Maarten 't Hart

Toen AO van de week vroeg of ik zin had om mee te gaan naar de open atelier dag van Maarten't Hart, was ik enigszins verbaast.

"DE Maarten t' Hart?, vroeg ik nog.

"Jaha, DE".

Ik ken Maarten 't Hart alleen als schrijver.

Nou ja kennen?

Ik heb nog nooit wat van hem gelezen, want ik ben niet zo van de literatuur.

Maar dat ie ook schilderde had ik nog niet eerder gehoord.

Dus ging ik toch maar even op onderzoek uit.

DE Maarten 't Hart uit Groot Oever is de kunstschilder en dus niet de schrijver.

Groot Oever is een buurtschap dat uit één straat met diverse zijpaadjes met dezelfde naam bestaat.

Er zijn zelfs meerdere huizen met hetzelfde huisnummer.

De TomTom was het spoor bijster en we verdwaalden dan ook compleet.

Er was nergens een mens te zien en toen AO bij een manege de weg vroeg kenden ze de schilder wel, ze zagen hem altijd langs fietsen, maar waar ie nou woonde?

Geen idee.

En daar wij beiden nog in het bezit zijn van een bejaard gsm konden we er ook niet op googlen.

Dus toen we op het zoveelste buitenpaadje strandde belde AO maar naar z'n dochter of die  op internet wilde kijken.

Ondertussen kon ik dit prachtige plaatje schieten.

Maarten 't Hart de kunstschilder woont op een prachtig plekje in the middle of nowhere.

Hij maakt adembenemende realistische schilderijen en pentekeningen waarin je je terug in de tijd waant.

Ongelofelijk fijn en gedetailleerd.

Hoe kan het nou toch dat ik nog nooit van hem gehoord had?

Hier kun je zijn werk zien:

www.maarten-thart.nl

Kerstmarkt

Ik ben eigenlijk niet zo van de kerstmarkten, veel te druk en te duur.
Maar de kerstmarkt van de dagbesteding alhier maakte ik vanmorgen met liefde een uitzondering voor.
Ook hier was het megadruk.
Alle afdelingen uit de regio waren vertegenwoordigd.
Er was veel moois te zien en veel te eten (hebben we maar niet gedaan).

Op dit leuke plantenrekje werd ik op slag verliefd.
Ook de potjes zijn met de hand gekleid.
Hij staat hier op de vensterbank van mijn zijraampje, maar ik denk er over om hem op te hangen.

Als ik tenminste iemand kan vinden die wat boorwerk wil doen.
Mijn schilderijen hangen ook nog steeds niet en ook de extra steunen langs de trap liggen te wachten op beter tijden.
Zelf mag ik absoluut geen boormachine meer hanteren helaas.

Randjes

Weer een inhaalslag gemaakt.
Ik begin morgen aan week 43.
Zaterdag krijgen we de laatste randjes van week 48.
Dus ik ben nog wel even bezig.
Daarna heb ik naar verwachting nog een halve meter over.
Zonde om af te knippen, dus ik ga gewoon verder tot de rol vol is.

Als het van Lolo mag

11 jaar

Vandaag is het precies 11 jaar geleden dat ik mijn schepen achter me verbrandde.
Het was ook op een donderdag en het was stralend weer.

Een uitje met een onverwachte wending

Afgelopen dinsdag kreeg ik een berichtje van de Uitbus (voorheen de Boodschappenbus) dat er door ziekte voor een aantal uitjes een paar plaatsen weer beschikbaar waren.

Dus gaf ik me op voor een tocht door Salland.

Een mooie gelegenheid om weer een stuk van de regio te verkennen.

Ik werd gistermorgen keurig thuis opgehaald.

We reden via Vilsteren 

naar Dalfsen.

Waar we tot mijn stomme verbazing door een onbekende sponsor getrakteerd werden op koffie met gebak op een plek die mij zeer vertrouwd was.
Waar nu op het landgoed Gerner het sfeervolle hotel-restaurant de Barones huist, zat vroeger het LTC (Leefstijltrainingscentrum).
Hier heb ik heel lang geleden 3 meerdaagse  workshops gevolgd die mijn leven totaal veranderden.
Wat was het leuk om hier weer even terug te zijn!

