drie uitjes

Door alle verhalen over de expositie zou ik bijna vergeten dat ik nog meer doe.
Dus vandaag even tijd voor een aantal verslagjes die zijn blijven liggen.

----------------------

Een paar weken geleden ging ik naar Scheveningen.
Ik had nog kortingskaartjes en het was mooi weer dus ik dacht een bezoekje aan zee te combineren met een bezoek aan het zee aquarium.
Sealife is niet zo groot, er is wel een hoop te zien, maar er hangt nog best een prijskaartje aan.
Met korting wordt het leuk ;-)
Ik ben vooral een fan van de roggen.
Dat zijn sociale beesten waar je makkelijk contact mee krijgt.
Lang geleden op Terschelling heb ik er eens een geaaid.

Het beest kwam gewoon met me spelen en liet zich gewillig over de buik aaien.
In Sealife mag dit begrijpelijkewijs niet.
Maar dansen deed ie wel.

Op de heenweg in de trein zag ik op facebook dat een oude bekende die in de buurt woont zich verveelde, dus ik nodigde hem uit om smiddags op de boullevard wat te drinken.

Ik ben nooit zo'n terrasjeszitter, maar het werd een gezellige middag, met fraai uitzicht en een bezoekje aan Kentuckyfriedchicken tot besluit.
Daar was ik ook nog nooit geweest.

Meer fotos van Sealife zie je hier
(ik had er nog meer op mijn gsm, maar ik ben het draadje kwijt en kan ze niet uploaden)

----------------

Een weekje erna toog ik naar Zaltbommel.
Dat is goed bereikbaar bij mij vandaan.
Ik hoef niet eens over te stappen.
Toch vergeet ik dat steeds.
Het is een sfeervol hystorisch stadje met een paar leuke winkelstraatjes.
Het weer was somber, maar de temperatuur goed en toen ik na het winkelen op de boullevard zat te genieten van het zicht op de Waal kwam zowaar de zon ook nog even door.
Dit moet ik echt vaker doen.
Ik ben geen grote steden mens maar de combinatie van de wandeling vanaf het station, wat winkeltjes kijken en gewoon niets doen op een plekje met fraai uitzicht bevalt me wel.

--------------------------------

Een paar weken geleden heb ik me aangesloten bij La Vie voor vrouwen.
En afgelopen zaterdag gingen we met een stel naar de Loonse en Drunense Duinen.
Het was een wandeling van 5 km, maar door het rulle zand en de modderige paden leken het er wel 10.
Maar we hadden mooi weer en de omgeving is werkelijk prachtig.
Voor mij was het een dubbele mijlpaal.
Lang geleden was ik er al eens met schildervakantie.
Ik was toen nog erg ziek en niet in staat om tegen het duin op te klimmen.
En zat dus noodgedwongen elke dag beneden aan het duin te tekenen.
Nu kwam ik zonder al te veel problemen boven en kon ook nog eens de hele tocht uitlopen.

Natuurlijk was er daarna tijd voor warme chocolademelk met slagroom.