Vakje tekenen

Ik heb een paar vakjes overgeslagen.
De motiefjes waren te groot voor mijn vakjes.
En m'n bandje is bijna vol.
Maar het vakje van deze week past weer goed.

En ik heb nog steeds lol in krabbelen.

Handwerk en quiltbeurs

De kaartjes die ik vorige week won, waren voor de handwerk en quiltbeurs in Nieuwegein.

Ik vroeg H of ze  zin had om mee te gaan en daar had ze wel oren naar.

Vrijdag begon al goed, ik had de wekker weer eens verkeerd gezet, dus werd ik een uur later dan gepland wakker.

Maar ik haalde de trein, die zowaar op tijd deed en stond vroeger dan verwacht bij de tramhalte op H te wachten.

Het motterde een beetje en om mij heen liep een stroom vrouwen al richting de beurs.

H kwam op de fiets aangesteld en met de vrijkaartjes op mijn tablet konden we naar binnen waar een onvoorstelbare hoeveelheid handwerkmaterialen in een eindeloze rij kraampjes voor ons klaar lag.

Natuurlijk gingen we ook even aan bij de quiltwinkel waar ik mijn kaartjes van kreeg.

Na het bewonderen van miljoenen lapjes en iets minder garens liepen we ook nog even aan bij Joke Hardenbol die op de beurs tyvek workshops gaf.
Bij toeval liepen we daar ook nog Hannie de Beer tegen het lijf.

We zijn heel braaf geweest.
H ging met enkele mooie bollen wol naar huis.
En ik vond nog wat lapjes voor mijn Laurel Burch quilt.
De pakjes werden verkocht per 3 en omdat er verder niets bij paste koos ik als derde pakje lapjes met Aboriginal achtig stipwerk, dat weer past bij wat Australische scraplapjes die ik nog in de kast heb liggen.
Ook vond ik nog een tweedehands boekje voor mijn cantecleer verzameling.

Moe (erg moe!) gingen we aan het eind van de middag weer op huis aan.
Bij de garderobe was ik mijn bonnetje kwijt, waarop de jongen achter de balie met zo'n stalen gezicht zei dat ik dan tot 8 uur moest wachten voor ik mijn jas terugkreeg, dat we er allebei in stonken.
Gelukkig meende hij er niets van.

De terugreis verliep minder goed.
Door een storing moesten we er in Tilburg uit.
De volgende trein die reed was zo kort, dat de helft van de mensen op het perron niet mee kon.
Zo zat ik uiteindelijk een uur op het perron.
Ik kreeg van een vriendelijke conducteur wel een tegoedbon voor een versnapering bij de kiosk, maar die was door de drukte niet te bereiken.
Wat was ik blij met het zakje studentenhaver in mijn tas.

Aan de ketting

Een paar weken geleden verloor ik mijn handige kabel, die je zo aan het fietsslot kunt klikken.
Gelukkig had ik nog dit stevige schakelslot liggen, maar zoals je ziet was het hoesje totaal versleten.

Geen idee of die los te koop zijn, maar ik had nog een klos dunne Zpagetti staan dus haakte ik er zelf eentje.

Wat zijn schakels lastig om te tekenen.
Zelfs voor een voormalig technisch tekenaar.

Slaap

Haken tekenen

Week 3 van de Spirits of life was niet moeilijk maar wel veel werk.
Ik heb er veel restjes in verwerkt.
Week 4 en 5 zijn inmiddels al vrijgegeven, maar ik vind het gebruikte patroon niet mooi, dus ik ga eens puzzelen wat mij beter past.

Ik heb ook maar eens een granny in mijn boekje vereeuwigd.

Plat

Tekenen

Ik was het een beetje vergeten, maar ooit hield ik me bezig met tekenen en schilderen.
De laatste 10 jaar is daar niet veel meer van gekomen.
Mijn verf is hevig aan het verlobben.
(Waarmee je dan wel weer interessante effecten kunt bereiken)
En de potloden?
Ik heb geen idee waar ze liggen.
Met zentangelen heb ik er nog wel één gebruikt.
Maar ook dat is inmiddels al weer een aantal jaren geleden.

Vandaag las ik op facebook iets over: je leven tekenen.
Gewoon in een boekje dingen van de dag tekenen.
En ik bedacht me dat ik daar ook ooit eens aan begonnen was.
En zowaar, 2 verhuizingen verder, vond ik toch binnen 5 minuten dat boekje terug.
12,5 jaar geleden maakte ik er 2 tekeningen in.
Notabene  in de buurt van mijn huidige woonplaats.

Zou ik het nog kunnen?

Misschien moet ik toch maar eens op zoek gaan naar m'n potloden.

Piep overstag

Piep heeft het helemaal naar haar zin zo.

En het derde mandje maakte ik van de laatste klossen in frisse kleuren die absoluut niet in mijn huis passen.

Dus staat ie te koop op marktplaats

In de herkansing

Het eerste mandje was binnen de kortste keren wel erg plat.

Dus maakte ik mandje twee met een dubbele rand.

Dat lijkt een stuk steviger, dus heb ik mandje één toch ook nog maar even aangepast.

 En nu maar hopen dat het de dames ook gaat bevallen.

