Een jaar later

Het is inmiddels alweer dik een jaar geleden dat twee windhozen achter elkaar om ons stadje raasden.

Zondag hadden we zin in een wandeling, maar we wilden de drukke plekken mijden, daarom kwamen we op het idee om een kijkje te nemen in het Ommerbos, waar vorig jaar de bomen afknapten als luciferhoutjes.

De kaalslag is bijna niet te bevatten.

Hoewel er al veel werk is verricht met het verwijderen van stammen, ziet het er uit als een surrealistisch maanlandschap, vol kraters, stompen en takken.

En dan die ene stam die midden in de puinhoop overeind bleef staan 

Maar tussen de puinhopen ook overal nieuw leven.

Het zal nog wel een paar jaar duren voordat dit gat weer bos is, maar het gaat goed komen.