Kinderboeken

 RiaN vroeg me op haar blog welke boeken ik als kind las.

Nu las ik letterlijk de jeugdbibliotheek leeg vroeger.

Maar ook thuis had ik aardig wat boeken, die hier nog steeds op zolder staan.

Toevallig ben ik vandaag begonnen met m'n boeken over te hevelen naar mijn inmiddels bijna lege lappenkasten, in de hoop straks weer twee kasten weg te kunnen doen.

Dus kon ik gelijk een paar fotos voor haar maken.

Mijn eerste leesboekjes thuis waren van voor de oorlog, maar zo jong als ik was, had ik geen moeite met de oude spelling en begreep ik goed dat we nu anders schreven.

Mijn eerste eigen leesboekjes was de complete Marieke serie.

Voor de jongens was er zo'n zelfde serie over Gijs.

Daar heb ik alleen Gijs loopt op klompen van.

Want ja meisjes lazen in die tijd geen jongens boeken.

Beetje dubbel, want naast m'n indianenjurk had ik wel ook een sheriff pak met pistool en een ridder pak.

Toen ik wat ouder werd kwamen daar de nogal bellerende boeken van Miesje Sandelhout bij.

Keurige verhaaltjes waarin je leerde hoe een verstandig meisje zich diende te gedragen.

Zo herinner ik me dat haar grote zus (oh schande) voetschimmel kreeg omdat ze na het zwemmen haar tenen niet goed afgedroogd had.

Ook kwamen de pockets in zwang.

Eindeloos lange series van oa, de dolle tweeling, de olijke tweeling etc.

Die ga ik maar niet allemaal fotograferen.

Ook kregen we elk jaar met kerst van de zondagsschool een boekje van WG van der Hulst.

Voetstapjes in de sneeuw

Zijn de kraaien nog zwart.

Herinner ik me.

Toen ik wat ouder werd waren er oa de trilogieën van Polly Parker en Hilde.

Maar het liefst las ik de drie boeken die mijn vader uit zijn jeugd had.

Peerke vond ik wel heel erg verdrietig.

Tom Mix kan ik.me weinig meer van herinneren.

Maar de eilanden van kapitein Flint las ik keer op keer, zo spannend.

Ik vroeg dan ook vaak om jongensboeken zoals arendsoog, maar die kreeg ik thuis niet.

Mijn moeder was ook heel boos dat ik aan vakantiekennissen op mijn 12e verjaardag toch een arendsoog gevraagd had.

Dat was een veel te duur boek om te vragen, vond ze.

Je koopt het niet

 Paar weken geleden zag ik dit boekje in een reclame langs komen en ik dacht: hé leuk!

Je koopt je geboortejaar en het staat vol gebeurtenissen uit de eerste 18 jaar van je leven.

Maar zoiets koop ik dan niet voor mezelf he.

Dat moet je krijgen.

Laat nu van de week iemand dit boekje van mijn geboortejaar aanbieden op de weggeefhoek.

Hij had het voor iemands verjaardag gekocht, maar die had er al één gekregen.

Dus zo kreeg ik toch mijn boekje.

Mazzel

Ik koop  niet zo vaak meer een boek, ik heb er zelfs zeker 600 weggedaan toen ik verhuisde.
 Maar een enkele keer kom ik nog wel iets tegen waar ik niet omheen kan.
Zo stond dit prachtige boek van Kaffe Fassett deze week twee keer op Marktplaats.
De ene vroeg 25 euro, dat is me echt te gortig.
Maar de ander vroeg er maar 4.
Daar kwam dan nog wel pakketporto bij, maar dan nog is het een superkoopje.
 

Mijn hobbykamer, die soms ook dienst doet als eetkamer, is een stuk smaller en lager dan de vorige, dus het is woekeren met de ruimte.

Ik wilde mijn enorme tafel liever niet kwijt, maar het werd wel erg smal erom heen.

Dus zette ik er van die megahandige hoge smalle ondiepe CD kasten neer.

Die had ik deels al in mijn vorige woonplaats verzameld.

Ideaal voor het opbergen van kleine spulletjes, bollen wol, mijn verzameling Cantecleer hobbyboekjes, alle geweven vierkantjes, etc.

Deze week kreeg ik er van iemand nog drie cadeau.

Nu kan ik weer het eea dat nog rondslingerde kwijt.

