Als het ff niet wil

 Afgelopen week ging het even een stuk minder dan de week ervoor.

Fietsen ging opeens weer niet en wandelen wilde ook niet echt vlotten.

Vrijdag pakte ik dus toch maar weer de rollator richting supermarkt.

Zaterdag werd ik uitgeput wakker.

Wat ik die nacht gedaan heb?

Geen idee.

Maar ik was finaal op.

De dag begon vervolgens al dat een geleverd onderdeeltje voor mijn tablet het niet deed.

Een pakketje boeken blijft al dagen ergens bij DTP hangen.

En ik moet iemand betalen maar kon mijn digikastje weer eens niet vinden.

Als klap op de vuurpijl is mijn portemonnee weg.

Alles afgezocht.

En in gedachte steeds weer mijn gangen nagegaan.

Bij de Aldi heb ik hem nog gebruikt.

Ik herinner me dat ik het wisselgeld bekeek of er nog muntjes voor mijn verzameling tussen zaten.

Één Spaans muntje stopte ik in het achtervak.

En daar eindigde mijn herinnering.

Thuis alle logische en onlogische plekken afgezocht.

Nergens.

Spelletjesbuurvrouw heeft ondertussen de route naar de Aldi afgespeurd.

Ze moest er toch heen.

En bij de Aldi navraag gedaan.

Maar helaas.

Ondertussen nog een poosje op de bank gedut van uitputting.

Oproep op Facebook gedaan of iemand hem gevonden heeft.

En dan komt toch het punt dat je dingen moet gaan blokkeren.

Voor het blokkeren van mijn bankpas had ik mijn bankpas nodig, of de bank app.

De eerste zit in de portemonnee en die laatste heb ik niet, en om die te installeren heb ik mijn IDkaart nodig, maar die zit ook in mijn portemonnee.

Op de bank chat mogen ze me niet helpen.

Dus telefoonnummer gekregen.

Dan krijg je zo'n ellenlang opgenomen verhaal.

Maar dan eindelijk een vriendelijke dame, die, hoera, mijn pas wel kan blokkeren.

Dan ben je inmiddels 1 pas en 1 uur verder.

Nog maar een poosje op de bank geslapen.

Aangifte van verlies bij de gemeente doen blijkt bijna onmogelijk.

Gemeente vraagt om DigiD, die ik heb, maar herkent het vervolgens niet.

Dan maar zonder, dat kan ook.

Maar dan blijkt dat ik mijn IDkaart en rijbewijs niet kan invoeren zonder DigiD.

Na 2 uur tobben zakte de moed me finaal in de schoenen.

Ondertussen reageerde Lolo hevig op mijn stress en liep te krijsen.

Dat hielp ook niet echt.

Toen maar eerst een kommetje kippensoep opgewarmd.

En weer even geslapen.

Gelukkig kreeg ik van diverse kanten hulp en meedenken aangeboden en zo zakte de paniek eindelijk weg.

Maar toen besefte ik dat ik dinsdag een bestelling van Jumbo heb en die kan je niet contant betalen.

Annuleren op de site kan niet

Het lukte me (op zaterdagavond) om iemand van Jumbo te pakken te krijgen, die ging kijken of ie iets kon oplossen.

Ondertussen kreeg ik aanbod van een kennis (stom woord maar ik kom even niet op een passende bijnaam), dat zij dinsdag wel langs wil komen om voor me te pinnen.

Dan betaal ik haar contant.

Dus weer doorgegeven aan Jumbo. 

Nu maar hopen dat dat niet langs elkaar heen gaat. 

Vandaag mijn OV pas geblokkeerd.

Een nieuwe pas aanvragen was duurder dan mijn account opheffen en weer een nieuw account aanmaken.

Maar daarvoor had ik m'n bankrekeningnummer nodig 

Nou wist ik het oude nummer wel uit mijn hoofd, maar dat stukje dat ervoor gekomen is niet.

En natuurlijk kon ik nergens iets vinden waar het op stond.

Dus maar even geen nieuwe pas aangevraagd.

Ik kan nu toch niet reizen.

Vervolgens weer aan de slag gegaan met de gemeente en hoera! ik kon mijn portemonnee met inhoud opgeven als vermist.

Maar de kaarten niet, want dat kan alleen met DigiD en dat werkte nog steeds niet.

Dus moet ik persoonlijk langs komen morgen.

Wandelmaatje bood aan om me te brengen.

Want ik kan zover niet lopen of fietsen.

Maar voor de vermissing moet je betalen.

En dat kan niet contant. 

Lang leve de digitalisering.

Genoeg contant in huis gelukkig.

Waarmee ik wandelmaatje betaal, die zal pinnen.

Als ik denk aan alles wat er nog geregeld moet, dan krijg ik het Spaans benauwd.

Al die klanten pasjes zijn van later zorg.

Ik kom toch nog niet in winkels.

Dat kan tzt stapje voor stapje.

Ik geloof dat ik een beetje boel moe ben nu.