Vanalleswatjetoeteren

Vanmorgen maakte ik met nieuw wandelmaatje D een wandelingetje door het buitengebied vlakbij mijn huis.

Op de terugweg kwamen we in een naburige wijk enorme hulstbomen tegen die vol bessen zaten.

Ik had werkelijk nog nooit zulke grote hulstbomen gezien.

Kende ze alleen in struikvorm.

 Het was een fijne zonnige wandeling met onderweg twee pauses op een bankje.

Ik was nog niet zolang thuis toen de postbode iets zwaars in de bus gooide.

Ik verwachtte geen post, dus ging gauw kijken en vond dit doosje met twee lekkere koeken en een excuus kaartje van Bol.com.

Begin deze week bestelde ik er een boek, dat brievenbuspost zou zijn, maar tot mijn stomme verbazing gestuurd werd naar een pickuppoint.

Dat was niet echt logisch en ik was dan ook niet echt blij.

Maar inmiddels heb ik het boek opgehaald en kan ik aan de studie.

Heb in geen jaren een boek gelezen, dus dat zal weer wennen zijn.

Eerder deze week brachten we, in het kader van ruimte scheppen, ook nog een stapeltje kunstboeken, platen en kaarten naar  een bevriend kunstenaar, die daar erg blij mee was, terwijl het bij mij al jaren onbekeken in de kast lag.

Ook bracht ik twee vlinderstruiken mee, die we uit mijn tuin verwijderd hebben, omdat daar toch wel enige wildgroei aan het ontstaan was en ik drie vlinderstruiken wel genoeg vind.

Als dank kregen we, keurig op afstand, thee met koek, een goed gesprek en een boekje van zijn hand.

Bij mijn vriendje dreigden de laurierstruiken de tuin over te nemen, dus verplaatsten we er eentje naar mijn voortuin.