Het blijft leuk wakker worden

Met twee van die harige monsters boven op je.

Mijn poeties zijn kanjers.
Ze verblikken of verblozen niet van het geknal buiten.
En vannacht gaan ze gezellig lichtjes kijken.
Machtig interessant!

Iedereen een goede jaarwisseling gewenst.
En wie vannacht nog op pad moet:
Rij voorzichtig.

Babyshower

Vandaag was ik uitgenodigd voor een babyshower.
Nu had ik dat nog nooit meegemaakt en ik had voorstellingen van hoogzwangere vrouwen die bedolven werden onder de cadeautjes.
Maar deze was leuker.
Iedereen bracht wat eetbaars mee voor een vroege high thee en daarna gingen we baby dingetjes versieren.

Ik kreeg een hydrophyl luier en het koste me even om op gang te komen.
Het materiaal is nogal hobbelig en poreus, wat wat lastig tekent.

Mijn eerste gedachte was huisjes en ik koos voor kindertekeningetjes.

Het resultaat is misschien wat onorthodox maar wel echt "op z'n Marliens".

Ik begon er lol in te krijgen, dus begon ik aan een tweede luier.

Deze keer liet ik me inspireren door vogeltjes op hoogspanningslijnen.

Het werd een gezellige middag waar iedereen op eigen wijze iets leuks maakte.

Sorry voor de kwaliteit van de fotos, ik was m'n fototoestel vergeten en met tablet in schemer krijg je matig resultaat, maar het gaat om het idee.

Prettige Feestdagen

Ik had altijd een broertje dood aan kaarten maken.
Mijn moeder maakte er 3000 per jaar en daar kon ik toch niet tegenop.
Maar de laatste paar jaar begin ik er lol in te krijgen.
Ik hou het simpel, dat past bij mij.
Twee jaar geleden maakte ik deze.
Wat ik vorig jaar gedaan heb ben ik totaal vergeten.
Dit jaar koos ik voor een simpel snijmalletje met twee kerstballen.

Iedereen prettige feestdagen en al het goede voor 2020 gewenst.

Groot Gramsbergen Kerstmannenkoor

In december transformeren de Sjompiesingers tijdelijk in het Groot Gramsbergen Kerstmannenkoor.
Dat wist ik nog niet toen we twee weken geleden naar Bad Bentheim gingen.

Afgelopen zaterdag zong het GGKK voor het laatst dit jaar.
Met een volle bus togen we naar de kerstmarkt in Nordhorn (Duitsland).
De mannen (en één vrouw) traden vier keer op in een krappe maar sfeervolle muziektent midden op een kruispunt in het centrum.

De eerste drie optredens  was het afgeladen met publiek.
Het laatste optreden begon vrijwel zonder publiek, maar groeide gelukkig nog aan.
Opa's dansten met kleinkinderen.
Mensen wilden met de kerstmannen op de foto.
Een klein jongetje vroeg één van de kerstmannen om een handtekening.
Een vrouw wilde met de kerstvrouw op de foto.
Maar toen mijn vriend aanbod om er ook bij te komen staan wilde ze er niets van weten. Hahaha.
Stoere bikers kwamen gniffelend kijken, maar raakten toch enthousiast.

Ik zat bij de geluidsman en kon de hele avond niet zien wat dat vriendje van me, die helemaal achteraan stond, uitvrat, dus liep ik op het einde toch maar even een rondje.
En natuurlijk had ie dat door.

In Nordhorn was de sfeer heel anders dan in Bad Bentheim.
Hier voornamelijk braatwurst en glühwein.
In BB veel meer kraftwerk.
Maar het weer was goed en ook hier zong het publiek gezellig mee.

----------------

Voorlopige agenda van de openbare optredens Sjompies voor 2020

Vrijdagavond 6 maart                : Winterconcert Zalencentrum Mulder,    Hardenberg met als gast “De Sentimenties”.

