Ik heb steeds meer moeite om de deur uit te gaan.
Zeker in m'n eentje.
En ik hoor dit van alle kanten van mensen.
Dus ben ik naarstig op zoek naar contacten in de buurt om mee te wandelen.
Dat wil nog niet erg lukken.
Krijg wel regelmatig toezeggingen, maar die komen nooit opdagen en laten na herhaalde pogingen om tot een afspraak te komen, niets meer van zich horen.
Met één vriendin die ik hier al vanaf het begin ken loop ik elke twee weken een uurtje en daar ben ik erg blij mee.
Zo ook vrijdag.
We liepen een blokje om het sportterrein in de buurt.
Zagen een aalscholver en een reiger.
En raakte in gesprek met een vriendelijke man die geulen aan het trekken was in het kapotgereden zandpad voor zijn huis, zodat het water dat er op stond weg kon lopen.
De bewoners vragen al jaren om verharding, maar omdat het een historische handelsroute uit de Hanzetijd is gebeurt dat niet.
Ook niet nu er een hele nieuwe wijk aan ligt.
Blijkbaar heb ik me ergens onderweg verstapt, want in de loop van de middag werd mijn knie dik en stijf en savonds kon ik er nauwelijks op staan.
Daardoor moesten vriendlief en ik de plannen voor zondag wat aanpassen.
We besteedden eerst een uurtje aan de puzzel, waar we al een paar maanden zoet mee zijn, maar waar we door de avondklok niet veel tijd meer voor hebben.
Daarna vertrokken we richting Zwolle om ons te tracteren bij de Burger King Drive In.
Ja we zijn inmiddels zo gek dat we daar 30km voor omrijden.
Onze avondmaaltijd namen we mee naar een mooi plekje.
Met uitzicht op het stuw Vechterweerd en een prachtige ondergaande zon picknickten we in de auto.
Fotos gemaakt door Anne.
Helaas heb ik vorige week mijn eigen camera laten vallen.
Vervelend van die knie maar fijn dat jullie er toch nog uit konden.
BeantwoordenVerwijderenMooi, daar bij het water en wat een kanjer van een vis.
Het zal wel weer over gaan voor ik een jongetje ben.
VerwijderenIk heb begrepen dat dit een nog jonge snoek was.
He bah, het zit je ook niet mee. Camera laten vallen, geen wandelmaatjes kunnen vinden, en nu ook nog een dikke knie. Ik begrijp sportvissen ook niet, als klein meisje kreeg ik een hengel, kon ik met mijn vader en broer mee vissen (had ik daar om gevraagd? nee!). Nou, ik zat de hele tijd duimen te draaien, hopende dat we geen van allen beet zouden hebben, vond het zo zielig voor die vis!
BeantwoordenVerwijderenHahaha, mijn zeer levendige zusje ging vroeger in haar lagere schooltijd graag vissen omdat ze daar naar eigen zeggen zo rustig van werd.
VerwijderenMaar haar grootste angst was dat ze ook daadwerkelijk iets zou vangen.
Dus wilde ze mij mee hebben voor het geval dat.
Één keer meegeweest.
Maar ik had nix met dat dobber staren en moest er ook niet aan denken dat ze iets zou vangen.
Waarom heb je er moeite mee alleen naar buiten te gaan?
BeantwoordenVerwijderenAangezien jij denkt dat de lockdown voor mij niet erg is, omdat er volgens jou voor mij niets veranderde, omdat ik toch al in een sociaal isolement zat, zou ik niet weten hou ik jou dit zou moeten uitleggen.
Verwijderen