbazing dat er weer Kodaks te koop zijn.
Maar met zoeklens en oplader 50% duurder dan ik van plan was.
Schriep die ik ben, vond ik dat doodeng.
Maar dit toestel had alles wat ik echt wilde.
Veel meer mogenlijkheden, panorama, macro, WiFi.
En na een paar slechtgeslapen nachten ben ik tot besluit gekomen dat het het waard is.
Het geld is er.
En ik mag ook best eens één keertje uit de band springen als iets echt goed is.
Dan maar wat minder uitjes deze zomer.
Hier heb ik jaren plezier van.
En daar is ie dan.
Zonet afgeleverd.
Wel een enorm ding, een slag groter dan mijn oudje en het is even wennen in die kleine handjes van me.
Maar wat is ie mooooooi.
Ik kan hem nog niet uitproberen, want ik moet natuurlijk eerst de accu opladen.
-----------
Whoehaaaa hij heeft een toeter, dat had ik niet eens gezien . :-D
Erg lastig als je veel fotos maakt.
Kodakfototoestellen werden niet meer gemaakt.
En ik kreeg diverse adviezen, Canon, Fuji.
Ik kwam er niet uit.
Zuinig als ik ben, ging ik dus kijken naar tweedehandsjes.
Mede omdat ik graag eentje met een zoeklens heb.
Op die schermpjes zie ik niet zo veel.
En ik ben voor oplaadbare accus.
Vorig najaar dacht ik er eentje gevonden te hebben.
Hier in de buurt, want je wilt een tweedehandsje toch uitproberen.
Een nieuwer model van mijn oudje.
Ding had jaren ongebruikt in de kast gelegen en bleek roze fotos te maken.
Dus ik bleef toch nog maar even fotos met mijn tablet maken.
Niet altijd even handig, maar nood is nood en het is beter dan niets.
Een week of zes geleden viel mijn oog op een Fuji.
Zat op de rand van wat ik voor een nieuwe uit wilde geven.
Maar had als nadeel: geen zoeklens en je moest er gewone batterijen in doen.
Vakantiegeld was ook nog niet binnen, dus ik sliep er nog maar eens een heleboel nachtjes over.
Toen ik een paar dagen geleden weer eens ging kijken, zag ik tot mijn stomme verbazing dat er weer Kodaks te koop zijn.
Maar met zoeklens en oplader 50% duurder dan ik van plan was.
Schriep die ik ben, vond ik dat doodeng.
Maar dit toestel had alles wat ik echt wilde.
Veel meer mogenlijkheden, panorama, macro, WiFi.
En na een paar slechtgeslapen nachten ben ik tot besluit gekomen dat het het waard is.
Het geld is er.
En ik mag ook best eens één keertje uit de band springen als iets echt goed is.
Dan maar wat minder uitjes deze zomer.
Hier heb ik jaren plezier van.
En daar is ie dan.
Zonet afgeleverd.
Wel een enorm ding, een slag groter dan mijn oudje en het is even wennen in die kleine handjes van me.
Maar wat is ie mooooooi.
Ik kan hem nog niet uitproberen, want ik moet natuurlijk eerst de accu opladen.
-----------
Nagekomen bericht:
