een prachtig lief koud harteloos kreng en nog zo het e.e.a.

Wat is het toch dat altijd als iemand je ergens van beticht er opeens van allerlei andere kanten een tegengeluid komt, zonder dat die anderen weten wat er speelt?
Ik kreeg een paar dagen geleden te horen dat ik een koud harteloos kreng was,  en dat het me geen reet kon schelen dat ik mensen pijn doe.
Andere bewoordingen maar het kwam er wel op neer.
Vervolgens krijg ik van een ander te horen dat ik zo'n lieverd ben, nummer drie vindt het zo fijn om bij me op de koffie te komen en nummer vier noemt me een prachtmens.
En dat alles in een tijdsbestek van 4 dagen.
Conclusie ik ben een prachtig lief koud harteloos kreng waar het goed koffie mee drinken is.

Sinds donderdag zit mijn linkerarm in een grote zwarte brace en dat is een enorme opluchting.
Niet omdat die brace nou zo lekker zit, of omdat het zo handig is voor een linkshandige, maar omdat de fotos in het ziekenhuis uitwezen dat er nog totaal geen sprake is van artrose.
En dat is  ivb met al mijn creatieve bezigheden toch altijd wel een angstwolkje geweest.
Bij mijn moeder hebben ze op een gegeven moment beide duimen vastgeschroefd en mijn omas handen waren helemaal vergroeid.
Er zit bij wat handwortelbeentjes wat speling waardoor een botje in mijn duim gaat schuiven en dat doet zeer.
Door rust en revalidatie zal dat naar alle waarschijnlijkheid weer goed komen.
Dus draag ik blijmoedig dat vieze zweterige ding en neem de kramp en de blaar die al snel op een knelpunt ontstond voor lief.

En in mijn tuintje vond ik vanmorgen deze spontane rode zonnebloem tussen de gele.
Cadeautje van de dag!