Op de kleintjes letten

 Welkoop (plaatje 1) had Lolo's favoriete kattengrit in de aanbieding.

Dat gaat dan altijd per twee.

Nu zijn die zakken zo groot en zwaar dat ze niet achter op de trike kunnen.

Dus ging ik kijken wat ze met verzending kosten.

Verzenden per drie komt over het algemeen het gunstigste uit qua minimum bestelbedrag en verzendkosten.

Voor deze zware zakken moet je vaak extra kosten betalen.

En dat wil ook nog wel eens verschillen.

Maar ik ging toch nog even verder kijken.

Bij Bol zag ik werkelijk exorbitante prijzen, dus die laat ik mooi links liggen.

Bij mijn vaste leverancier Zooplus (plaatje 2) kwam ik al wat goedkoper uit.

En bij  Bitiba (de outletdochter van Zooplus) (plaatje 3) nog weer iets lager.

Maar bij Petsplace (plaatje 4) scheelde het zelfs ruim 9€.

Dat loont de moeite.

Rondje Drenthe

 Er was nog een plaatsje vrij in de UitBus voor vandaag. 

En omdat er nog genoeg in mijn uitjespotje zit ging ik gewoon gezellig weer mee.

Dit keer een mooie tocht door Drenthe.

De ochtend begon met dikke mist.

Dit keer moest er eerst aardig wat door de regio gereden worden om mensen op te halen.

We begonnen met een cappuccino bij "De Heeren van Coevorden".

Ik was daar al eens met Anne, toen we nog niet door hadden dat we wat hadden.

Toen we er vandaan reden werd het gelukkig al gauw helder en de zon ging schijnen.

We reden oa door Gees, Oosterhesselen, Diever, Westerbork, Beilen.

En nog heel veel meer plaatsen die ik niet heb kunnen onthouden.

In Diever lunchten we bij "Eterij Nieuwscafé".

Waar we een paar jaar geleden ook al eens met de uitbus waren.

Een gezellig café, maar wat schrok ik van de prijzen.

16€ voor een bordje patat, een kroket en een glas melk.

Daarna trokken we weer verder.

Het weer werd in de loop van de middag wat somberder.

Maar dat drukte de pret niet en leverde al rijdende toch nog wat mooie plaatjes op.

Onderweg hielden we nog een keer stil bij een restaurant waarvan ik de naam vergeten ben en ik heb ook geen idee meer waar het was.

Maar de chocolademelk en de luikse wafel met warme kersen en slagroom smaakte er prima.

Bij het afrekenen ging het echter nogal mis.

Waardoor sommige mensen te veel en anderen te weinig betaalden.

En toen ging het weer op huis aan.

We hadden ook nog een grappig toeval.

Twee vrouwen raakten in de bus aan de praat en bleken allebei in dezelfde plaats ergens op de Veluwe gewoond te hebben.

Maar onze monden vielen nog verder open toen we er achter kwamen dat de ouders  van de ene in het dorp van mijn jeugd gewoond hadden en haar vader het hoofd van mijn lagere school bleek te zijn geweest.

Zoveel toeval in zo'n klein busje.

Ps gisteren haalde ik een nieuwe wandelmijlpaal: 2,4 km.

Wel met twee bankjes onderweg.

Maar toch eindelijk weer een groeispurt.

Ik zat nog steeds ruim onder de 2 km.

Salland - IJselland route

 De UitBus rijdt regelmatig oude ANWB routes.

Ideaal voor wie slecht ter been is, maar er wel even tussenuit wil.

Ik had me in eerste instantie niet opgegeven, maar toen er afgelopen weekend een mailtje kwam dat er nog een plaatsje over was, ben ik er toch maar op in gegaan.

We begonnen in Dalfsen, waar de laatste passagiers opgehaald waren, met wat te drinken bij "de Fabriek".

In mijn geval warme chocolademelk met slagroom en marshmallows.

Daarna ging de tocht naar Vilsteren en vervolgens kronkelde het door zoveel dorpen dat ik de namen ben kwijt geraakt, oa Luttenberg, Hattum en Olst.

We lunchten bij "Brasserie Op Duur", waar ik een 12uurtje koos.

Pompoensoep, brood met ham, kaas en ei, brood met kroket en een bolletje salade.

Ik vond de prijzen hier erg mee vallen.

Voor 10€ had ik een smakelijke maaltijd en de buik vol.

Fotograferen vanuit een rijdende bus is lastig, maar een paar sfeervolle plaatjes geven denk ik toch wel een aardig beeld.

Op de terugweg weer een glas chocolademelk bij "de fabriek".

En toen ging het weer op huis aan.

Vergat ik nog bijna te vertellen dat ik weer een bankje gespot heb voor de groep:

Bankjes met/zonder uitzicht en byzondere bankjes.

Dit keer het bankje waar je kunt wachten op het pontje bij Olst.

Het was nog een hele toer om dat vanaf de pont in het visier te houden.

Opruimen, verkopen en weggeven

 Nu ik eindelijk weer zonder al te veel moeite het postagentschap kan bereiken, ben ik weer begonnen met overbodige spullen op marktplaats te zetten.

Komende tijd komt daar stapje voor stapje nog veel meer bij.

Dat zal vooral veel hobbymateriaal zijn, want wat verzameld een creatief mens toch veel om zich heen.

