Klundert

Ik had er nog nooit van gehoord, maar ik kwam Klundert tegen toen ik op de kaart op zoek was naar een doel voor m'n tweede busuitje.
Klundert (klont turf) was ooit een vestingstadje aan een reeds lang verdwenen rivier.
En heeft op de kaart nog enkele van de typische pijlpunten die zo kenmerkend zijn voor een vesting.
Daarnaast is er een museum, dat alleen op woensdag open is, dus ging ik gisteren op pad.

Het vlasserij en suikermuseum heeft twee permanente exposities.
Je krijgt een kastje mee waarmee je met het intypen van codes een rondleiding krijgt.
En overal hangen tablets die filmpjes afdraaien.
Heel informatief, maar ik miste de interactie die je in andere kleine musea vaak hebt met de rondleiders.
Toch waren het twee heel aardige tentoonstellingen die een goed historisch beeld geven.

Ik kreeg een wandelroute mee (Kuieren door Klundert), maar na de zesde "hier stond vroeger...“, waar nu niets meer te zien was, hield ik het voor gezien.

Eenmaal op het noordelijk bolwerk genoot ik van het wijdse uitzicht en de vele dieren die voor leuke plaatjes zorgden.

De schapen waren komisch.
Zodra ik aan kwam lopen ging de voorste lopen en de rest er in een rijtje achteraan.
Stond ik stil, dan stopte de hele colonne ook.

Hierna kuierde ik  het centrum in om te fourageren bij de supermarkt.

Het centrum is verrassend.
Het ademt een jaren 50 sfeer.
Heel fraai en verstild.
Ook hier weinig echt oude historie te vinden.
Wel nog  veel particuliere winkeltjes.
En dit prachtige zicht.

Na een lunch op een bankje aan het water liep ik naar het bolwerk aan de zuidkant.
Mijn benen wilden gisteren niet erg, maar ik wilde dit toch zeker ook nog zien.
Ook hier weer een weids uitzicht.

Met op het topje van de peperbus de grootste verrassing van de dag.

Een aalscholver.
(Ongelofelijk dat ik die met mijn kodakkie nog zo scherp gekregen heb op deze afstand)

Ik miste de bus dus zat ik nog een uurtje op een bankje op een pleintje met de fraaie naam Suijkerberch.

Toen ik op mijn wenkbrauwen thuis kwam lag er een cadeautje van Marijke in de bus.

Een lapje pootafdrukjes van Tiny Treasures.
Voor mij meegenomen uit Engeland.
Lief he.
Nu moet ik wel moed vinden om aan mijn Laurel Burch quilt te beginnen.

Alle fotos