Soms gaat het opeens anders

 

Maandag 1 september.

Een paar weken geleden kreeg ik enorm zin om er nog even tussenuit te gaan.
Maar de prijzen voor een huisje waren zowat een maandinkomen, dus stelde ik het nog even uit.

In september beginnen de prijzen al te zakken, maar er werd heel slecht weer voorspeld, dus wachtte ik nog even af.

En toen werd het weerbeeld op het laatste moment opeens veel beter.

Dus zaterdag zocht ik nog gauw naar een plekje binnen mijn bereik en budget.

Dat werd opnieuw een stacaravan op de Kleine Belties.

Een iets luxere dan de vorige keer.

Beetje ouderwets, maar lekker dicht bij het centrum.

Maar in de loop van de maandagochtend werd ik gebeld: de eigenaar van de stacaravan bleek er zelf in te zitten, maar was dat vergeten te melden.

Maar ze hadden een ander luxer chalet voor

me, zonder extra kosten.

En ook vlakbij het centrum.

Heb er geen fotos van gezien.

1,5 uur later, net voor vertrek weer de telefoon.

Duizend excuses, ook deze bleek een deel van de week bezet.

Maar ze hadden een heel mooi chalet helemaal aan de andere kant van het park voor me.

Ik moest wel even slikken, want dat was te ver lopen voor me, helemaal over de bult, dus zou ik steeds de fiets tevoorschijn moeten halen.

Maar toen ik aankwam, bleek ik een hypermodern zorgchalet gekregen te hebben.

Veel luxer dan wat ik geboekt had.

Een grote schuur met oplaadpunt voor de fiets.

Vaatwasser, wasmachine, droger.

Groot terras met overkapping en een prachtige nieuwe inrichting.

Met een heerlijke luie bank die ik zo mee naar huis zou willen nemen.

Ook vandaag kreeg ik weer een vrolijke tas mee met oa een kwartetspel en een puzzelboekje.

Kort na aankomst kwamen mijn buurvrouwen even kennis maken.

Twee zussen die hier al jaren kwamen voor de 55+ weken, die dus toevallig deze week begonnen waren.

In de app had ik al gelezen dat er deze week vanalles te doen was.

2x per jaar organiseren ze 55+ weken, waar ook andere bezoekers bij in mogen stromen.

Ze bekeken mijn huisje dat er van buiten net zo uit zag als dat van hen, maar een heel andere indeling had.

Dus ging ik ook nog even bij hen kijken.

Dat huisje is volledig geschikt voor invaliden, met grote badkamer, rolstoelvriendelijke keuken en hooglaag bed.

En maar een klein bankje.

Omdat deze dames terrasstoeltjes hadden die erg beroerd zaten als je een dagje ouder bent en flinke rugklachten hebt, leenden ze voor deze week twee van mijn veel betere tuinstoelen.

Ik heb er toch geen zes nodig.

Na hun vertrek bestelde ik in de app m'n avondeten, dat ik een kwartiertje later ging ophalen.

Onderweg raakte ik nog in gesprek met iemand die hier ook op een Easy Rider was.

En de avond bracht ik door languit op de bank voor de grote tv.

Ondertussen dit blogje in elkaar knutselend.

Wordt vervolgd.