Lolos struik

Vanmiddag besloot ik ruimte op het terras te maken.

Zolang Lolo leefde kwam ik niet aan haar struik.

Eronder was haar favoriete plekje.

Droog als het wat regende.

Koeler als de zon scheen.

En door een kier onder de schutting gluurde ze graag naar de buurvrouw.

Ik heb zeker een halve meter van de voorkant gesnoeid en de bovenkant en zijkanten wat afgerond.

Het terras lijkt opeens een stuk groter.

Onderin zat veel dood hout, dus het ziet er nu even eng kaal uit daar.

Lolo zou flink verontwaardigd zijn geweest.

Maar ik weet dat deze struik gauw genoeg weer keurig dicht trekt.

Deze klus was zwaarder omdat de takken dikker zijn.

Er kwam af en toe een zaag aan te pas.

Maar wat het zwaarste was, was alles wat eronderuit kwam bij elkaar harken.

Dat ging nog echt even flink boven m'n macht.

Het lijkt me nog  zwaarder dan stofzuigen. 

Nou ja, dan maar zover als het ging en de rest een volgende keer.

.