Laurel Burch quilt

 Met de aanschaf van dit paneel, weet ik eindelijk wat ik van mijn Laurel Burch stofjes ga maken.
Ik weet nog niet zeker of ik de hele lap gebruik.

 Of dat ik hem splits.
In elk geval wordt het het middelpunt van een rand van alle andere stofjes.
Ik weet nog niet of ik die in rechte vlakjes of meer crazy maak.
Misschien wel allebei, in een dubbele rand.
Maar het moet sowieso nog even wachten tot mijn arm helemaal oke is.
En dat lijkt gelukkig eindelijk de goede kant op te gaan.

Op marktplaats liep ik ook nog tegen dit prachtige boek aan.
Meestal wordt er voor haar werk goud gevraagd, maar nu ben ik voor 5 euro helemaal in mijn nopjes.

Daarnaast weet ik nu ook wat met de vingerhoedsstempels ga doen die ik in Zierikzee kocht.
Al zeker 25 jaar spaar ik batikjes om een sprei voor op mijn bed van te maken.
Maar mijn bed werd steeds groter en ik wist niet goed hoe te beginnen.
Ook dit wordt een meerjarenplan, maar na 25 jaar kan er nog best een paar jaar bij.

Gewonnen

Het Nibud vroeg om je beste budgeteringstips door te geven en zo werd ik 1 van de 5 winnaars van de Nibud agenda:

Geen geld uitgeven dat je niet hebt.
1x in de week een vast bedrag opnemen.
Zorgen dat je een buffer hebt.
Vrijwel alles in mijn huis en tuin is tweedehands.
En ik schaam me niet om krijgertjes aan te nemen.
Zo red ik het al 20 jaar als minima en net niet minima.
En ik kan nog op vakantie ook.

Aanwinsten

Helemaal in mijn nopjes met m'n laatste aanwinsten.
Links een tweedehandsje en de rechter kocht ik nieuw met een cadeaubon.





En misschien nog wel blijer dat ik net  een grote doos met poppenhuisspulletjes verkocht heb.
Verzameld in mijn vorige leven en  twee verhuizingen meegesleept om dan eindelijk tot de conclusie te komen dat ik er hier echt geen plaats voor heb.
Eén huisje mag blijven en ingericht worden.

Op naar het volgende afscheid van spullen en meer ruimte voor nieuwe creativiteit.

Van de week brak er ook nog een leuning van mijn luie stoel.

Gelukkig stond er hier in het dorp een fraaie vervanger te koop.

Die ik voor twee tientjes inclusief bezorgen kon overnemen.

Dus ik zit er weer netjes bij.

Alhoewel?

Ik???

Boeken en tuin

Af en toe zoek ik door mijn boekenkast naar boeken waar ik niets meer mee doe.
Dan zet ik ze te koop op internet. 

En als er geen interesse voor is dan blijven ze weer een hele tijd liggen, tot ik er genoeg van heb.

Vandaag bracht ik een grote tas vol boeken naar de plaatselijke boekenmarkt van de fanfare. 

En ik kwam met twee juweeltjes voor €1 per stuk weer thuis.

Beide boeken staan barsten vol technieken.

Tel daarbij op het prachtige gedetailleerde boek over Sashiko (Japanse rijgtechniek) waar ik al een tijdje naar op zoek was en dat ik deze week op facebook op de kop tikte en het kwartaalblad Vezel waar ik een abonnement op heb en dat donderdag weer in de bus lag.

Dan heb je een weekendje snuffelen en genieten in het vooruitzicht.
 ;-)

Sashiko is een prachtige en toch eenvoudige rijgtechniek, waar men vroeger kleding mee repareerde.
Als je op internet rondkijkt vind je hier nog veel voorbeelden van.
Tegenwoordig wordt het o.a. gebruikt voor quilten.
Ik heb het voor het eerst toegepast op mijn tweede doekje van Project 75.

Gelukkig heeft het de laatste dagen weer af en toe geregend.
Dat zie je gelijk aan de tuin.
Overal eendagsbloemen, pekbloemen, prikneuzen en van dat leuke gele spul waar ik de naam niet van weet.

 De jonge pompoenplantjes, waarvan ik de zaden van MrsHteB kreeg, hebben het zwaar gehad, ondanks extra bewateren. 4 zijn er zieltogend, maar je weet maar nooit. De vijfde doet het wonderwel nog goed.
de nieuwste fotos van mijn tuintje zie je hier

magical machine needle punch

Eindelijk heb ik weer eens het eea op Marktplaats en Facebook verkocht en daarom heb ik mezelf getrakteerd op dit drietalige boek over machinaal vilten.
Het is een prachtig boek, barstensvol fotos en heldere voorbeelden.

