Uit een somber verleden

Lang geleden was ik zo ziek, dat ik bijna niets meer kon.
Na 10m lopen was ik uitgeput.
Ik zat op een stoel naast het fornuis om mijn eten te kunnen koken.
En deed er drie dagen over om mijn bed te verschonen.
Mijn creativiteit was volkomen weg.

Toch vocht ik om bezig te blijven.
Zo borduurde ik tientallen voorbedrukte borduurwerken, met de gedachte dat ik daar later iets mee zou kunnen doen.
Maar nu vele jaren later, ligt de hele stapel nog steeds ongebruikt op zolder.
En eigenlijk wil ik met het meeste ook niets meer doen.
Daar zoek ik nu een goede bestemming voor.
Want wat met bloed zweet en tranen gemaakt is mag niet in de kliko verdwijnen.
Maar bewaren wil ik het grootste deel ook niet meer, omdat het tijd wordt om dat stuk verleden af te sluiten.

Deze houd ik zeker zelf:

Voor de tas heb ik nog wel een mooie beugel.
De rode wordt een kussen.
En het grove wollen borduurwerk kan ik mijn voetenbankje mee opvrolijken.



Deze vind ik erg mooi en wil ik ook nog iets mee doen:

Hier ben ik nog niet helemaal uit:

En voor de rest zoek ik een andere bestemming: