Posts tonen met het label gezondheid. Alle posts tonen
Posts tonen met het label gezondheid. Alle posts tonen

zondag 22 juni 2025

Niet bang voor de tandarts?

Een paar weken geleden had ik een afspraak voor contrôle.
Ik heb alwéér een andere tandarts.
Een man met een niet uit te spreken naam.
In de wachtkamer hoorde ik gemopper over die nieuwe "rasta".

Als ik de jongeman wil vertellen wat mijn klachten zijn, snoert ie me de mond, want dat kan ie zelf wel zien.
Er volgt een chaotische toestand, waarbij tandarts  aan één stuk door praat en assistente  daar dwars doorheen vragen aan me stelt.
Over elke tand of kies heeft ie wel iets negatiefs te melden 
Al gauw ben ik volledig de kluts kwijt.

Er worden fotos gemaakt.
En vanuit een andere ruimte blijkt de man tegen me te praten, wat ik niet hoor.
Met zijn rug naar me toe blijft ie doorpraten.
Terwijl bekend is dat ik lastig hoor.
En ik dat ook nog eens zeg.
Er zijn afspraken over duidelijk praten en rust in de behandelkamer gemaakt.
Ik kan de helft niet volgen, maar als ie over kiezen trekken en een brug plaatsen begint ga ik steigeren en raak vervolgens nog verder op slot.
Op een gegeven moment hoor ik hem nog zeggen: "je kunt weer lopen dus nu kunnen wij aan de slag".
Ik ben totaal verbijsterd.

Met de verzekering dat we "het" stapje voor stapje zullen doen  en de vraag of ik wil nadenken over een brug verlaat ik compleet leeggezogen de praktijk.

Freepik.com

Een week later ligt er een mail in de bus.
Of ik de bijlage ondertekend terug wil sturen.
Als ik hem open ben ik totaal verbijsterd.
Het blijkt een contract te zijn.
Een lange waslijst met steeds hoger oplopende bedragen tot een totaal van  1660€
Ik raak in straal paniek.

De volgende dag stuur ik een nette mail terug, dat dit niet de afspraak is.
Dat dit zo niet kan en dat ik dit niet onderteken.
Ik ben een minima en geen melkkoe.

Ik besluit om tijdens mijn vakantie geen mails te lezen.
Maar eenmaal weer thuis moet ik dat toch wel weer doen.
Een mail van een secretaresse, dat meneer zegt dat ie alles met mij  zo afgesproken heeft.

Ik laat nogmaals weten  dat dat niet zo afgesproken is, en dat ik dit niet onderteken.
(Ik heb sowieso nog nooit een contract van een tandarts gehad.)
Ook leg ik nog maar weer eens uit dat ik in het verleden een paar hele nare ervaringen met tandartsen gehad heb en dat me hier in deze praktijk een veilige omgeving beloofd is.
(Die er bij de eerste tandarts ook was.
De opvolger heb ik nooit te zien gekregen)
Ik wil me bij een tandarts op m'n gemak kunnen voelen.
En dat voel ik me bij deze jongen dus niet.

**********

Wat de bewuste kies betreft:
In het verleden heb ik daar veel problemen mee gehad.
 45 Jaar geleden is er een wortelkanaalbehandeling gedaan.
30 Jaar geleden is er een wortel uitgebrand.
Er is ooit een stukje afgehaald omdat ie wrikte met de kies erboven.
En de vulling is 5 jaar geleden vervangen 
Maar sindsdien heb ik er totaal geen last meer van.
Hij functioneert gewoon goed.

Er zit op de fotos al jaren een plekje onder een wortel.
Maar elke tandarts heeft daar een andere mening over.
Deze tandarts zei dat dat plekje niet gegroeid is.
(Dat doet het dus al vele jaren niet.)
Toch wil ie hem trekken en een brug plaatsen.
Z'n voorganger wilde het plekje door een kaakchirurg laten wegschrapen.
Die daarvoor wilde er een kroon op zetten.
Die daarvoor zei dat er niets aan de hand was, dat het een littekentje was.
Die daarvoor wilde trekken.

Kun je voorstellen dat ik de weg kwijt ben met al die verschillende meningen?




 

woensdag 14 mei 2025

Uit-Thuizzdag

Vandaag  ging ik naar de Uit-Thuizzdag van Carinova.
Girly mocht mee als introducee.
Alhoewel ik al vanaf het begin dat ik hier woon lid ben, ben ik nog nooit naar uitjes van hen geweest.
Dit was een informatiemarkt, met vanalles op het gebied van hulpmiddelen en zorg.


Bij de ingang kregen we een tas met folders en een uitschuifbare vliegenmepper.
Er waren broodjes en verschillende maaltijdbezorgers boden proeverij van hun maaltijden aan.

De opening werd gedaan door Olga Commandeur, met een kwartier sporten ala Nederland in beweging.
Tien jaar geleden deed ik in Brabant ook al eens een clinic met haar.
Ik was benieuwd of ik er nog toe in staat was en dus deed ik mee.
En ik moet zeggen.
Het viel me eigenlijk best mee.
Het was een loeizwaar kwartiertje, en m'n hemd en haar waren nat, maar het is me wel gelukt.
En dat voelt even heel lekker.

We dronken thee, aten broodjes, proefde bami en zuurkool met erg lekkere gehakballetjes.
We spraken over rollators, brillen, gehoorschade, knieblessures, zwemmen.
En verzamelde reclamepennen  en andere gadgets 😂.
Er was een uitstekende zanger met gitaar.


Twee keer deden we mee met een rondje Bingo.
Girly had een  valse bingo en ik won een spiralizer.
Ik moest even uitvinden wat het was, maar je kunt er spiralen en spagetti-sliertjes mee snijden uit wortels en zo.


Na nog een laatste kopje thee stapten we weer op de fiets en gingen op huis aan.






maandag 20 januari 2025

Ruimen en rusten

Op mijn inmiddels opgeheven huishoudblog heb ik een tijdje bijgehouden wat ik allemaal weg deed.
Terugkijkend schrik ik er best van.
Wat verzamelt een mens in een mensenleven.
Zo zijn er inmiddels al twintig zakken textiel weg.
En heb ik zes kasten, een bureautje, vier grote bedlades, een dekenkist, en het grootste gedeelte van hun inhoud minder.
Nou ja eigenlijk zelfs 8 kasten.
Er staan er nl nu nog 2 vrijwel leeg, een buffetkast en een laag kastje.
Dus die inhoud is er ook niet meer.
Maar daar kunnen mooi dingen in die nu nog ergens bovenop of achter liggen zoals m'n  koffer en  weekendtas en beddegoed van het logeerbed.

En toch lijkt er nog steeds geen eind aan te komen.
Paar maanden geleden had ik on line een goed gesprek met een personal organizer.
We kwamen al snel tot de conclusie  dat ik geen hoarder ben.
Dat ik ook best makkelijk afstand van spullen kan doen.
En best goed overzie waar ik mee bezig ben
Maar dat het momenteel vooral lastig is om letterlijk van m'n spullen af te komen.
Beperkte energie, geen auto, weinig op de trike mee kunnen nemen, maakt dat ik iedere keer maar enkele dingen tegelijk op marktplaats of Facebook market place kan zetten.
Ook het plaatsen van kleine dingen op weggeefhoeken neemt veel tijd in beslag.
Daardoor stagneert het steeds.
En heb ik vaak het gevoel niet verder te komen.

Er staat bv al een tijd een stapel kratten met spullen, voornamelijk stoffen, waarvan ik nog moet bepalen of ik ze verkoop of weg geef.

Ik zoek dus naar een andere aanpak.
Inmiddels heb ik dan ook meerdere dozen met spulletjes voor de kringloop staan.
Kringloop haalt nl wel op als het meer is.
Dat scheelt mij een hoop werk met fotograferen en on line zetten en (te vaak tevergeefs) op mensen wachten die wat op komen halen.


Hoewel ik de laatste maanden niet echt veel heb kunnen doen, door ziekte en blessures, zie ik toch dat er ruimte komt.

Inmiddels is ook bijna alles van Lolo weg en ook dat geeft rust.
Het aangebroken voer en krabpaalonderdelen ging naar de opvang.
De grote reisbench en de voorraden voedsel en grit, die ik net voor haar dood aangeschaft had, heb ik een nette prijs voor gekregen.
Het vintage reismandje bewaar ik nog.
Ik heb er een ideetje met hangplanten voor.

Deze week zal ik zeker niets doen.
Ik maakte de laatste tijd weer een spurt vooruit met trainen bij de fysifit.
Met een ander trainingsschema, verdeeld over vier dagen kan ik meer doen, en toch meer energie overhouden voor de rest van de dag.
Zo is bv mijn slechtste been, dat al 40 jaar problemen geeft, toch in korte tijd nog een heel stuk sterker geworden.
Maar ja bij elke vooruitgang komen ook weer oude blessures opspelen en dus ging ik dit weekend door m'n rug en strompel ik weer eens rond als Quasimodo.




maandag 2 december 2024

Girl power


 plaatje van Freepik 

Omdat ik 's winters geen lol heb in stukkies fietsen naar mooie plekjes heb ik vanmorgen even overleg gepleegd met een van de fysiotherapeuten over een ander trainingsschema.
Het was mij bekend dat spiergroepen tussen twee trainingen een dag rust moeten hebben.
Dus ik vroeg me af of het mogelijk is om vaker te trainen.
Als je je schema aanpast en de ene dag het benenwerk en de andere dag het bovenwerk doet, dan kun je ook met een krakkemikkige gezondheid wel 4x per week trainen.
Ik kreeg er gelijk een paar oefeningen bij.
En  het trainingsprogramma werd in tweeën gesplitst.
Op maandag en donderdag benen.
Op dinsdag en vrijdag de rest.
En op woensdag mag ik uitslapen.
Ik word dus nog fanatiek op m'n ouwe dag.
Zal de komende weken wel weer extra spierpijn hebben.


dinsdag 12 november 2024

Weer naar buiten

 De afgelopen maand zat ik thuis met een stevig virus.
Veel hoesten, zittend slapen en algeheel zwak.
Gelukkig geen verstopte neus.
Er staat 4 tot 6 weken voor hoorde ik.
Ik ben nog niet helemaal hoestvrij.

Maar gisteren kon ik dan eindelijk weer eens naar de fysifit.
Dat viel hard tegen.
M'n spieren deden het nog best aardig, maar de energie is er nog niet.
Na 2,5 van de 10 oefeningen ging ik dus weer op huis aan.
Maar het is een start.
Volgende keer weer een stapje meer.




Vanavond eindelijk weer gezongen.
Een halve repetitie, want m'n stem gaf het op.
Tja dat is ook een spier dus die moet ook weer ff op gang komen.
Maar wel lekker om in elk geval weer een uurtje mee te hebben gedaan.

En om eindelijk weer mensen om me heen te hebben.





vrijdag 24 mei 2024

En hoe is het nu met ...



 ......  de voortuin?

