In de afgelopen jaren heb ik al diverse vestingstadjes bezocht.
En gisteravond liep ik op internet toevallig tegen
Ravenstein aan.
Goed bereikbaar met de trein, dus vanmorgen ging ik op pad.
De weersverwachting was twijfelachtig, maar ik besloot het er op te wagen.
Vanaf het station was het nog wel een stevige tippel naar de vesting.
Onderweg kocht ik bij de plaatselijke supermarkt wat broodje en fruit en drinken.
En natuurlijk was ik weer druk in de weer met het uitproberen van mijn fototoestel.
Zo weet ik nu hoe je deze overbelichting kunt voorkomen. B-)
En ik vind het steeds leuker om zwartwit te fotograferen.
Aangekomen bij het
museum voor vlakglas en emaillekunst bleek dit nog gesloten.
Dus ik liep door naar de Maasdijk.
Na de pitoreske huizen in het centrum, was dit nogal teleurstellend.
Op de dijk waren de meeste bankjes te gammel om op te zitten.
Het hystorische eilandje buitendijks werd ontsiert door een lelijk fabriekspand, de maas stonk en de treinen die over de spoorbrug denderden maakten enorme herrie.
Een van de twee aanwezige horecagelegenheden was recentelijk afgebrand.
Maar het was droog en het zonnetje kwam zowaar zelfs af en toe tevoorschijn piepen.
Aan een gammele picknicktafel bij het jachthaventje at ik mijn broodjes op en bleef ik nog even lezen in
Eilandgasten, een boekje dat ik kortgeleden in mijn minibieb aantrof.
Toen het begon te regenen spoedde ik me naar het museum.
Er waren diverse tentoonstellingen.
In de kelder een groepsopdracht geinspireerd door het werk van Jeroen Bosch.
Vooral zijn kleurrijke wandtableaus spraken mij erg aan.
En op de bovenste verdiepingen nog werk van diverse kunstenaars.
Toen ik wilde vertrekken kwam de vriendelijke gastvrouw me waarschuwen dat ik beter even kon wachten.
Er kwam regen aan.
En inderdaad begon het nu echt te stortregenen.
Maar gelukkig was het maar een bui en kon ik al gauw nog wat door de straatjes en over het bolwerk dwalen.
Hier vind je alle fotos van vandaag.
Museumfotos met toestemming gemaakt.
