Met frisse moed

vertrok ik vanmorgen dan alsnog naar de Efteling.
Het was somber en koud.
Niet echt het meest aantrekkelijke weer voor een dagje uit.
In Tilburg miste ik de bus, omdat ik niet door had dat het busstation naar de andere kant van het station verhuisd was.
En in Kaatsheuvel aangekomen begon het te motteren.
Maar eenmaal in het park, maakte het niet meer uit.

Bij de nieuwste attractie Symfonica is er een singles ingang.
Dan wordt je via een aparte ingang aangeschoven bij een karretje dat niet vol is.
Dat scheelde in dit geval een half uur in de rij staan.
Ik kwam naast twee stoere kleine meisjes terecht.
En dat was dubbel genieten.

Vervolgens kon ik zo doorlopen naar Ravelijn.
Hoewel het verhaaltje flinterdun is blijft het spectaculair.
En doordat ik weer op een heel andere plek zat, zag ik toch weer andere dingen.

Deze keer waren de vogels gelukkig weer van de partij.
Vorige keren zaten ze opgehokt vanwege de vogelgriep.

Na een bescheiden lunch was Droomvlucht aan de beurt.
Tot mijn stomme verbazing had ik geen last van hoogtevrees vandaag en zo heb ik ook hier weer dingen gezien die ik nog nooit eerder gezien had, omdat ik nu naar beneden kon kijken.

Na een korte stop kon ik het niet laten om nogmaals Symfonica binnen te stappen.
Dit keer hoefde ik zelfs helemaal niet te wachten en had ik het achterste bankje van het karretje voor mezelf.