Langs de Vaort

Ik had een grote tocht uitgezet voor vandaag.

Maar het sombere motterige benauwde weer maakte het niet aanlokkelijk.

En mijn lijf deed ook al niet mee.

Dus toen ik toch nog moed vond om op de fiets te stappen koos ik voor een kortere afstand, maar wel een route waar ik op de fiets nog nooit geweest was.

Ik reed aan de westkant de stad uit en sloeg al gauw af richting het Ommerkanaal, oftewel de Vaort zoals het hier in de volksmond genoemd wordt.

Een lange smalle weg langs het water, waar ondanks dat een deel al fietsvriendelijk gemaakt is, nog steeds veel te hard gereden wordt.

Dat doe ik denk ik niet zo gauw weer.

Vooral het stuk na de fly-over was eng.

Dat was nog niet opgeknapt en daar voelde ik me ook erg onzichtbaar.

Het regende niet, maar het was ook niet droog zoals je ziet.

Na een korte pauze op een picknickbankje bij een bruggetje, besloot ik nog een stukje verder te rijden naar de volgende brug.

Daar stak ik over en reed via een smaller pad weer terug naar de brug.

Dat leek me veiliger dan met de fiets aan de kant van het kanaal te fietsen.

Maar dat viel tegen.

Als me op een smal stukje een auto tegemoet komt wijk ik even uit in de berm.

Toen de auto er al bijna was kwam er achter me op hoge snelheid een auto aanschieten.

Hij slalomt al toeterend tussen mij en de aankomende auto door en sjoeft weer keihard door alsof het de normaalste zaak van de wereld is.

Dan staat je hart wel even stil.

Weer terug bij de eerste brug steek ik over en ga verder door het Arrierveld.

Ik steek de volgende fly-over over en geniet boven nog even van het uitzicht.

Daarna vervolg ik mijn weg door het Ommerbos en dan ben ik al gauw weer thuis.

Dit keer maar een kleine 14km.