Woest en kleurrijk.
Het duurde dit jaar erg lang voordat er weer slaapmutsjes op kwamen.
De geraniums doen het goed.
Maar de pioenroos heeft alweer maar twee bloemen gehad.
En overal schiet het gras weer tussenuit.
Langer dan tien minuten wegtrekken kan ik nog niet.
Dan komt er te veel spanning op de nog zwakke plek in m'n spier.
Maar als je er niet met je neus bovenop zit ziet het er weer gezellig uit.
Dat vind mijn buurvrouw ook.
Ze geniet er zo van zegt ze.



..... de achtertuin?

Tuinman heeft gesnoeid, onkruid gewied, terrassen grotendeels schoongemaakt.
Hij komt binnenkort nog een keer voor de rest.
Het werd van de week te warm in de volle zon.
En hij doet het tenslotte voor z'n lol.
De vlinderstruiken beginnen alweer uit te schieten, dus hopelijk zie ik al gauw de schutting niet meer.



..... Lolo?
Hollands  welvaren geniet van haar oude dag.
Ze is nog steeds enthousiast aan de drugs.
En de meeste dagen blijft ze sochtends rustig of bijna rustig 
Vanmorgen helaas niet, toen stond ze om half zes al te blêren en stopte pas om 8 uur.
Natuurlijk net na een al veel te korte nacht, omdat ik pas tegen half twee in slaap viel.



..... mij?

De grote bilspier geneest langzaam maar gestaag.
Vorige week kon ik met moeite voor het eerst weer een halve repetitie meezingen 
Deze week lukte een hele.
Lang rechtop staan is nog wel zwaar.
Bij de fysifit kan ik ook weer wat stapjes vooruit maken.
Lang fietsen is nog niet fijn.
Maar ik kom al een stuk makkelijker de trap op.

Ik verveel me wel heel erg.
Over een paar weken staat er nog een uitje met de Uitbus gepland.
De afgelopen weken was het echt spannend of ik dat zou gaan redden, maar, als er nix geks gebeurd, dan gaat dat weer lukken.
Helaas is de hele maand juni verder al volgeboekt.
Maar wie weet valt er nog iemand uit en kan ik toch nog mee.
Anders blijft het nog een hele poos erg saai.

Ik droom de laatste tijd steeds over de tweede wereld oorlog.
Dan ben ik op de vlucht voor de Duitsers.
Zulke dromen heb ik jaren geleden ook gehad.
Zo vreemd dat dat weer terug komt.

donderdag 2 mei 2024

Bopp infuser

 Jaren geleden kocht ik twee Bopp flessen.
Ze zijn veelvuldig gebruikt bij het sporten en dagjes uit.
Ik vind ze vooral handig door de handgreep.
Vorig jaar verloor ik van één van de flessen het afsluitringetje.
Maar je kunt dus nergens zo'n los ringetje kopen.

Dus werd het tijd om op zoek te gaan naar een nieuwe.
De Bopp is een fles die bijna alleen in veelvoud verkrijgbaar is voor bv relatiegeschenken.
Dus is het een kwestie van Marktplaats in de gaten houden, naar flessen, die mensen krijgen, maar niet willen gebruiken.
Er staat dan wel een reclametekst of bedankje op.
Maar dat maakt niet uit toch?

Het lukte me gelukkig redelijk snel om een nieuw exemplaar aan te schaffen.
Maar ik liet de zoekfunctie nog aan staan.


Zo kwam ik deze Bopp Infuser tegen.
Op pinterest vond ik heel veel afbeeldingen van wat je er in kunt doen, maar niets over verhoudingen.
Wel zat overal munt bij.
Dus kocht ik een zakje verse munttakjes die ik invroor.

Vandaag was mijn eerste poging.
Bosbessen met munt.
Niet zo goed geslaagd 
Te weinig bessen en te veel munt.
Alsof ik kauwgomwater dronk.
Wel een mooi kleurtje.

Heb je ervaring met infusen, wil je dan je tips hieronder met me delen?

**********************"""
Aanvullingen:

3 mei: 
sinaasappel geeft veel smaak, maar mist wat.
Volgende keer met tijm proberen.
Zie ook hier: klik

4 mei: 
Blauwe druiven, doorgesneden, duurt heel erg lang voordat het smaak krijgt.
Nachtje in de koelkast is wel nodig.
Smaak is saai.
Kwam dit tegen.
Is het proberen waard.
Al zal ik dan wel minder munt gebruiken

6 mei:
Sinaasappel met minder munt geprobeerd.
Ik kom tot de conclusie dat ik munt gewoon niet lekker vind.

8 mei:
Aardbeien.
Is wel oke, maar ik word niet enthousiast.
Ik begin te geloven dat deze hobby geen lang leven beschoren is. 😂
Maar ik ga nog even door met fruitsoorten uitproberen.
Zo krijg ik wel meer vocht en meer fruit binnen.
Want dat eet ik na gebruik natuurlijk wel op.

9 mei:
Abrikozen
Geven veel smaak af, maar met een bittere ondertoon.
Wellicht van de schil, dus ga ze de volgende keer schillen.

12 mei:
Sinaasappel bevalt nog steeds het beste.
Dus dat bleef het de laatste dagen.
Vandaag dan met een takje tijm.
Dat blijkt wat langer te moeten trekken, of de volgende keer een tweede takje erbij.
Smaakt beter dan met munt, maar moet er wel even aan wennen.

17 mei:
Peer
Ik ben gek op perensap, dus leek een goed idee.
Maar de peer werd bruin in het water.
Onaangenaam smaakje.

woensdag 17 april 2024

Au, au, au

 De spierpijn, waar ik al van voor de vakantie last van had, blijkt een scheurtje in mijn bilspier te zijn.
Maandagochtend ging dat nog ff extra mis toen ik de bagage vast naar buiten sjouwde.
Ik kon de trap thuis met de grootste moeite op komen.
En dinsdagavond moest ik de koorrepetitie voortijdig verlaten omdat ik echt niet meer  kon zitten van de pijn.
Vanmorgen dus even in conclaaf gegaan met één van de fysiotherapeuten van de fysifit en mijn hele oefenprogramma aangepast.



Helaas moest ik mijn Uitbusuitje van vandaag ook af zeggen.
Ik zou weer mee gaan reeën spotten in de Weerribben.
Maar een paar uur in busje en op de boot zitten gaat echt niet lukken.
Dus zit er niets anders op dan terug te blikken naar vorig jaar.

dinsdag 16 januari 2024

Zo'n ijkpuntje

 Een week of twee geleden liep ik naar de brievenbus en besefte daardoor opeens hoeveel beter het lopen gaat.
Meestal neem ik post mee als ik toch met de fiets op pad moet.
Maar deze kaart kon niet wachten.
Dus stapte ik, tussen twee plensbuien door, naar buiten, om gauw even de 240m te overbruggen.
Gauw, ja dat lukte dus verbazingwekkend goed.
Het was echt zo'n aha momentje dat je af en toe nodig hebt om weer even te beseffen hoever je alweer gekomen bent.

Februari 2022 liep ik er voor het eerst weer naar toe.
Met rollator, na 60 meter al volkomen uitgeput.
Er volgde maanden van stapje voor stapje een weg vooruit vechten.
Steeds een stukje verder lopen.
Steeds een ietsje pietsje conditie opbouwen.

En toen de overstap naar stok.
Want ik kreeg zo genoeg van die rollator.
Eerst weer een flinke stap terug qua afstand, want als je van houding veranderd, moet je weer opnieuw balans vinden, gebruik je je spieren weer anders en kost het weer meer energie.



Toen ik in april 2023 actief met fysifit begon, leerde ik als eerste een andere manier van lopen aan.
Olifantenpassen, waardoor ik meer balans heb en zonder stok kan lopen.
Het duurde nog maanden voor ik niet meer elke stap bewust hoefde te maken en steeds vaker weer vanzelf liep.
Rechtuit gaat het nu verbazingwekkend goed.
Oké een sprinter zal ik nooit worden.
Maar laten we eerlijk zijn.
Dat ben ik ook nooit geweest.

Ik krijg er nu oa balansoefeningen bij en hopelijk kan ik over een poosje slalomoefeningen gaan doen.

Ook merkte ik zelf laatst op de loopband dat mijn rechtervoet ietsje sleept.
In dat been zijn door de wondroos veel zenuwen beschadigd, dus zou best kunnen dat het daardoor er in geslopen is.
Als ik daar niets aan doe verhoogt het risico op vallen.
Door bewust te werken aan m'n voet iets hoger op tillen, hoop ik m'n been zo te trainen dat dat op den duur weer vanzelf gaat.

Mijn eerstvolgende doel: 
Ook weer eens met Uitbusuitjes mee kunnen waar meer beweging aan te pas komt.

En ondertussen blijf ik genieten van alles wat wel kan.


dinsdag 18 juli 2023

Accepteren

 Ooit vocht ik zeker 25 jaar met mijn lijf om er uit te zien zoals de goegemeenschap vond dat ik er uit moest zien.
25 jaar van bloed zweet en tranen, twee eetstoornissen, ondervoeding, overvoeding, dietisten, therapeuten en huisartsen, die me allemaal wel even dun dachten te maken verder, een metabolisme dat volledig aan gort was, na 400 kilo (ja 1600 pakjes boter) afgevallen en nog meer weer aangekomen te zijn,nam ik het moedige besluit om het te accepteren zoals het was. 
Vanaf die tijd bleef ik stabiel te zwaar, had nog maar één garderobe, kon mijn geld en mijn spaarzame energie in andere dingen gaan steken (sporten, uitjes, verliefd worden).

Maar al die jaren erna moet ik me al teweerstellen tegen vooroordelen, botte kritiek, harteloze opmerkingen, ongevraagde en soms megastompzinnige dieetadviezen (elke dag ontbijten met zwarte koffie en een peer) en de pijnlijkste blijft altijd: "tja het is je eigen keus".
Zelfs als ik zeg dat alle echte deskundigen me dringend geadviseerd hebben om er niet meer aan te beginnen blijft de kritiek komen.
Integenstelling tot het zusje type fotomodel, zal ik er nooit zo uit zien als men vind dat moet.

Vorig jaar moest ik omdat ik zoveel verzwakt was, proteinerijk voedsel eten, en voor het eerst in heel veel jaar werd ik een maat groter.
Dat doet dan toch wel weer verdriet, want eraf gaat het weer niet.




Tjonge wat dwaal ik af.
Maar het zat me dan ook weer ff hoog, afgelopen week weer eens meerdere ondoordachte opmerkingen naar m'n hoofd gekregen.

Dit blogje wilde ik het hebben over de megaleuke aankoop die ik dit weekend deed.
Bij een verkoopster waar ik ook al vaker slaagde.
Gek genoeg had ze zelf deze jurk en overjurkschort niet gecombineerd.
Pas toen ze het inpakte zag ze hoe leuk de combinatie was.
De kleuren zijn overigens in het echt veel frisser.
Dus maar ff de fotos van marktplaats geleend.



vrijdag 7 juli 2023

Tanden, nieuwe oogst en trainen

 

Ik heb even geaarzeld of ik deze foto durfde te plaatsen, maar ben zo blij dat ik nu weer glimlachen kan.
In lockdowntijd (wat lijkt dat alweer lang geleden) brak er een kunststukje van m'n voortand af.
Estetisch vervelend, maar geen noodsituatie.
Dus kon het wachten.
Toen ik eenmaal een afspraak voor reparatie had, ging de praktijk dicht omdat er daar corona uitgebroken was.
De volgende afspraak was de tandarts verhinderd.
Meerdere afspraken daarna moest ik wegens ziekte afzeggen.
Vervolgens had de tandarts lange wachtlijsten om alles van iedereen weer in te halen en braken er tot twee keer toe kiezen bij me af, die atuurlijk voorgingen.
Plus nog het eea aan achterstallig onderhoud dat ingehaald moest worden.
En dat moest vanwege mijn beperkte gezondheid stapje voor stapje.
Maar nu is dan eindelijk de inhaalslag geklaard en kan ik weer voluit grijnzen.



De aalbessen en kruisbessen konden vandaag geoogst.
Geen enorme hoeveelheden, want het zijn nog bescheiden struikjes, maar toch voor vandaag en vanmorgen lekker vers uit eigen tuin.

Deze week ben ik naar 3x in de week Fysifit gegaan.
Niet alleen goed voor m'n conditie, maar ook om mijn slaapritme weer op normale tijden te krijgen.
Slapen van 2 tot 11 is niet ideaal.
En nu ik 3x in de week van 9 tot 10 sport kom ik de andere dagen ook weer op een normale tijd mijn bed uit.

Het is hier zoveel relaxter dan in een gewone sportschool.
Geen klereherrie, geen fanatieke kleerkasten, geen gebuffel, maar rustig opbouwen.

Ik doe nog steeds 4 oefeningen, twee voor de armen en twee voor de benen.
Mijn linkerarm die bij de handfiets al na 1,5 minuut totaal verkrampte red nu met nog wat tegengas 2x5 min.
Mijn linkerbeen dat steeds krom bleef staan als ik gefietst had, is nu na een fietstochtje bijna weer recht.
Ik kon de oefening,om mijn benen soepeler en sterker te krijgen, al 5 keer aanpassen en ga nu naar de zesde verbetering.
Bij de tweede armoefening, waarvan ik de naam ook al  niet weet (boven je hoofd twee stangen naar beneden trekken) is nog geen vooruitgang, maar dat is niet zo gek, gezien de problemen die ik met de eerste oefening had.
En deze week mocht ik de grote stappen op de loopband van 2x5 naar 2x6 minuten brengen.
Die twee minuten meer vallen nog knap tegen.

Door deze relaxte manier van werken, ben je je veel bewuster van elk stapje vooruit.


vrijdag 2 juni 2023

Zouden ze eindelijk wakker worden?

 Als dikkert voel ik me al jaren opgejaagd wild.


 Interessant artikel over
 BMI, gewicht en gezondheid:

vrijdag 26 mei 2023

Wat gaat het opeens hard

 

In de achtertuin begint de akelei alweer wat uitgebloeid te raken, nu is het vingerhoedskruid aan de beurt.
Ik heb er een nieuwe zachtroze variant bijgekregen.
En tot m'n verbazing een gele.
In de knop zijn ze allemaal geel, maar deze is open nog steeds geel


De voortuin is gewoon niet op foto te vangen, veel paars/roze, natuurlijk mijn favoriete slaapmutsjes en de irissen, waar ik een keer een stek van kreeg, beginnen een flinke bos te worden.
Maar ook een vervelende nieuwe pestkop in de vorm van een grassoort die enorm snel groeit.
Alweer werk aan de winkel dus.

Na 1,5 maand individuele fysio heb ik het (voor mij toch wel moedige) besluit genomen tot een abonnement fysifit.
Vind ik het leuk?
Nog steeds niet echt, of misschien wel echt niet.
Vind mijn lijf het fijn?
Ja, het zijn kleine vooruitgangetjes, maar ze zijn er.
En ik begin ze op te merken.
Alle reden dus om  stug door te gaan.
Alleen zal ik weer moeten leren om vroeg op te staan.
Want ik kan alleen terecht tussen 9 en 10.

zaterdag 20 mei 2023

Vooruitgang

 Heel langzaam merk ik, dat ik een ietsjepietje meer conditie krijg.
Al voelde dat de afgelopen weken, met alle spierpijn, die ik natuurlijk, door het weer opstarten, bij de fysiosport kreeg, wel even anders.
Ik was gewaarschuwd, ik zou eerst achteruit gaan.
Dus hees ik mezelf, de dagen na dat half uurtje bewegen, manmoedig 's avonds de trap op, rolde 's ochtends zo stijf als een plank m'n bed weer uit, en plande m'n fietstochtjes en ommetjes met m'n wandelmaatje zo dat niet alles vlak achter elkaar kwam.
En dan na weken is er opeens een stapje vooruit.
De rare grote stappen die ik moest leren maken om meer balans te krijgen beginnen aan te slaan.
Ik heb nu momenten dat ik niet meer als Pinokkio loop.
Dat het gewoon af en toe eventjes vanzelf gaat.
Elke stap bewust moeten zetten is mega vermoeiend.
Minpuntje van bewust worden van je vooruitgang is dat je je ook stevig bewust wordt van wat er (nog) niet goed is.
Zo speelt mijn linkerbeen, die ik op m'n 22ste al verdraaide, en waar een jaar of 7 geleden een tweede blessure bij kwam, hevig op.
Hij wil niet recht, dan weer niet krom, en doet verrekte zeer.
En ik maak me daar best wel zorgen over.
Want op een geven moment is zo'n been ook een keertje op.


Wandelmaatje heeft vorige week alle klein weegbree uit m'n voortuin getrokken.
Dat vind ik megalief van haar.
Vorig jaar had ik een enorme invasie van weegbree.
Gelukkig was het nu nog flink wat minder, maar voorkomen is beter dan overwoekeren.

Gelukkig komt er steeds meer leuks tevoorschijn en doen de meeste krijgertjes en aanwaaiertjes het ook goed en breiden zich uit.
Het begint steeds meer een "op z'n Marliens" voortuin te worden.
 
En ik ben dapper het gevecht met een grote woekeraar in het grote vak in de achtertuin aangegaan.
Geen idee wat het was, twee jaar geleden stond er een fraai bosje met lange gele bloemen.
Vorig jaar was dat verzesvoudigd en ben ik al hevig aan het wegtrekken geweest voor zover dat lukte toen.
En nu stond werkelijk het hele perk vol.
Niet leuk meer.
Zie de linker twee fotos.
Ik kon het eerst niet wegtrekken omdat de stengels nog te zwak waren.
Aangezien ik niet ver genoeg kan bukken kreeg ik dan de wortels niet mee.
Maar een week later waren ze sterk genoeg.
Dus trok ik elke dag een beetje weg.
En zie je rechts het eindresultaat.
Ben best wel trots dat ik dat weer kan.
Het is nog niet de tuin die ik wil, maar wel weer een kliko vol eruit.


En dan vond ik ook nog iemand die betaalbaar mijn terrassen van onkruid wilde ontdoen.
De man sprak 3 woorden Nederlands en had bij kennismaking een tolk mee.
En met het wonder dat google translate heet konden we ook vandaag goed communiceren.
Vandaag heeft ie echt keihard gewerkt.
En hij heeft enorm goed begrepen wat ik wilde.
Zo mag van mij het mos blijven, en sommige mooie aanwaaiers langs de kant, maar gras en frambozenstruiken en dergelijke horen niet midden op het terras.



Het kleine perkje bij de schuur ben ik echt echt echt helemaal blij mee.
Die is al echt "op z'n Marliens".
Niks meer aan doen.
(Foto is genomen voordat de tuinman kwam, dus nog met onkruid tussen de tegels)

De kliko zit boordevol en er staan nog vier manden met groenafval.
Gelukkig wordt ie maandag geleegd, dan kan ik hem gelijk weer vullen.

donderdag 15 september 2022

Freedom!

 


Vandaag kwam het bericht dat ik vanuit de WMO een aangepaste fiets met trapondersteuning krijg.
Binnenkort kan ik eindelijk weer een leven op gaan bouwen.
Fietsen naar de Vecht.
Een moccasoftijsje halen.
Naar het zwembad of de tandarts.
De tranen zitten hoog.
Ik kan het nog niet helemaal bevatten.





maandag 22 augustus 2022

Op pad en een hoop perikelen

Buddy nam mij afgelopen vrijdag mee naar Den Ham, alwaar pas een nieuwe kringloopwinkel geopend is met de toepasselijke naam TweedeHams.
Een frisse leuk ingerichte kringloop waar de prijzen ook nog leuk zijn.
(Fotocollage geleend van internet)


Ik kocht er een boekje over mijn woonplaats en een paar gewichtjes voor als ik ooit nog eens verder op knap.


Het tochtje voerde ons verder door het altijd mooie landschap naar het Stuw bij Junne, waar ik getrakteerd werd op een ijsje.


En vervolgens genoten we nog even van de al paars wordende heide bij Stegeren.

Buddy gaat mij binnenkort verlaten.
Niet omdat we geen klik hebben hoor.
Maar soms zijn er nou eenmaal privé omstandigheden waardoor dingen anders lopen dan je zou willen.
Maar wat zal ik die toffe uitjes en dat gekke mens gaan missen.


#####


De afgelopen weken waren nogal chaotisch.
Daardoor begint het me toch wel een beetje boven het hoofd te groeien allemaal.
8 maanden aan huis gebonden en zo afhankelijk, dat is nou niet iets waar je altijd vrolijk bij kunt blijven.

Het begon al  dat de beloofde huishoudelijke hulp op het laatste moment weer uitgesteld werd omdat de nieuwe medewerkster toch besloot om niet bij die organisatie te gaan werken.
Kun je je voorstellen hoe een huis eruit ziet waar al 8 maanden niet gestoft en gezogen en uitgebreid gesopt is.
Men moest hierdoor weer een nieuwe sollicitatieprocedure opstarten en daar is nog steeds niets uitgekomen.

Twee weken geleden viel mijn bril in de supermarkt van mijn neus.
Ik had in eerste instantie niet eens door dat ie gebroken was.
Bedacht onderweg naar huis wel dat ik hem thuis even moest oppoetsen, want het keek zo vreemd.
Gelukkig heb ik nog een paar reserve uit de tijd dat je elke twee jaar een bril mocht kopen van de zorgverzekeraar.
Maar die beginnen toch ook wel erg kaal te worden.

Twee dagen later begeeft mijn wasmachine het.
De derde sinds ik hier woon.
Tot mijn verbijstering was het huis waarin de trommel draait een kwartslag verschoven.
Er zou iemand vrijblijvend naar komen kijken, maar die kwam maar niet.