Donderdagmiddag 30 april       : Feestweek Oranjevereniging De Krim.

Zaterdag 6 juni                            : Night of the Forest te Gramsbergen.

Zaterdag 20 juni                          : Festival in Driebergen.

Zondagmiddag 26 juli                : Festival  Westerbork.

Vrijdagmiddag 28 aug.               : Oranjefeest Beerzerveld.

Zaterdagavond 17 okt.               : Theater Het Punt, Vroomshoop.

GGKK:

Zondagmiddag 6 dec.          : Kerstmarkt Bad Bentheim

Zondagmiddag 13 dec.        : Kerstmarkt De Krim

Een byzonder kerstfeest

Vandaag was het Baalderborgkerstfeest in de evenementenhallen in Hardenberg.
Een prachtig feest dat elk jaar twee keer een hele grote volle zaal trekt.
Een grote groep mensen met een verstandelijke beperking brengt het kerstverhaal op unieke wijze.
Het orkest speelt de sterren van de hemel.
Het koor zingt vol enthousiasme.
En de toneelgroep speelt het verhaal van de herders en de wijzen die op zoek gaan naar het kerstkind.

Een dominee met bolhoed praat alles aan elkaar en is tussen neus en lippen door ook nog souffleur
Op grote schermen kun je het verhaal volgen, staan de teksten van de gezongen liedjes en vullen tekeningen het verhaal aan.

Mijn kleine grote vriend zingt in het koor en was een van de solisten.
Hij zingt zonder woorden, maar met zoveel vuur en enthousiasme dat de hele zaal hem begrijpt.
En mijn grote grote vriend was er bij ter ondersteuning.

Tot slot  zong de hele zaal het ere zei God, het lied dat ik in mijn jeugd, toen ik nog kerkelijk was het allerliefste in de kerstnacht zong.

Filmimpressie op youtube

Kerststukjes

In het zorgcentrum komt 4x per jaar een bloemiste bloemstukjes maken.
Omdat dit voor veel ouderen met onwillige handen best moeilijk is, komt er een grote groep vrijwilligsters helpen.
Deze keer was ik ook weer van de partij.
Het werd een gezellige middag in het atrium, naast de enorme kerstboom, met  kerstmuziek op de achtergrond.

Zelf je kerstpakket samenstellen.

Vandaag moest ik naar een naburige plaats, waar ik voor mijn vrijwilligerswerk uitgenodigd werd in een grote hal.
Bij de ingang kreeg ik op vertoon van de uitnodiging met zo'n vierkant scansymbool ( hoe heet dat?) 2 consumptiebonnen en 5 cadeaubonnen.
In de hal stonden lokale winkeliers met kramen vol spullen en etenswaren.
Daar kon je je bonnen bij inwisselen.
Terwijl ik meerdere rondjes langs de kramen liep stroomde de hal vol met personeel en vrijwilligers van de zorginstelling waar ik vrijwilligerswerk doe.
Ik vond het moeilijk iets uit te kiezen en van alle kabaal kreeg ik het spaansbenauwd.

Maar uiteindelijk koos ik voor twee kleine glazen engeltjes voor in de kerstboom en de rest ging op aan wat lekkere dingetjes.
De consumptiebonnen ruilde ik in voor een broodje worst en een beker chocolademelk met slagroom.

Het was een nieuwe ervaring voor me.
Ik ben dankbaar voor de waardering die uit het gebaar spreekt.
En ik snap wel dat er mensen zijn die het fijner vinden om zelf iets uit te kiezen.
Maar stiekem vind ik zo'n ouderwets kerstpakket vol  ( onzinnige)  verrassinkjes toch leuker.

Een jaar alweer

Wat vliegt de tijd.
Het is alweer een jaar geleden dat we klikten.
Het  werd een turbulent jaar vol uitjes, etentjes, heel veel leuke dingen en soms ook niet zo leuke.

