Op de fiets

 Het zat al een paar dagen in mijn hoofd.

Maar ik durfde niet.

Bij het lopen met stok merk ik dat mijn balans nog steeds niet erg goed is.

Dus was ik bang dat dat met de fiets nog erger zou zijn.

Maar ik wil graag gaan zwemmen, want zwemmen maakt de spieren soepeler.

En dan fiets en loopt je weer beter.

Maar ja om te kunnen gaan zwemmen, moet ik eerst kunnen fietsen, want anders kan ik niet bij het zwembad komen

En zo blijf je rondjes draaien.

Dus stapte ik vanmiddag manmoedig op de fiets richting kringloop drie straten verderop.

En het viel mee.

En tegen.

Balans houden gaat, als je eenmaal fietst, wel goed.

Maar op en afstappen en stoppen bij de oversteken, dat blijkt nog best een toer.

M'n benen zijn nog steeds erg stijf en na 500 meter klonken mijn longen als die van een zware roker.

Maar ik kwam heel bij de kringloop aan.

En na 5 minuten op het bankje voor de deur durfde ik een rondje kringloop ook weer aan.

Ik gaf er te veel uit.

Met als goede smoes dat ik het afgelopen jaar en zeker de laatste maanden geld over gehouden heb.

Ik zit weer in een breekperiode, dus de mokjes (van mijn favoriete merk Just Mugs) en theezakjesschaaltjes zijn vooral nuttig.

De creatieve hoek is echt gevaarlijk voor mij.

 Vorige week liet ik de zak met Ultrapunch, waar veel te weinig voor gevraagd werd, nog moedig liggen.

Dit keer kwam ik er niet om heen.

En daar heb ik toch echt nog genoeg van liggen.

  Vilt is iets wat ik van mezelf altijd mag meenemen.

Als je daar mee aan de slag gaat verbruik je al snel een hoop.

  En de potloden?

Die verslind ik zo ongeveer.

Dit keer is het voornamelijk Bruynzeel.

Dat vind ik fijne potloden, net als Caran D'ache.

 Dan de twee schattige vlindermalletjes voor katoenpapier.

Geen idee wat katoenpapier is, maar volgens mij kan het vast ook met keukenrol, of misschien zelfs papierklei.

En als klap op de vuurpijl, een splinternieuw jurkje van mijn favoriete merk Moonshine, met bijpassende Capri legging van een ander merk.

Alsof ik nog geen jurkjes had. 🤫

Het meeste dat er hangt is polyester en dat draag ik niet.

Zo zie je maar dat het toch loont om er tussen te kijken.

Na een tweede rustperiode op het bankje voor de deur ging het weer piepend en krakend op huis aan.

Thuis gekomen trilde zo ongeveer elke spier in mijn lichaam, maar de eerste hobbel is genomen.

*****

Sind ik verhuist ben, ben ik mijn garderobe stukje bij beetje aan het aanpassen aan mijn nieuwe leven.

Jarenlang kon je me uittekenen in spijkerbroek en T-shirt en bleef ik kleding dragen tot het volkomen op was.

Afgelopen najaar heb ik mijn zomerkleding uitgezocht en twee zakken vol weggegeven aan iemand die er erg blij mee was.

O.a. stapels te korte T shirts die ik maar bleef bewaren voor "eronder".

En een zak vol vodden ligt klaar voor een goed doel.

Als ik wat fitter ben ga ik ook een rondje winterkleding maken.

Zuinig zijn is goed, maar soms is het echt tijd voor verandering.

Voor kleding die bij de ik die ik nu ben past.

Zo ben ik tijdens de eerste lockdown ook begonnen met het uitzoeken van mijn hobbyspullen.

In het verleden had ik elk jaar een andere hobby en daar is veel te veel van overgebleven.

We zouden daarmee op een markt gaan staan, maar dat is er natuurlijk niet van gekomen.

Ik wil een keer bij mooi weer een verkoop in de tuin houden.

Hulp zoeken.

Partytentje opzetten, tuindeuren open zetten en veel reclame maken.

Maar dan moet ik nog wel eerst een heel stuk fitter zijn.