Dit jaar heb ik nog weinig fietstochtjes in het weekend gemaakt.
Het was of te koud, of te nat, of te heet, of ik was ziek.
Nu ik vorige week ontdekte dat ik meer dan 20 km ook wel overleef, besloot ik een wens die er al heel lang ligt te gaan vervullen.
Maar toen werd de verwachting heet en nog heter.
Dus besloot ik vanmorgen in alle vroegte op pad te gaan.
Ik zat dus om kwart voor acht al op de fiets.
De heenweg koos ik voor een route met aan de ene kant de nog bijna lege snelweg en aan de andere kant wijds uitzicht.
Het laatste stuk reed ik over een heuvelend paadje door een bosstrook.
En toen was ik opeens al bij het stuw van Vilsteren.
De vorige keren dat ik er was liep ik, met de ogen strak op Annes rug gericht over de smalle brug.
Nu moest ik in m'n eentje m'n hoogtevrees overwinnen.
Ik zette de ondersteuning op z'n hoogst, richtte mijn ogen op een punt aan de overkant, en karde, zonder opzij of naar beneden te kijken, zo rap mogelijk de brug over.
Op de mooie troon gezeten deed het bruisende water mijn altijd drukke hoofd langzaam kalmeren.
Na een tijdje stak ik ook de brug over de sluis over, om aan de andere kant nog even van het uitzicht daar te genieten.
Dat bruggetje was nog smaller en had een behoorlijk stijle oprit.
Het paste allemaal net.
Na een praatje met de sluiswachter fietste ik richting Vilsteren, pakte nog even m'n derde brug over een oude bocht van de Vecht.
Deze was een stuk breder.
Het was nog niet druk gelukkig, meest bezwete racefietsers.
Dus kon ik in alle rust genieten van een veel te groot hazelnootsoftijsje.
Volgens mij schoot het meisje een beetje uit. 😉
Het laatste stukje naar huis was het al knap warm geworden.
Om 11 uur was ik weer thuis, met bijna 18 km in de beentjes.
Wat goed van jou, Marlien. En dat ijsje was super... Ik hoop dat je overal van genoten hebt! Gewoon doorgaan met de conditietraining, dan kun je zoiets nog eens doen.
BeantwoordenVerwijderenHet is een beetje dubbel.
VerwijderenIk kom op plekjes waar ik kwam toen ik op roze wolkjes liep, maar die wolkjes zijn er niet meer.
Maar het is een prachtige plek die het bezoeken waard is.
Goed gedaan. En dat er verdrietige herinneringen zijn is jammer. Maar toch....je hebt het gedaan!
BeantwoordenVerwijderenZo merk je dat verdriet ook wat slijt en je nu een dergelijke toch wel aankan en er ook van kan genieten. Fijn voor je.
BeantwoordenVerwijderenMoedig van je dat je het toch gedaan hebt en je hebt het voor elkaar gekregen!! Tis een mooi plekje daar, wij komen er ook graag en deze zomer hopen we daar weer te gaan fietsen. En dan lijkt me een hazelnootsoftijsje super lekker!!
BeantwoordenVerwijderenGoed gedaan, een avontuurlijke toch..en ook wat verdriet mag er zijn !
BeantwoordenVerwijderenDit was ik ,
BeantwoordenVerwijderenNou joh, dat ijsje heb je echt verdiend!!!
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie tocht en zoals je het beschrijft, zie ik het in combi met je foto's helemaal voor me!
En weet je de herinneringen mogen er zijn, hoor!
Het is niet zozeer verdriet.
BeantwoordenVerwijderenAls je verliefd bent is alles magisch.
En de magie is weg..
Het zijn nu gewoon mooie plekken.
Dat merkte ik in de vakantie ook al bij de Oldemeyer- en de Haarsplas