Terheijden

Op www.meukisleuk.nl zag ik dat er vandaag een bazar was in het witte kerkje in Terheijden.
Nu was ik nog nooit in Terheijden geweest en ik had eerlijk gezegd ook geen idee wat het lag.
Ovreisinfo vertelde me dat ik er met fiets trein en bus binnen een uur kon zijn.
Dus ging ik gisteravond even googlen of er nog meer te zien was.

En toen zag ik opeens de vertrouwde pijlpunten verschijnen.
Een vesting kun je het niet noemen, maar de Kleine Schans is wel degelijk een verdedigingswerk uit 1639.

Vanmorgen heb ik even de laatste regenbui afgewacht voor ik op weg ging.
In het kerkje trof ik een gezellige rommelmarkt, zoals ik alleen uit mijn vorige leven in Noord Holland ken.
Hier in het zuiden kom je ze niet zo vaak tegen.

Ik kocht er twee stukjes Oililyzeep en een sleutelhanger met token, want ik was weer eens mijn karretjemuntje verloren.

Daarna liep ik naar de naastgelegen supermarkt om te fourageren.
Geen afprijzingen deze keer, maar lekkere broodjes uit de aanbieding en rijpe fairtradebananen.

Onderweg vertelde een man me dat het winkeltje in molen de Arend open was.
Dus daar liep ik eerst even heen.
Zonder de vele autos en het opgelapte asfalt had ik me zo honderd jaar terug in de tijd gewaand.

In de molen kun je werkelijk alles op het gebied van graanverwerking kopen.

Ik liet me niet verleiden tot grote aankopen en vertrok met het kleinste speculaasplankje dat ik ooit gezien heb.

Daarna liep ik naar de schans en sloeg aan het fotograferen.
De schans liet zich niet echt goed op de plaat vastleggen, maar in combinatie met de molen, de kerktoren en de vogels kreeg ik toch aardige plaatjes.
(Het filmpje kun je helaas niet op het blog afspelen, maar in het fotoalbum onderaan kun je het wel)

En net toen ik weer verder wilde lopen ging opeens het zonnetje schijnen, dus bleef ik nog lekker even op een bankje genieten van de stilte en het uitzicht.

Maar toen het zonnetje weer verdween, werd het toch wel erg koud dus liep ik al fotograferend verder om en op de Schans.

En vervolgens weer het plaatsje in, waar ik onverwacht ook nog tegen een haventje aan liep.
Helaas was het voetveertje al buiten dienst, anders had ik daar nog een overtochtje mee kunnen maken.

Voor ik naar de bushalte ging, liep ik toch nog even het witte kerkje binnen.
Er was in de tussentijd goed verkocht, maar ik vond toch nog wat glaswerk en voor een fractie van de prijs een grote speculaasplank die duidelijk ook van de Arend afkomstig was.

Helaas mocht ik in hoge nood geen gebruik maken van het kerktoilet.
Ook niet toen ik zei dat ik nog een uur moest reizen.
Waar is toch die spreekwoordelijke Brabantse gastvrijheid?
Maar in de kroeg tegenover de grote katholieke kerk mocht het gelukkig wel.
En toen ging ik weer op huis aan.

Foto's Terheijden (erg veel molen foto's, ge zijt gewaarschuwd 😉 )

Goedgekeurd

 

Kattenmandje

Gisterenavond heb ik van het zpagetti-garen dat ik zondag kreeg gauw even een kattenmandje gehaakt met haaknaald 12.
Het gaat lekker snel, maar het is wel een aanslag op polsen en vingers.
Lolo wilde hem gelijk uitproberen.
Piep toont weinig interesse.

60 cent

Het was gezellig op de rommelmarkt, maar niet erg druk.

's ochtends verkocht ik  voor 50 cent.

En 'smiddags nog 10 cent erbij.

Ik heb niets gekocht.

Maar wel wat gekregen.

Naar de rommelmarkt

Zondag gaan we weer naar de rommelmarkt in 't Schouw in Dongen.
Vorig jaar ben ik er niet rijk van geworden, maar het was wel gezellig.
Dit keer hebben we een kleinere kraam gehuurd en ik heb meer gevarieerd ingepakt.
Niet alleen maar hobbyspullen, maar van alles wat.
Natuurlijk wil ik het liefst met opgeklapte kratjes thuis komen.

Als het niet lukt zoals het moet

Dan zoek je een andere manier om er toch iets moois van te maken.

De eerste week van de Spirits of life Cal had ik al gigantische moeite om de beschrijving te snappen.
Bij de tweede week kwam ik er echt helemaal niet meer uit.
Ik zag letterlijk door de 15 pagina's het bos niet meer.

Dan kun je twee dingen doen.
Opgeven en de boel in de haard gooien.
Maar ik heb geen haard.
Dus zocht ik een alternatief om toch verder te komen.
En ik heb het patroon eenvoudig helemaal met stokjes gemaakt.
Anders en wellicht niet zo spectaculair.
Maar ik ben blij dat ik er toch iets leuks van heb weten te maken en dat ik zo toch verder kan.

Lolo dacht daar een beetje anders over en probeerde me te dwingen het werk neer te leggen.

Dus heb ik maar even pauze genomen.

Inmiddels is week 3 vrij gegeven en nu moet ik moed gaan verzamelen om daar aan te beginnen.