Ik heb geaarzeld om hier over te schrijven, omdat ik zoveel goede herinneringen heb opgebouwd met de Uitbus.
De sfeer is vrijwel altijd goed.
Er zit weleens een zeurkous tussen, maar dat laat je dan van je afglijden, want iedereen wil gewoon een leuke dag.
Maar ik kan vandaag geen blij genieten verhaal vertellen.
En dat heeft absoluut niets te maken met dit geweldige initiatief of met de super aardige chauffeur of met het uitje van vandaag.
Maar ik ben altijd eerlijk in mijn verslagjes en dit heeft ook een plekje nodig.
Van wege mijn pijnlijke knie kan ik niet op alle plaatsen in de bus zitten, en dat is nooit een probleem geweest tot nu toe.
Er zijn een paar plaatsen waar ik het been goed kan strekken en niemand doet daar moeilijk over.
Vandaag was ik de eerste die opgehaald werd.
Ik had al gehoord dat er iemand mee ging die heel graag voorin wilde zitten, dus ik wilde wel op een andere plek gaan zitten.
Ik hoef echt niet altijd voorin.
Maar de chauffeur zei: "kom maar voorin zitten, dan wisselen we bij de stop wel van plaats".
Afijn, zo gezegd zo gedaan.
Al gauw werd de bus voller.
En toen begon er achterin iemand met zeer luide stem te klagen.
Deze dame heeft altijd luidkeels kritiek, maar meestal glijd dat wel langs me af.
Maar deze keer bleek ik het middelpunt.
Dat het altijd dezelfde zijn die voorin zitten en dat een ander ook wel eens wil.
Ze bleef er de hele weg over doorzeuren, met een stem als een scheepsbel.
We dronken wat in Klazinaveen en na een sanitaire stop zeg ik vriendelijk tegen die vrouw: "u mag nu voorin zitten hoor".
En ik krijg me toch een gesnauw over me heen.
Bij de bus blijf ik netjes wachten tot iedereen ingestapt is.
Afwachtend hoe het opgelost zal worden.
En terwijl ik buiten sta te praten met de enige mannelijke passagier horen we toch een kabaal in die bus.
Was die vrouw de hele bus tegen me aan het opstoken.
En dat bleef onderweg maar doorgaan.
Tot ik na een tijdje keurig luid en duidelijk te verstaan gaf dat ze nu eens op moest houden.
Dat ik helemaal niet altijd het beste plekje hoefde en ook echt lang niet altijd daar zat.
Dat al voor ze instapte afgesproken was dat haar vriendin het volgende stuk voorin zou zitten.
Toen hield ze eindelijk haar mond.
Maar voor mij was de dag volkomen verpest.
Ik zat te trillen op m'n stoel.
En bracht de rest van de weg in shock door.
Aangekomen bij Gasterij Natuurlijk Smeerling bij Onstwedde in Groningen, wachte ik gelaten af tot de dame in kwestie ging zitten en koos verstandig een stoel aan het andere eind van de tafel.
Er werd ons een heerlijke ouderwetse maaltijd van streekproducten aangeboden, maar mijn arm bleef zo trillen dat ik niet eens in staat was om zelf op te scheppen.
Gelukkig bleek al gauw dat niet iedereen zich had laten opjutten en zo werd het langzaam weer wat rustiger in mijn lijf en hoofd en kon ik toch nog een beetje van het heerlijke eten genieten.
Op de terugweg werden we getrakteerd op een mooie rondrit door Drenthe.
Bij het uitstappen wenste ze me met een stralende glimlach wel thuis.😲
Hè wat een vervelend mens! Jammer dat ze het uitstapje zo heeft weten te bederven. Ik hoop dat het de volgende keer weer wel gezellig is en dat dit je er niet van weerhoudt om ermee te stoppen.
BeantwoordenVerwijderenIk hoop niet dat je je door zo'n vervelend mens laat weerhouden om nog mee te gaan, hoor!
BeantwoordenVerwijderenWat een figuur, ik snap dat je daardoor helemaal van slag was.