Toen ik bij mijn onvolprezen buurvrouw een was mocht doen, trok ik de deur achter me dicht met de sleutel nog aan de binnenkant in het slot.
Welliswaar had ik een andere sleutel bij me, maar ik kon er met geen mogelijkheid meer in.
Dus ging ik achterom, in de veronderstelling dat ik er daar dan wel in kon.
Maar het dievenslotje zat er nog op.
Paniek.
Ik wist het even allemaal niet meer.
Maar mijn achterbuurman bracht hulp.
M'n slaapkamerraam stond nog open en voor ik het wist was deze bepaald niet jonge man via een ladder in een overdwarse salto door het raam koppeltje gedoken op mijn bed.
En kon ik mijn huis weer in.
Overdwars omdat er een sering voor het raam staat en hij dus de ladder niet recht onder het raam kon zetten.
Petje af voor deze lenige knar.

Ja en wat de wasmachine betreft.
Ik besloot nu toch maar weer eens een echte goeie te kopen.
3 wasmachines in 4 jaar kapot was me echt te gortig.
Dus nu staat er een fraaie bovenlader die loopt als een zonnetje.
Gekocht bij de plaatselijke middenstand een dorp verderop, waar de prijzen gelijk zijn aan die van de grote ketens, maar waar je niet voor elke scheet extra nog weer bij moet betalen.
Zonder extra kosten werd ie binnen twee dagen  bezorgd gemonteerd en afgesteld.
En de man bevestigde wat ik al dacht: de oude was onherstelbaar stuk.


Ondertussen bleek ook nog dat mijn spoed aanvraag voor een aangepaste fiets op wonderbaarlijke wijze verdwenen was.
Kun je je voorstellen dat ik het eventjes helemaal gehad heb?
Ik wil zo graag weer verder kunnen dan de supermarkt om de hoek.
Gewoon zelf ergens naar toe.
Zonder geregel en gedoe.
Uit m'n bed stappen 's ochtends en ter plekke bedenken dat ik even wil genieten van de Vecht, of een ijsje wil gaan halen bij Ekkelenkamp.
Mijn leven weer terug.


dinsdag 19 april 2022

Op de fiets

 Het zat al een paar dagen in mijn hoofd.
Maar ik durfde niet.
Bij het lopen met stok merk ik dat mijn balans nog steeds niet erg goed is.
Dus was ik bang dat dat met de fiets nog erger zou zijn.
Maar ik wil graag gaan zwemmen, want zwemmen maakt de spieren soepeler.
En dan fiets en loopt je weer beter.
Maar ja om te kunnen gaan zwemmen, moet ik eerst kunnen fietsen, want anders kan ik niet bij het zwembad komen
En zo blijf je rondjes draaien.

Dus stapte ik vanmiddag manmoedig op de fiets richting kringloop drie straten verderop.
En het viel mee.
En tegen.
Balans houden gaat, als je eenmaal fietst, wel goed.
Maar op en afstappen en stoppen bij de oversteken, dat blijkt nog best een toer.
M'n benen zijn nog steeds erg stijf en na 500 meter klonken mijn longen als die van een zware roker.
Maar ik kwam heel bij de kringloop aan.
En na 5 minuten op het bankje voor de deur durfde ik een rondje kringloop ook weer aan.


Ik gaf er te veel uit.
Met als goede smoes dat ik het afgelopen jaar en zeker de laatste maanden geld over gehouden heb.

Ik zit weer in een breekperiode, dus de mokjes (van mijn favoriete merk Just Mugs) en theezakjesschaaltjes zijn vooral nuttig.

De creatieve hoek is echt gevaarlijk voor mij.
 Vorige week liet ik de zak met Ultrapunch, waar veel te weinig voor gevraagd werd, nog moedig liggen.
Dit keer kwam ik er niet om heen.
En daar heb ik toch echt nog genoeg van liggen.
  Vilt is iets wat ik van mezelf altijd mag meenemen.
Als je daar mee aan de slag gaat verbruik je al snel een hoop.
  En de potloden?
Die verslind ik zo ongeveer.
Dit keer is het voornamelijk Bruynzeel.
Dat vind ik fijne potloden, net als Caran D'ache.
 Dan de twee schattige vlindermalletjes voor katoenpapier.
Geen idee wat katoenpapier is, maar volgens mij kan het vast ook met keukenrol, of misschien zelfs papierklei.

En als klap op de vuurpijl, een splinternieuw jurkje van mijn favoriete merk Moonshine, met bijpassende Capri legging van een ander merk.
Alsof ik nog geen jurkjes had. 🤫
Het meeste dat er hangt is polyester en dat draag ik niet.
Zo zie je maar dat het toch loont om er tussen te kijken.

Na een tweede rustperiode op het bankje voor de deur ging het weer piepend en krakend op huis aan.
Thuis gekomen trilde zo ongeveer elke spier in mijn lichaam, maar de eerste hobbel is genomen.


*****


Sind ik verhuist ben, ben ik mijn garderobe stukje bij beetje aan het aanpassen aan mijn nieuwe leven.
Jarenlang kon je me uittekenen in spijkerbroek en T-shirt en bleef ik kleding dragen tot het volkomen op was.
Afgelopen najaar heb ik mijn zomerkleding uitgezocht en twee zakken vol weggegeven aan iemand die er erg blij mee was.
O.a. stapels te korte T shirts die ik maar bleef bewaren voor "eronder".
En een zak vol vodden ligt klaar voor een goed doel.
Als ik wat fitter ben ga ik ook een rondje winterkleding maken.
Zuinig zijn is goed, maar soms is het echt tijd voor verandering.
Voor kleding die bij de ik die ik nu ben past.