We vierden onze eerste verjaardag met een bezoekje aan IKEA off all places. :-)
Tja we hadden allebei dringend ledlampen en gripzakken nodig.
En je kunt er lekker en betaalbaar lunchen.

Kerstboom en kerstberen

Vorig jaar sneuvelde de mooie kunstboom die ik een paar jaar daarvoor in een opheffingsuitverkoop kocht.
In de loop van december brak de ene tak na de andere af.
In januari kocht ik ongezien een boom van een buurman verderop in de straat.
Zo 'n raffia ding.
Zaterdag haalde ik hem van zolder.
Het was een hele klus want elke tak moet je met een haakje in een gaatje steken.
Na 1,5 uur stond er tot mijn verbazing een fraaie hoge ranke boom.
Heel praktisch als je een smalle kamer hebt.

Pas vandaag kwam ik er toe om hem op te tuigen.
Daar deed ik ruim 3,5 uur over.
Maar dan heb je ook wat.
Ik had het nooit zo op raffiabomen, maar eigenlijk vind ik hem stiekum veel mooier dan de vorige.

De onderste helft van mijn boom is katveilig met kunststof ballen.

De bovenste helft is niet Marlienveilig.

Helaas sneuvelde naast enkele ballen ook mijn mooie piek.

Nog nooit gebruikt omdat ie niet op de vorige paste.

Gelukkig was er nog een reserve.

Gisteren hebben we met het creatief café handdoekberen gemaakt.

15 dames gingen enthousiast aan de slag.

Ik kreeg hulp van personeel en vrijwilligers.

Het werd een hele geslaagde middag.

Iedereen ging blij met één en sommigen zelfs met twee beren naar huis.

Niet gewonnen

Ik deed mee met een verloting op instagram, maar won niet.
Tot mijn verbazing kreeg ik, als enige verder, toch een cadeautje en lag dit doosje met lekkere theetjes in mijn brievenbus.
Met dank aan Het Gouden Thee Ei.

Bij bezoek met de uitbus aan een grote kledingwinkel in Duitsland bleek dat ze niet alleen mijn maat niet hadden, maar ook totaal mijn smaak niet.
Toch werd het een gezellige middag.
De winkel trakteerde op thee en heerlijke mandelkuche.
Ik keek met de andere dames mee.
En ik werd verliefd op een lange ketting met heel groot en heel klein hartje.
Ik draag nooit lange kettingen, het is zo onhandig, je blijft overal aan hangen.
Maar deze is zo mooi in z'n eenvoud.

Kerstgezang in Bad Bentheim

Gisteren togen we met een bus vol Sjompies en enkele fans naar Bad Bentheim.

De Sjompiesingers gaven daar drie optredens op de kerstmarkt.

Het werd een gezellige succesvolle middag.

Dat kwam niet alleen door het aanstekelijke gezang van 32 kerstmannen, begeleid door accordeons, tuba en drum.

Maar ook door de doldwaze dirigent en het prachtige koeterduits van de voorzitter die de liedjes aan elkaar praatte.

Het publiek genoot en zong uit volle borst mee.

Je kunt de Sjompiesingers nog zien op op de kerstmarkten in:
 Gramsbergen op woensdag 11 december,
 Nieuw Leusen op zaterdag 14 december
 en Nordhorn (D) op zaterdag 21 december.

7447 mutsjes

Afgelopen woensdag was de jaarlijkse mutsjesteldag.

We hebben in en om ons stadje het mooie aantal van 7447 mutsjes gemaakt.

Je zult ze in januari nog niet op de flesjes in de supermarkt tegen komen.

Want Innocence is bezig met de voorbereidingen van een hele grote actie rond kerst volgend jaar.

Maar deze gaan alvast wel naar hen toe.
En iedereen kan gewoon doorbreien.

De wereld van Jans

Gisteren was het weer eens tijd voor een uitje met de uitbus.