 Daarna volgde een tocht langs landhuizen.
(Wat zijn er veel fraai bewaard gebleven in Overijssel)

Langs de IJssel.

En veel plaatsjes waarvan ik de naam vergeten ben.

In Lettele stopten we voor de lunch in het gezellig restaurant de Koerkamp.

 Waarna de de terugtocht via de Holterberg ging.
Als kind ben ik hier eens geweest, maar ik kon me er weinig meer van herinneren dan dat het imposant was.
En dat is het.
Het weidse uitzicht is niet te vangen vanuit een rijdend busje.
Wat zou ik hier graag nog eens terugkomen om in alle stilte van dit prachtige uitzicht te genieten.

Ik was veruit de jongste deelnemer, maar het was erg gezellig.

Alle fotos staan in dit album.

Fotos van deelnemers zijn met hun toestemming geplaatst.

Over mutsjes en andere kleding

Vandaag heb ik m'n laatste mutsjes in elkaar gezet.
Er speelt een oude blessure op, dus het is even gedaan met breien.

Maar ik kan er toch 49 inleveren.
Plus de eerste 3 die ik op de breidag maakte.
Toch een mooi resultaat in een maandje.

Af en toe heb ik zo'n periode dat het ene na het andere kledingstuk de geest geeft.
Zo heb ik dit jaar oa al meerdere spijkerbroeken, en een flinke lading sokken weg kunnen gooien.
Mijn favoriete zomerjas zat al een tijdje geen kleur meer op, maar toen ik hem na een wasbeurt ophing was ie op zithoogte zo  dun dat ik er dwars doorheen kon kijken.
En toen ik mijn comfortabele boven nul* winterjas uit de kast haalde, moest ik na 12 winters toegeven dat ook hij zijn einde met rasse schreden nadert.

Ik ben dan wel een aalmoesrentenier, maar ik hoef er niet als schobberdebonk bij te lopen.
Gelukkig vond ik op marktplaats al snel een leuke jas voor een bescheiden prijsje.
Hij past perfect.
Of ie ook leuk staat weet ik nog niet.
Want ik moet m'n spiegels nog ophangen, hahaha.
Maar hij is in elk geval vrolijk.

* En voor wie zich nu afvraagt wat ik met boven nul bedoel:

Ik heb een loeiwarm winterjack dat ik alleen kan dragen als het echt vriest.

En een jas voor als het nog zo tussen de nul en tien graden is.

Boven tien graden heb ik een stevig spijkerjack.

Ganzenmaandag

In vroegertijden brachten de boeren op de eerste maandag na Sint Maarten de Ganzen naar de markt in Coevorden.
Tegenwoordig worden er geen ganzen meer verhandeld, maar jaarlijks is er een wedstrijd ganzenhoeden voor kinderen in klederdracht.
Eerder alleen meisjes, maar tegenwoordig ook jongens.

Dat wilde ik wel eens zien.
Dus stapte ik vanmorgen op mijn te kleine gammele stationsfiets om door de regen de 3,5km naar het station te fietsen.
Het was de eerste keer sinds mijn verhuizing dat ik weer eens in de trein zat.

In Coevorden werd ik opgewacht door AO.
Maar het ging steeds harder regenen, dus besloten we eerst maar eens een kringloop te bezoeken.

Toen het wat droger werd liepen we alsnog over de markt.
Het ganzenhoeden was al voorbij, maar op een podium werden de kinderen ondervraagd voor de miss en mister ganzenhoeden verkiezing.
Zo kregen we toch nog wat van de plaatselijke klederdracht en de ganzen te zien.

Na een beker warme chocolademelk in een posh restaurant op het marktplein hielden we het voor gezien.

Het bleef vies weer, dus doken we onder in een tweede kringloop.
Puf om naar de tweede ronde ganzehoeden te gaan hadden we daarna niet meer.
Dus liet AO me nog wat meer van de omgeving zien en eindigde we ons uitje bij Rian tegenover station Hardenberg, die echt de allerlekkerste boerenpatat heeft.
Gevoed en gelaafd stapte ik daarna weer op de trein.