Goed, dat jijzelf beleefd bleef, had ze er eigenlijk helemaal geen lol van!
Ik hoop dat je toch ondanks dit vervelend incident met de uitbus nog veel leuke uitjes maakt!
BeantwoordenVerwijderenPfff... ik zie die feeks zo voor me, althans een beetje dat 'type'... Die stelen met dat soort acties je energie weg en al je goodwill... Wat jaloers kreng wat niet eens het naadje van de kous weet! En maar gelijk oordelen en uit onmacht de rest opjutten om sterker te staan... Dat is zelf een enorme loser, waar je niks goed bij kan doen. Jammer voor je dat ze je te pakken kreeg, want het slaat werkelijk nèrgens op! Goed afgehandeld, echt jammer dat het voor jou toch niet meer zo leuk was...
BeantwoordenVerwijderenJeetje wat naar! Ik zou d aar ook helemaal van slag van raken. Ze zeggen dan altijd dat het meer over die persoon zegt, dat je het van je af moet laten glijden etc. etc. maar zoiets kan toch pijn doen. Ik voel met je mee. Wat een rare mevrouw ook!
BeantwoordenVerwijderenIk vind dit van een schandaligheid...walgelijk gewoon. Het gekke is dat zo iemand haar gang kan gaan en blijven gaan. Eigenlijk moet de chauffeur ingrijpen, maar dat is natuurlijk een vriendelijke vrijwilliger en niet de vertegenwoordiger van een onderneming. Die heeft in die zin geen gezag. En onder de passagiers niemand die zijn of haar mond open doet?! Allemaal bang of beducht voor die grote bek. En al door haar ingelicht over jou...
BeantwoordenVerwijderenEigenlijk kan je dus nooit meer mee als zij mee gaat. Het kan wel, maar dat wil je niet. Aan dit soort mensen gaat de wereld ten onder. Aan de grootste bek. Die lijn kun je helemaal doortrekken naar Poetin.
Ik vroeg me af wat ik gedaan zou hebben.
Me om te beginnen doodgegêneerd voor de sfeer die ontstond.
Vervolgens gevraagd of ze altijd zo te keer ging in een goed gezelschap en of iedereen dat gezellig vond.
Iedereen natuurlijk laf zwijgen en ik niet anders bereiken dan dezelfde grote bek krijgen om vervolgens samen met jou in hetzelfde schuitje te zitten. Dat was dan wel winst geweest. Want vervolgens samen dat kreng doodzwijgen en het gezellig hebben.
Mooi hè, Smeerling?! Aten jullie in zo'n grote verbouwde boerderij waarvan de enorme staldeuren helemaal van glas zijn? Ik ben er zo lang geleden geweest dat het nog een boerderij was, waar je een kop koffie kon drinken. Bij jonge mensen die plannen hadden voor meer dan een uitspanning. Dat laatste verzin ik misschien wel, zo lang is het geleden. 60 jaar ofzo.Later zag ik op Google dat het restaurant was geworden.
Smeerling en omgeving heel erg oer toen. Je had het gevoel er zomaar een Hun uit de oertijd tegen te kunnen komen.
Je hebt van die mensen. Maar bedenk dat jij nu een dag last van haar hebt gehad, maar dat zij haar hele leven met zichzelf opgescheept zit. Lijkt me geen prettig leven als je zo in elkaar zit. Geniet van je uitjes!.
BeantwoordenVerwijderenWat een naar mens! Ik weet zeker dat ze meer last van zichzelf heeft dan jij van haar.
BeantwoordenVerwijderenWat een gedoe. Deze mevrouw was de vreselijkheid ten top. Gelukkig viel het in het restaurant mee. Volgende keer gewoon weer mee gaan hoor, hoe moeilijk het ook lijkt.
BeantwoordenVerwijderenEr zijn meerdere klachten binnengekomen en het bestuur gaat een hartig woordje met de dame in kwestie spreken.
BeantwoordenVerwijderenDit is dus echt het toonbeeld van passief agressief. Goed dat het bestuur er wat mee gaat doen, want dat is best lastig.
BeantwoordenVerwijderen