Ik ben een beetje moe.
Nou ja laat dat beetje er maar af.
Heb vannacht wel zes uur slaap gehaald.
Een record in de afgelopen twee weken.
De afgelopen dagen kwam beloofde hulp onverhoopt niet.
Dus heb ik in mijn eentje staan buffelen.
Met het vieze benauwde weer nog eens extra zwaar.
Ondertussen moest ik verhuizers te woord staan.
En trof nogal uitersten.
Zo was er iemand die per telefoon wilde inventariseren.
Alsof ik weet hoeveel kub ik heb?
Kwam een vage nogal onprofessioneel figuur die wel erg snel door mijn huis snelde, nep noteerde en de helft vergat, melden dat ie het wel voor 900 -1300€ wilde doen.
Wat echt godsonmogelijk is.
Deed de allerduurste moeilijk over de (notabene echte verhuizers) dozen die al deels gepakt stonden en bezorgde me een offerte op de dag die ik gezegd had dat het niet kon.
Deed ik het niet in zijn dozen, dan kreeg ik als ik te kort kwam ook geen extra dozen van hen.
Uiteindelijk ben ik in zee gegaan met een bedrijf dat mee dacht, niet moeilijk deed, behulpzaam is en oplossend reageerde.
En ook nog met een redelijke prijs kwam.
Vandaag komt de opzichter van de WBV, maandag krijg ik hulp met kasten demonteren.
En de rest is volkomen blanco.
Gelukkig is het vandaag eindelijk wat frisser.
Maar wat moet er nog veel gebeuren en wat zou ik blij zijn met nog wat hulp.
Want wat ben ik moe.
Ik had toen ik verhuisde soms het idee dat een bevalling zo moet voelen: Je kunt niet meer, je moet toch door, en uiteindelijk komt het allemaal helemaal goed! Bedenk dat verhuizen ongeveer het meest stressvolle is wat een mens moet doen in het leven, en dan heb je een beetje een idee. Dinsdag is het huis écht van jou! Heb ik overigens je nieuwe adres al?
BeantwoordenVerwijderenStond een keer of zes op de fotos 😂😂 maar ik stuur hem je nog wel ff
Verwijderen