Vanalleswatjetoe en nog veel meer

Gisteravond had ik een bijeenkomst voor de vrijwilligers die op 17 september a.s. meehelpen om de "Motortoertocht voor het goede doel" tot een geslaagde dag te maken.
Dit jaar is de opbrengst voor Stichting Hartedroom.

En gelijk is er weer die goede sfeer van mensen die samen iets moois willen neerzetten.

Geen scheve argwanende gezichten vanwege mijn Noord Hollandse accent.
Geen gezeur over mijn cv met een gat van 18 jaar.
Geen gezanik over wat ik niet kan.
Of dat ik eerst maar eens 30 kilo af moet vallen voordat ik mee mag doen.

Maar gewoon bij binnenkomst enthousiaste zoenen omdat je er weer bij bent en blijheid omdat je mee doet.
Een verademend positieve groep tussen alle negatieve ervaringen van de afgelopen jaren.
Lol om het T-shirt wat elke vrijwilliger krijgt, maar waar ik natuurlijk met geen mogenlijkheid in pas.
En om het misverstand van vorig jaar waardoor er iemand naar het station gestuurd werd om deze Noord Hollandse van de trein te halen, terwijl ik tot grote verbazing op mijn fietsje aan kwam rijden.

-----

Tot mijn vreugde hebben we met ingang van vandaag weer een kringloop in het dorp.
Twee keer zo groot als de vorige.
Met goede spullen en betaalbare prijzen.
Tot mijn verdriet (nog) geen handwerkspulletjes en in de kledinghoek was de grootste maat 42.
Maar ik zal er vast weer af en toe binnen lopen om te snuffelen of wat overbodige spulletjes  af te geven.

Ik vond er wel twee deegrollen, die ik ga gebruiken om stof te bedrukken.
En een puzzel waar ik me vast een tijdje mee zal vermaken voor het naar de volgende rommelmarkt verdwijnt.

-----

Sinds een paar weken heb ik er een wandelmaatje bij, waar ik één a twee avonden per week mijn  nieuwe Meindl's mee in loop.
Maar in mijn sokkenlades bleken voornamelijk korte damessokken te zitten.
Met als gevolg dat ik geen blaren op mijn tenen kreeg maar op mijn schenen.
Dus heb ik bij de heropening van de verbouwde Kruidvat alhier, maar gelijk de hele voorraad afgeprijsde lange vrolijk gekleurde sokken opgekocht.

-----

En eindelijk, eindelijk kan ik weer voorzichtig een klein beetje in de tuin aan de slag.
De spier in mijn bovenarm is nog niet helemaal genezen, maar ik heb gelukkig niet meer van die super pijnlijke krampaanvallen.
Het zal nog maanden duren voordat ik de wildernis, die de afgelopen tien maanden in mijn tuin ontstaan is, weer in het gareel heb.
Maar er is weer een beetje beweging in gelukkig.

Volgende stap is weer eens achter de naaimachine kunnen kruipen, maar die beweging wil nog niet.

--------
Ik loop een klein beetje achter met de latvian sampler en het vakje per week, maar ik heb toch weer twee steken aan mij tunische rol toegevoegd.
Beide bleek ik achteraf verkeerd te hebben gedaan, maar het resultaat is wel leuk, dus ze mogen blijven.
Maar dit is denk ik het saaiste grauwste onzinnige werkstuk dat ik ooit gemaakt heb.
En alleen mijn koppigheid maakt dat ik nog door ga.

----------

En last but not least heb ik weer een paar dingen verkocht deze week.
Vorige maand had ik alle borduurwerken op marktplaats geplaatst.
Maar het eerste bod dat ik kreeg, was 75 cent per stuk voor de fijnste met twee draadjes geborduurde werkstukjes.
Dat vond ik zo erg dat ik ze er maar weer af wilde halen.

En toen kwam er iemand die op vier werkstukken 50€ bood.
Ik dacht eerst dat het een geintje was, maar het was serieus.
Ze was een stoel met borduurwerken aan het stofferen en kwam nog wat te kort.
Het voelt goed dat ze nu gebruikt worden voor zo'n mooi project.

En de zak leer is vandaag ook verkocht.
Dus ik kan weer een paar keer een dagje uit plannen deze zomer.

------

Dit is denk ik de langste blogpagina die ik ooit geproduceerd heb.
Ik hoop dat ie niet te saai geworden is.