 

Nu weer sparen voor nieuwe naalden want ooooooooooh wat zijn die duur.

Op Pinterest heb ik inmiddels een aparte map voor de punchmachine gemaakt

Fairfield Park

Vorig jaar won ik dit boek van Santa Montefiore, maar ik vergat het te lezen.
Dus toen ik vorige maand een paar daagjes op vakantie ging stopte ik het in mijn rugzak.
Ik ben een beetje verdeeld over dit boek.
De verhaallijn is op zich boeiend, maar de schrijfster verzandt(vooral in de eerste helft) me iets te vaak in uitgebreide te gedetailleerde beschrijvingen van zaken die totaal niet belangrijk zijn voor het verhaal.
Zoals dingen die in de kamer staan, dure merkspullen die door mensen gedragen worden , de bloemetjes in de tuin en zo.
Dat maakte dat ik vaak de neiging kreeg om niet verder te lezen.
Maar als ik me dan toch weer door zo'n lange beschrijving heen geworsteld had liep het verhaal verder weer als een trein en was ook boeiend genoeg om uiteindelijk het boek helemaal uitgelezen te krijgen.

boekenmarkt

De  harmonie alhier heeft meerdere malen per jaar een tweedehands boekenmarkt.
Gisteravond realiseerde ik me dat ik daar nog nooit geweest was.
Vanmorgen was ik al vroeg op en besloot toch maar eens te gaan kijken.
Ik kwam met een grote stapel boeken weer naar buiten en was toch maar 8 euro armer.
Dat ga ik vaker doen denk ik ;-)
Vooral blij ben ik met het borduurboek midden voor en de twee oude jaargangen van Handwerken die ik tot mijn verbazing nog niet bleek te bezitten.
Ik vind de bladen en boeken van vroeger toch vaak veel leukere inhoud hebben dan veel hobbyboeken van tegenwoordig.

Een uitgeBREIde geschiedenis

Ben ik een fan van het koningshuis?
Ik weet het eigenlijk niet.
Ik vind koninginnedag leuk vanwege de gezellige sfeer.
Maar verder maakt het me niet zo veel uit.
Ik ben niet voor en ook niet anti.
Het is een beetje uit de tijd misschien.
Maar voor dit leuke boekje viel ik gelijk als een blok.
Ik moest het gewoon hebben.

(nb bij boekenvoordeel stukken goedkoper dan overal elders)
(en nee ik heb geen aandelen)

1000 Artist Trading Cards

Dit boek stond al een tijdje op mijn verlanglijstje.
Ik had wat "kerstgeld" in m'n potje en daar heb ik het van besteld.
Vandaag lag het in de bus.
Echt zo'n boek waar je uren in kunt gluren.
Een fantastisch inspirerend boek voor de ATC-verslaafden.

Oranges & Sunshine

Op aanraden van mijn neef in Australie, ben ik een tijdje geleden op zoek gegaan naar dit boek.
Ik kon er geen nederlandse vertaling van vinden, maar gelukkig kreeg ik wel een engels exemplaar te pakken.
Ik heb het in één adem uitgelezen.
Het is het waargebeurde verslag van een engelse sociaal werkster (Margareth Humphreys) die bij toeval ontdekt dat zo'n 150.000 kinderen in de vorige eeuw uit kindertehuizen in Engeland gedeporteerd zijn naar onder andere Australie.
Deze kinderen kregen veelal te horen dat ze geen ouders en familie meer zouden hebben en groeide onder deplorabele omstandigheden op in tehuizen waar velen van hen misbruikt en mishandeld en vaak als "slaven" te werk gesteld werden.
Hun hele leven wisten ze  niets van hun roots en waren er van overtuigd dat ze geen familie hadden.
Dankzij Margareths hardnekkige doorzettingsvermogen in haar zoektocht naar de waarheid, kwam dit schandaal boven water en kreeg een deel van die inmiddels vaak al bejaarde "kinderen" alsnog contact met hun familie in Engeland.

Er is ook een film van gemaakt, maar ik weet niet of deze in Nederland is uitgebracht:

het boek is eerder uitgebracht onder de naam: "Empty Cradles"