We reden langs een mooie route naar Nieuw Dordrecht, naar het museum  "Collectie Brands".

Jans Brands was een verzamelaar.
Hij verzamelde vanalles.
Sommigen zouden hem een hoarder noemen, maar hij had zijn eigen visie.
Hij zag belang in dingen.

Dat leidde tot een unieke collectie voorwerpen uit alle tijden.

Toen Jans wat ouder werd, wilde hij dat zijn collectie bewaard zou blijven voor publiek.

En hij kreeg het voor elkaar, dat naast zijn huis een museum gebouwd werd.
Maar toen het er eenmaal stond had hij het er soms best moeilijk mee om zijn spulletjes los te laten.
Soms sloop hij 'snachts via de tussendeur het museum binnen om dingen anders te zetten.

Naast allemogelijke gebruiksvoorwerpen en snuisterijen had hij ook een unieke verzameling boeken.

Nu toegankelijk voor een ieder in de grote bibliotheek.

Extra leuk om ook hier een breirol of pronkrol tegen te komen.
Ik ben er zelf ook nog met eentje bezig, maar dat ligt al sinds m'n verhuizing stil.

Na zijn overlijden kwam ook het woongedeelte van zijn huis vrij voor bezichtiging.

Zo krijg je een uniek beeld van het leven van Jans Brands.

-----

Fotos gemaakt en geplaatst met toestemming van het museum.

Het knuffelkonijntje

Het allereerste cadeautje dat ik in mijn leven kreeg, was dit kleine knuffelkonijntje.
Mijn vader vertelde het vroeger vaak.
Dan werden zijn ogen zacht en kwam er een glimlach om zijn mond.
Ik kreeg het van mijn grote zus.
Hij vertelde dan hoe trots ze bij mijn bedje stond op de dag van mijn geboorte.

Mijn konijntje doet me denken aan het konijntje uit "The velveteen rabbit".
Het is smoezelig en er zit geen vulling meer in z'n nekje.
Kortom het is stukgeknuffeld.
Dit stukje uit het boek is zo prachtig.
Maar als je het hele boek van het fluwelen konijn leest is het teleurstellend.
Ze eindigen op de vuilnisbelt.
Vergeten door het kind dat eens van ze hield.

30 jaar geleden verdween mijn grote zus uit mijn leven.
Ik heb nooit begrepen waarom.
De pijn daarover verdwijnt nooit.
Er zit een gat in mijn hart dat niet meer heelt.
Jaren lang heb ik gevochten om het contact te behouden.
Maar het mocht niet baten.
Ik hield van haar, ze was mijn grote zus.

Het konijntje zal ik nooit weg doen.
Het staat symbool voor dat grote kleine meisje dat trots naast mijn wiegje stond.

Brownies & Downies

Onlangs waren we uitgenodigd voor een bruiloft.

Na een ontroerende ceremonie op het stadhuis gingen de genodigden naar Brownies & Downies voor een high tea.

Die natuurlijk begon met thee.

Op een dienblad stonden  zeker 40 kleine blikjes met een venstertje.

Daaruit mocht je een thee kiezen.

Die thee werd met een klein lepeltje in het zeefje gegooid.

En kon dan rustig trekken.

Daarna kwam er een lekker soepje.

En vervolgens kwamen de broodplanken vol verrukkelijke sandwiches op tafel.

Om te eindigen met overheerlijk gebak.

Het werd een gezellige middag en ik ben zeker van plan om daar nog vaker te komen.

Of op één van de andere lokaties van Brownies & Downies in Nederland.

Zwarte Piet,onze voorouders en vergeving

7 november 2015:

Mijn verre voorvaderen waren horigen en lijfeigenen van de rijke adel.
Ze werden uitgebuit, mishandeld en verhongerden.
Moet ik dat nu nog alle rijken en adelijken verwijten?
Hun kinderen waren het resultaat van verkrachting.
Moet ik dat  nu nog alle nazaten van die verkrachters na dragen?
Dan moet ik dus ook mezelf schamen want die verkrachters zijn ook mijn voorvaderen.

