Een beetje verder, en beetje sneller

Naast mijn wijk ligt een weg, die dwars door bos en weide gaat en dan plotseling eindigd.

Dat intrigreerde me dus besloot ik om vanmiddag daar eens heen te lopen.

Ik zette er voor mijn doen stevig de pas in en haalde onderweg zelfs andere wandelaars in.

Hondje wilde ook graag op de foto.

Na ruim 2 km eindigde de weg inderdaad abrubt.
Bij het aanleggen van een drukke doorgaande weg dwars door deze heeft men blijkbaar besloten dat een aansluiting niet nodig is.
En om te voorkomen dat iemand het toch probeert heeft men niet alleen een hek en een sloot gelegd, maar er tussen ook nog een bult gemaakt.

Aan de overkant kun je nog goed zien waar de weg verder ging.

Ik kon nu kiezen, ga ik dezelfde fraaie weg terug, of neem ik het karrespoor dat met een flinke bocht de weg terug wel langer maakt.

Lopen ging nu wel een stukje langzamer.
Het pad voerde me tussen velden vol boerenkool en koolzaad door.
En later langs paarden en schapen.

En na ruim 1,5 km kwam ik weer bij het bos.
Waar ik even pauseerde op een bankje, mijn appeltje at en  limonade dronk.

Het begint nu toch al aardig herfstig te worden, het pad lag bezaaid met doppen van beukenootjes en tamme kastanjes.

Na een paar honderd meter was ik het bos al weer uit en toen moest ik nog een kleine km terug naar huis.