Zo ben ik tijdens de eerste lockdown ook begonnen met het uitzoeken van mijn hobbyspullen.
In het verleden had ik elk jaar een andere hobby en daar is veel te veel van overgebleven.
We zouden daarmee op een markt gaan staan, maar dat is er natuurlijk niet van gekomen.
Ik wil een keer bij mooi weer een verkoop in de tuin houden.
Hulp zoeken.
Partytentje opzetten, tuindeuren open zetten en veel reclame maken.
Maar dan moet ik nog wel eerst een heel stuk fitter zijn.








vrijdag 1 april 2022

Stapjes naar wat meer doen.

Deze week ben ik begonnen met lopen met stok.
Dat gaat nog heel zwaar, dus de afstanden zijn weer een stuk korter, maar ik ben het lopen met rollator zo beu.
Voor boodschappen en grotere afstanden gebruik ik hem nog wel.

Sinds kort ben ik ook actief in een klankbordgroep van de gemeente.
Eerst op Zoom of Teams ( 1 van de 2), maar nu in een school vlak bij mijn huis.
Ze willen hier een tweede Kindplein bouwen en er gaat eea veranderen aan de verkeerssituatie.
Ik vind het boeiend om mee te denken.
En het doet me goed dat mijn ideeën positief ontvangen worden.
Of ze uitgevoerd worden is een tweede 😂😂😂.
Maar het sparren is leuk.

Daarnaast heb ik nu via een vrijwilligersorganisatie een buddy gekregen.
Ik moest wel even slikken, want in mijn vorige woonplaats ben ik zelf buddy geweest.
En dan nu de omgekeerde wereld.
Maar nu krijg ik de kans om weer eens wat verder dan mijn eigen buurtje te komen.
Ze hebben me gekoppeld aan een leuk mens, die hier ook nog niet zo lang woont en veel overeenkomende interesses heeft.
Zoals handwerken, kringloopwinkels afstruinen en boekjes over Ommen verzamelen.

Ik heb wat hulp gehad voor de voortuin en krijg volgende week nog wat hulp daarvoor.
Dan ziet het er hopelijk weer toonbaar uit voor de buurt.
De achtertuin moet zichzelf nog maar even redden.



Ook ben ik begonnen met dingen afmaken.
Afgelopen twee weken heb ik hard gewerkt aan m'n vliegengordijn.
Nu moet ik het nog ophangen, alle draden op goede lengte maken en verzwaren.
Maar dat moet wachten tot de lente weer terug is.
Want dan moet de achterdeur open kunnen blijven staan.
(Op de foto nog in knoedeltjes gebonden, want wat raakt dat toch in de knoop anders)

Volgende afmaak project is m'n omslagdoek, die ook al een jaar op me ligt te wachten.

donderdag 17 maart 2022

Voor het eerst in maanden

 Daar ging ze dan, bijna huppelend achter haar rollator, de wijk uit.
Voor het eerst in maanden.
Het voelde als een uitje.
De afstand naar de kringloop is 750 meter.
Dat is dichterbij dan ze dacht en moest dus haalbaar kunnen zijn.
De kringloop verkoopt ook stoelen en banken, dus er kon uitgerust worden.
Alleen bleek de hoogste bank eigenlijk de laagste, zo zacht was ie.
Dus het kostte wel heel wat moeite om er weer uit te komen.


Ze vond er nog een aanvulling op haar vrolijke streepjesservies, waar ze plantjes in wil zetten, een kaartje met quiltnaaldjes, een bolletje katoen en drie boekjes vol vrolijke patroontjes.
Ja ze weet wel dat je patroontjes bij duizenden op pinterest kunt vinden, maar soms is een boekje veel leuker toch?

Bij de kassa stond één vrouw voor haar, dus ze dacht dat ze wel gauw buiten zou zijn.
Weg uit de wel erg warme zweterige ruimte.
Maar de vrouw bleek, letterlijk, de halve winkel  leeg gekocht te hebben.
Extra personeel en vrijwilligers werden opgetrommeld om de drie bordevolle winkelwagens zo snel mogelijk af te rekenen.
Een dame noemde de prijzen, de tweede tikte ze in, een vrouw pakte breekbare waar in kranten en een man vulde dozen terwijl een tweede man meer dozen bij haalde.
En ondertussen hield de vrouw onverstaanbare verhalen over de schatten die ze kocht.
Ze zei maar af en toe "ja nou zeker!" en zo.
En glimlachte mee als de vrouw glimlachte.

En toen werd de auto van de vrouw volgeladen met haar schatten, kreeg een toevallige voorbijganger tot zijn verbijstering een gitaarversterker van haar cadeau en toen vertrok de vrouw zonder nog op of om te kijken met haar volgeladen auto.

Door het lange staan bij de kassa en de warmte binnen, was ze weer behoorlijk moe geworden.
Dus parkeerde ze de rollator bij het bankje voor de deur en rustte lekker uit in het zonnetje.
Een knuffelig poesje kwam haar gezelschap houden en ze raakte in gesprek met de nog steeds verbijsterde man, die ze wel van gezicht kende.
Hij is o.a. toetsenist bij het Baalderborg kerstfeest.


De 750 meter naar huis duurden wel wat langer dan de heenweg.
En ze kwam wel enigszins beetje erg uitgeput thuis.
Maar wat was het fijn om eindelijk weer eens eventjes ergens anders te zijn.

vrijdag 11 maart 2022

Lente


Omdat ik inmiddels een tochtje van 1912 meter op de rollatorteller kan afklokken, vond ik dat ik wel een bloemetje verdient heb.
Ik doe daar nu 5 kwartier over met twee tussenstops op bankjes in het zonnetje onderweg.




Vroeger stonden de velden bij het dorp waar ik opgroeide er mee vol in het voorjaar.
Later werd daar een nieuw dorp gebouwd.