Op zoek naar iets heel anders vond ik dit zakje met schatten in een la.
Niet dat ze zo zeer geld waard zijn, maar het is een stukje familie geschiedenis.
Dit portemonneetje van een verre voorvader stamt naar men zei uit de 19de eeuw.
Van wie het was weet ik niet, maar het was belangrijk genoeg om te bewaren.
Mijn omas fruitmesje, haar zakmes, en een haakje waarmee de dames vroeger de knoopjes van hun schoenen dicht maakten.
Die komt niet uit de familie, maar uit een doosje met handwerkspulletjes van de rommelmarkt.
Mijn oma heeft er toen ze jong was vast ook eentje gehad.
In het doosje nog scheermesjes van mijn vader, die hij gebruikte om verf af te krabben.
En een kettinkje dat mijn moeder altijd droeg toen ik kind was.
In hars gegoten echt zeepaardje, mini mosseltje en plantje.
Dat zou nu niet meer mogen.
Als kind fascineerde het me.
Het armbandje kreeg ik op mijn eerste verjaardag, van de vroegere hospita, waar mijn vader als tiener in huis kwam.
Tegenwoordig zou je dat denk ik pleegouders genoemd hebben.
De emaile broche heeft een handgeschilderde afbeelding van het huis Duin en Kruidberg uit het dorp waar ik opgegroeid ben.
En de speld rechtsonder werd uitgereikt nav de opening van de Velsertunnel in 1975.
Ook die vond ik eens in een doos met handwerkspulletjes van de rommelmarkt.
Van die dingen die in een laatje verdwijnen, maar eigenlijk een beter plekje verdienen.
Echte schatten, om goed te bewaren ,en af en toe voor de dag te halen!
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie spulletjes. Die blijven natuurlijk goed bewaard. Ik wist wel dat je uit IJmuiden komt, dat is geloof ik ooit eens ter sprake gekomen.
BeantwoordenVerwijderenMooi om ze zo samen te bewaren.
BeantwoordenVerwijderenIk heb een zakmes van mijn opa en die is deels van ivoor in het lemmet, mag nu ook niet meer.
En de pennendoos van oma, is wel van een soort karton maar heel stevig en mooi beschilderd met marmereffect.
Zij waren beiden in 1900 geboren.
Mijn grootste schat is een gouden broche, langwerpig staafje met erin verwerkt mijn moeders en mijn kindertand. Later is daar die van mijn dochter bijgezet.
Misschien moet ik hem gewoon maar weer eens dragen, er zit een solide slotje op
Echt mooi zulke dingen, die moeten echt bewaard blijven.
BeantwoordenVerwijderenen natuurlijk bekeken worden.
Ik denk dat ik het onder een of twee stolpen op een dienblaadje zou leggen👌
Ik heb daar gewoon momenteel geen goede plek voor.
VerwijderenZe liggen veilig in een laatje vsn m'n vitrinekast, die al uitpuilt
Als je die mooie spulletjes gaat tentoonstellen in huis, zie je ze steeds liggen en wordt het 'normaal'. Als ze in een zakje zitten en in een laatje liggen, voelt het steeds weer als een schat als je ze tegen komt...
BeantwoordenVerwijderenHa ja, daar heb je gelijk in.
VerwijderenIk kijk maar zelden naar de spullen in m'n vitrinekast.