Mijn voorouders kwamen uit Indonesie.
Ze werden uitgebuit op de sawaas en in de huizen van de blanke heerser.
Moet ik  dat nu nog de nazaten van die blanke heersers verwijten.
Ik ben dus een indo (halfbloed)
Wat moet ik nu?
Mij schamen voor mijn blanke kant.
Of verwijten vanuit mijn bruine genen?

Mijn voorvaderen waren hugenoten.
Op de vlucht voor de roomse inquisitie kwamen ze in Nederland terecht.
Vluchtelingen zonder have en goed.
Werd er naar hen ook met argusogen gekeken en geroepen: "ga terug naar je land"?
Moet ik nu nog alle Fransen en alle katholieken verwijten wat hun is aangedaan?
Moeten we de katholieke kerken sluiten en afbreken omdat ze symbool staan voor wat lang geleden heeft plaats gevonden?

Ik ben geboren en getogen in Nederland.
Net als minstens drie generaties voor mij.
Ben blank en heb een Nederlandse naam.
Ik ben als kind gepest omdat ik heel verlegen was.
Moet ik nu alle kinderen haten?

Ik ben dik.
Ik ben  mijn leven lang uitgejouwd en beschimpt door slanke volwassen nederlanders.
Moet ik nu alle slanke mensen veroordelen?

Ik woon in Brabant en spreek ABN.
Ik word door Brabanders uitgemaakt voor een stadse kakmadam van boven de Moerdijk terwijl ik uit een klein dorpje in Noord Holland kom.
Denken alle Brabanders zo?

Ik ontmoet allochtonen en vluchtelingen.
De meesten zijn vriendelijk en gastvrij en veroordelen me niet.

Als Piet zwart is van de schoorsteen dan heeft ie een bad nodig.
Als Piet afstamt van de moren die eeuwen geleden Europa wilden veroveren, vrouwen verkrachtten en hele volksstammen als slaven mee namen, moet ik dat dan alle donkere mensen van nu blijven verwijten?
Als Piet een bevrijdde slaaf is, dan is ie toch juist symbool van bevrijding en vergeving?
Dan verdient hij toch een ereplaats in onze samenleving!


*******
Nb dit schreef ik 4 jaar geleden.

Afgeprijsd

Ze stond verloren in een afprijzingen bak bij de supermarkt om de hoek, zo'n half jaar geleden.
Nogal verpieterd tussen zakken drop en levensmiddelen op datum.
Eigenlijk vond ik haar de anderhalve euro niet waard, maar ik kon haar toch niet achterlaten.
Erg goed heb ik de laatste tijd niet voor haar gezorgd.
Toch beloont ze me door uitbundig te bloeien in het herfstzonnetje.

Zo zagen ze er echt uit.

De steltloopster en haar collega op wielen.

Anne heeft de steltloopster nog gered toen ze die Vechte in dreigde te waaien en haar veilig de brug over gebracht.

Foto door Anne gemaakt.

En ik mag hem alleen plaatsen als ik erbij zeg dat de Sjompiesingers op 8 december zingen op de kerstmarkt in Bad Bentheim en op 21 december op de kerstmarkt in Nordhorn.

Nordhorn Moonlightshopping

In een volle auto togen we gisteren naar Nordhorn.

Van shoppen kwam niet veel, maar het was leuk om in het donker door de vrolijk versierde stad te lopen, vol lichtornamenten, verlichte steltlopers, live muziek en vuurspuwers.

We dronken iets lekkers dat als ik me goed herinner zoiets als Moccacappuccino heette.

Ik kreeg de sluitertijd van m'n fototoestel niet goed, dus werden het weer mysterieuze fotos.

Die ook wel wat hebben.

Mijn mysterieuze vriend:

En zijn al even mysterieuze zoon: