Op zoek naar de zee

Maar ja, we kwamen in Groningen terecht door mijn verlangen naar zee.
En de enige plek waar je die kunt zien is op de dijk bij Lauwersoog.
Maar laat men daar nu met dijkonderhoud bezig zijn.
Uiteindelijk vonden we een plek waar we wel omhoog mochten en vanuit een soort kooi over het wad konden kijken.
Met enige moeite konden we Schiermonnikoog ontwaren.

Hierna zochten we een mooi plekje aan het Lauwersmeer om op de zonsondergang te wachten.

Alle fotos van ons mini-uitje vind je hier.
Helaas heeft google ze wel allemaal door elkaar gegooid.

Pieterburen

Als je er zo dichtbij zit, kan een bezoekje aan het zeehondencentrum natuurlijk niet ontbreken.

Dit malle beest was aan het spelen met de watersproeier en genoot zichtbaar.

Ik schat dat er momenteel zeker 30 zeehondjes aanwezig waren.

De meeuwen weten precies wanneer het voedertijd is en hopen een graantje mee te pikken.

Dinsdag  werden 4 zeehondjes terug naar zee gebracht bij Callantsoog.

We hoorden dat er meer dan 100.000 mensen gereageerd hadden die er bij hadden willen zijn.

Wij hadden de mazzel dat we bij hun vertrek waren.

Hier kun je het diafilmpje bekijken.

Na alles bekeken te hebben was het ondanks de warmte heerlijk vertoeven op het terras onder schaduwdoek, met het frisse zeebriesje en het muntwater dat je vanwege de warmte gratis aangeboden kreeg.

We raakten nog in een boeiend gesprek met twee personeelsleden die net pauze hadden.

Binnenkort deel 3 van onze minivakantie

Naar zee

Als geboren en getogen kustbewoner moet ik af en toe de zee zien en ruiken.
Vanuit Brabant was dat goed te doen.
Met de trein was ik in ruim twee uur in Vlissingen.
Vanuit het Vechtdal is het een stuk complexer.
Dus haalde ik mijn vriendje over om een nachtje ergens een B&B te boeken.
Dankzij de onvolprezen R2A, die mijn harige vriendinnetjes wel een keertje eten wilde geven, konden we er een tweede nachtje aan vast knopen.
We kozen voor de verandering voor de Waddenzee.

Na een mooie tocht door Friesland kwamen we net buiten een klein dorpje tot stilstand: lekke band.
En toen bleek ook nog de krik het begeven te hebben.
In de zinderende hitte wachtten we op de Wegenwacht, die gelukkig al met een half uurtje arriveerde.
Toen was het leed gauw geleden en konden we onze tocht vervolgen op weg naar het Lauwersmeer.

Waar we bij het Suyderoogh gereserveerd hadden met de lunchbon die ik voor m'n verjaardag gekregen heb.
Na de smakelijke lunch genoten we nog even van het uitzicht over het Robbengat.

Maar toen wilden we toch wel erg graag de zee zien.
Dat viel tegen.
We reden richting kust, maar elke weg die we in wilde gaan stond een bordje eigen weg.
Na tientallen privewegen kwamen we dan eindelijk een afslag tegen waar we wel in mochten.
Deze leidde ons naar een gemaal in de dijk.

Maar boven op de dijk aangekomen wachtte een teleurstelling.
Het was eb en het water was erg ver weg.

Toch was het uitzicht er wel heel mooi.

Hierna vervolgden we onze weg naar onze eindbestemming het pitoreske Eenrum.
Waar we bij de Lastpost een kamer gehuurd hadden die alle verwachtingen overtrof.
Een ruime kamer, met eigen badkamer en binnenplaatsje.
We haalden broodjes en limonade bij  de supermarkt om de hoek en liepen die avond nog een rondje door het prachtige dorpje, dat opvallend veel leegstaande cafés bleek te hebben.

Binnenkort meer over onze minivakantie.

Humpfrey uit de kast

Al vanaf de eerste dag dat ik bij het creatief café aan de slag ging vraagt mevrouw J me om doosjes te maken.
Nu is snijden en rillen niet iets wat iedereen even makkelijk af gaat, zeker op hoge leeftijd niet.
Dus zocht ik het afgelopen half jaar naar andere mogenlijkheden.

Op marktplaats zag ik stansen, maar daarvoor moet je een grote stansmachine hebben zoals een trouvaille en die heb ik niet.
Eergister zag ik een mal die anders werkte.
Toen ik de maat op vroeg, bleek ie precies in m'n Humpfrey te passen.

Dit doosje bestaat uit 4 delen, die je aan elkaar plakt.

En rillen hoeft niet, dat doet de mal ook al.

Toen ik het voorbeeld vandaag aan de dames liet zien, vonden ze hem wel mooi, maar wel erg klein.

Maar toen ik uitlegde hoeveel het zou kosten om een grote machine en grote stansen aan te schaffen en mevrouw J opperde dat ie met een lichtje erin ook leuk in de kerstboom kon hangen, wilden ze toch wel een workshopje binnenkort.

Maar wel onder voorwaarde dat ik alles van te voren uit zou stansen.

Ik heb dus wat te doen de komende week. 😂😂😂

Boerenmarkt de Krim

Het voordeel van in een toeristisch gebied wonen is dat er in de zomer veel gebeurd.

Vandaag reden we naar De Krim, naar Hoeve Bosman, waar een gezellige boerenmarkt werd gehouden.

Ik kocht er een stukje brokkelkaas.

Dat eet ik niet zo vaak, maar ik vind het de lekkerste kaas die er is.

Vroeger thuis kregen wij altijd jonge kaas en dat vond ik niet lekker.

Maar na een excursie naar een kaasfabriek toen ik 12 was, ontdekte ik dat kaas ook lekker kon zijn.

Vanaf toen kreeg ik twee keer per jaar een stuk overjarige brokkelkaas, van Sinterklaas en met mijn verjaardag.

We luisterden er opnieuw naar de Sjompiesingers.

 We keken nog even bij de paarden.

En op de terugweg stopten we nog even bij ons geliefde plekje: de stuw bij Junne.

Daar is pas een sluisje bij gebouwd en vandaag zagen we voor het eerst dat er boten door gingen.

Bij het sluisje groeien steeds meer van deze planten.
Ik heb geen idee wat het is, maar ik vind ze erg mooi..

Go with the Flow

Ik zit duidelijk in een symplistische fase, maar dat mag hem de pret niet drukken.

Vijvertuinen van Ada Hofman

Een paar jaar geleden sloten de tuinen noodgedwongen hun deuren.
Gelukkig is er een koper gevonden en zijn  ze weer in ere hersteld.
Het is een prachtige oase, waar je uren heerlijk door kunt dwalen.

Ik heb een filmpje van de fotos die ik gisteren maakte gemaakt, maar helaas wil blogger die niet weergeven dus moet je even hier klikken.

Na het dwalen door de tuinen hadden we nog wat tijd over, dus werd ik nog getrakteerd op een ritje door de omgeving.

We stapte even uit bij de molen in het Duitse dorpje Laar.

Waar het dialect wel heel erg veel op Nederlands lijkt.

En eindigden ons uitje met een etentje bij de Zwiese (voorheen Zwieseborg) in Loozen, waar de kaart erg beperkt is, maar wel erg lekker en betaalbaar.

Onder het dak van het terras bleek een duif met jong te wonen.

Flow daily craftbook

Ik gooi nu al opdrachten door elkaar en kies iets wat me op dat moment aanspreekt.

Maar zag op instagram bij #myflowcraftbook dat sommige mensen zelfs achterstevoren werken, dus waarom niet he.

De opdracht was maak een stempel en bedruk de pagina er mee.
Nu heb ik van alles in huis om stempels te maken, maar kon prompt niets vinden.
Dus zocht ik mijn toevlucht bij een erg oude aardappel en een aardappelmesje.
Een la vol kleine stempelkussentjes verzameld op rommelmarkten kwam nu ook mooi van pas.
Ik heb de aardappel tussendoor niet schoon gemaakt, daardoor kreeg ik een mooi diffuus effect.

Stukje verderop de opdracht om een kleedje te knippen.

Op tafel lag een post-it blokje waar ik mooi een velletje van kon gebruiken.

En hier was de opdracht een bloem knippen uit alledaags materiaal.

Ik heb een beetje gesmokkeld want het oranje gras, op de krant die nog op de bank lag, vroeg gewoon om gebruikt te worden.

Het leuke van dit soort projecten vind ik dat je kunt zien wat anderen ermee doen.

De uitkomst van één simpel opdrachtje is totaal verschillend.

Sjompiesingers

Gisteravond gaven de Sjompiesingers uit Gramsbergen een openbare uitvoering op vakantiepark 't Hooge Holt.
Anne is een fan van ze en hoewel ik zelf meestal klassiek zing, vind ik dit soort koren ook megagezellig.
Dus toen ik zag dat dit koor optrad op het gezellige park waar ik voor mijn verhuizing vaak kwam, besloten we direct om te gaan kijken.
Het werd een leuke avond vol lekkere meezingers.
En volgens mij zou zo'n piratenoutfit mijn vriendje ook best staan. 😉

Omdat de zon achter de achter de zangers stond was het moeilijk fotos maken,
Daarom heb ik, na de eerste foto, maar de compilatie geleend die een medewerker van het restaurant vanaf het dak maakte.

En daar zitten wij.

Over varen en een creatieve uitdaging

Dat een uitje niet duur hoeft te zijn hadden we het al eens eerder over.
Gisteren stapte ik met Anne en z'n dochter  voor €5  in Loozen op een klein rondvaartbootje voor een tochtje over de Overijsselse Vecht.

Het uitzicht was fraai, maar er leek op het eerste gezicht weinig over te vertellen.

Maar de man kwam met de meest onzinnige  comische verhalen over koeien die speciaal gefokt werden om water te zoeken, zodat ze verscheept konden worden naar Afrika.
En over een boerin die in vroeger tijden voor veel geld broodjes met gebakken eieren verkocht aan langs varende schippers.

Maar tussendoor vertelde hij ook serieus over de schepen vol munitie die hier tijdens de koude oorlog langs de oever gemeerd lagen.
En de joodse begraafplaats die al eeuwen ver van de bewoonde wereld op een bult langs de oever ligt.

Ik verwonderde me opnieuw over de grote hoeveelheden vogels die hier huizen.

Het werd en gezellig tochtje vol hilariteit.

's Middags liet ik me verleiden tot de aankoop van dit boekwerk.

Trouwe volgers zullen wel gemerkt hebben dat mijn creativiteit al een hele tijd naar bijna nul gedaald is.

Met dit boek met 365 creatieve opdrachtjes hoop ik weer een beetje op gang te komen.

De eerste opdracht heb ik er net ingeplakt.
Een anzichtkaart die je stemming van vandaag weergeeft.
(Je moet hem maar net in huis hebben.)