De hobbymaterialen verkoop ik per doos, anders wordt het echt een enorme klus.

Hou mijn marktplaats dus goed in de gaten.

Ook heb ik nog een doos met glibber en glitterstofjes, geen grote lappen.

Kan gratis bij mij opgehaald worden.

Even naar de Vecht

 Na dagen van regen en regen en regen scheen vandaag opeens de zon.

Ik had gehoord dat het water in de Vecht erg hoog stond dus dat wilde ik wel even zien.

Het viel nog wel mee.

Ik heb het sinds ik hier woon nog zeker wel een meter hoger gezien.

Het voetpad met de betonnen banken rechts onder het oude gemeentehuis is wel onder water verdwenen,  en in de verte kun je de haven niet meer zien, maar daar is het allemaal op berekend.

Ik wilde ook wel even zien hoe hoog het water onder de brug stond, dus stak ik met gevaar voor eigen leven het chaotische verkeersplein  over.

Hoewel de gemeente al vele tonnen heeft gespendeerd aan reconstructie op reconstructie is het nog altijd een kamikazetocht.

Maar in dit geval de moeite waard.

Ik ontdekte ook nog een trucje aan mijn fiets waardoor ik beter kan optrekken uit stilstand.

Hoe vaak staat niet net je trapper verkeerd als je wilt wegrijden?

Omdat je met deze fiets ook achteruit kunt rijden, kun je in stilstand een hele slag naar achteren maken.

Zo kun je je trapper eenvoudig in een stand zetten vanwaaruit je meer kracht kunt zetten.

Op de terugweg maar eens bij Appie op zoek gegaan naar aardappelpuree.

En je raad het al, in plaats daarvan met een nieuwe voorraad volkorenpasta thuisgekomen.

Huizendromen

 

Al een groot deel van mijn leven droom ik van huizen, verhuizen, huizen inrichten, huizen met verborgen kamers of met verrassende uitgangen.

Huizen in je dromen staan symbool voor jezelf.

In mijn dromen is een ontwikkeling te bespeuren.

Zo was ik jaren geleden een toeschouwer, die in mijn eigen huis vanaf een balkonnetje stond toe te kijken hoe anderen mijn huis inrichtten of mijn spullen inpakten.

In latere dromen deed ik steeds meer zelf of had ik byzondere ontdekkingen.

Al een paar jaar had ik geen huizendromen meer gehad, maar kort geleden was het weer raak.

Ik droomde dat ik in een groot appartement woonde met een onvoorstelbaar grote raampartij.

Het uitzicht was echter heel saai, kantoorgebouwen of zo.

De raampartij bestond uit heel veel ramen van helder glas.

(Ik heb gezocht naar een foto, van iets wat er op leek, maar die was niet te vinden.)

Elk raam had een ander formaat, en sommige ramen konden open.

Maar elk raam ging op een andere manier open.

Er waren kantelramen en steekramen, er waren ramen die naar buiten open gingen of naar binnen.

Ik heb er geen droomwoordenboek op nageslagen, maar volgens mij staan de ramen die open kunnen voor de mogelijkheden die ik nog heb.

In het huis waren mensen aan het werk, maar die mensen vroegen keurig aan me of ze iets mochten verplaatsen als ze ergens bij moesten.

Zo werd in goed overleg mijn bed tijdelijk naar de rommelkamer verplaatst, zodat ze de vloer konden vervangen.

Werk in uitvoering

166 vastgehaakt nog 234 te gaan.

Over lampen en navigatie en zo

 Ik heb nog geen navigatie op mijn fiets.

Daar hangt nl best nog een prijskaartje aan.

Dus probeerde ik vanmiddag Google navigatie op  m'n tablet uit.
Tablet in z'n bouwvakkersbeschermhoes kort om de nek.

Zo kon ik haar goed verstaan.
Het ging  goed tot aan het nieuwe verkeersplein.
Toen viel ie stil. 

Misschien omdat ik onder een viaduct door ging?

Ik heb geen idee.

Dus werd het even zoeken en zigzaggen.
Hij nam op een gegeven moment de draad wel weer op, maar toen was ik al op m'n bestemming.

Aldaar andere lampen voor m'n slaapkamer gekocht.
Stoffen kappen vallen door de ochtendzon in m'n kamer iedere keer uit elkaar.
Dus ben ik nu blij met deze metalen die ik op Marktplaats vond.

Ze zijn ook Lolo bestendig.

Bij het tuincentrum gezocht naar een crassula hottentot, die ze helaas niet hadden.

Dat wordt dus verder zoeken.

Of met een flink prijskaartje online bestellen.
De mijne is na 50 jaar overleden.
Dus ik wil wel graag weer een nieuwe.

Het oorspronkelijke plantje kocht ik voor 49 cent van m'n zakgeld voor mijn moeder.

Daar zijn vele stekken van gekomen.

Plantje ging wel vaker dood, maar kwam dan weer opnieuw op.

Deze keer dus niet meer.

Nog even afgeslagen naar de oliebollenkraam, want ik had nog niets gehad afgelopen tijd.

Bijna 9,5km gemaakt.

En voel m'n knieën flink.

Want ook met ondersteuning moeten de beentjes wel draaien

Dus nu aan de bollen en een Chai Latte.