Archemerberg

Ik wilde zo graag weer eens de heide zien, maar ik dacht dat dat geheel buiten mijn bereik was.

Spelletjesbuurvrouw wees me op een fietspad naar de Anchemerberg.

Die is niet zo steil.

Dus trok ik vanmorgen de stoute schoenen maar weer eens aan.

Het eerste gedeelte van de rit was me al bekend, maar voorbij Nieuwebrug kwam ik in voor mij nieuw gebied.

En inderdaad een goed geasfalteerd, maar wel smal fietspad liep dwars door de paarse velden.

Het werd echt een prachtige rit.

Het uitkijkpunt op de Archemerberg was voor mij niet te bereiken.

Zelfs lopend was het, volgens passanten, erg zwaar, maar ik was al blij met alles wat ik wel kon zien.

Iemand wees me erop dat het fietspad nog een paar km doorliep tot onderaan de Lemelerberg en omdat ik nog genoeg puf had fietste ik dat stuk nog door. 

Aan het eind stond een bankje op een kruispunt.

Niet echt een plekje om te gaan zitten handwerken, maar ik had zoals altijd m'n Zoom Loom bij me en verkoos dit boven weer op internet hangen.

Twee lapjes zijn 30 minuten, zo houdt ik goed pauze.

Toen ik er een poosje zat gebeurde er iets leuks.

Ik had al heel wat fietspeletons en motorrijders zien langs komen, maar opeens werd het kruispunt afgezet en kwamen er heel veel verschillende oude brommers langs.

Ik heb nog even getwijfeld of ik niet toch de Lemelerberg op zou gaan, maar m'n gezonde verstand zei dat de extra kilometers en de forse klim nog te veel van het goede zouden zijn.

Dus keerde ik om en nam dezelfde prachtige weg weer terug.

Bij Nieuwebrug (dat al best wel oud is) genoot ik ook nog even van het uitzicht over de Regge.

En op mijn favoriete bank op de brug over de Vecht genoot ik ook nog een poosje van de mooie luchten.

Alles bij elkaar heb ik vandaag ruim 19  prachtige kilometers op de pedalen.

En dan vind ik thuisgekomen tussen de fotos deze spookfoto op m'n telefoon.

Per ongeluk gemaakt.

Toen ik inzoemde werd het wel heel vreemd.

De man lijkt twee gezichten te hebben. 😂😲