Je wordt maar één keer zestig

 Lang geleden had ik me voorgenomen dat ik van mijn zestigste verjaardag een echt feestje zou maken.

Je weet wel zo'n feestje met een kamer vol mensen.

En hoe dichter de jaren gingen tellen, hoe meer het er op leek dat dat ook zou gebeuren.

Maar toen liep het allemaal anders.

En een feest was gewoon niet haalbaar.

Dus besloot ik minifeestjes te creëren.

Ik sprak met Buddy af om ergens op een mooi plekje gebak te gaan eten.

Maakte een afspraak met mijn wandelmaatje om volgende week naar de snackbar om de hoek te gaan.

Die hebben ook lekkere menu's.

En met m'n spelletjesbuurvrouw, met wie ik  Rummified en Wordfeud on-line speel, sprak ik af om weer eens een middagje in het echt spelletjes te gaan doen.

Spelletjesbuurvrouw vroeg gisteravond of ze vanmorgen nog even wat bij me op kon halen.

En tot mijn grote verrassing stond ze met een mand vol cadeautjes en ballonnetjes met 60 erop op de stoep.

Even later kwam Buddy me ophalen, met een geheimzinnige grijns op haar gezicht.

Ze had een verrassingstocht door Salland voor me bedacht.

En een verrassing werd het.

Na een rit oa over de Luttenberg, stopten we bij een rustpunt, waar je zelf koffie of thee in kon schenken.

En tot mijn verbazing toverde ze een zelfgemaakt kwarktaartje tevoorschijn.

Daarna ging de rit verder door het prachtige landschap en over de Holterberg.

Daar is het zooooo adembenemend mooi.

Niet te fotograferen.

Uiteindelijk streken we, na een sanitaire stop bij het Bezoekerscentrum, neer op een Picknickbank.

En daar kwam de volgende verrassing.

Uit haar tas kwamen bakjes en flesjes en broodjes en binnen een mum stond de tafel vol lekkers.

Wat een feest.

Na het eten gingen we ook nog even naar de kringloop in Nijverdal.

Ik was mijn stok vergeten en ze hadden geen winkelwagentje.

Maar al ging het wat stram en onzeker, ik ben de hele winkel op eigen benen door gewandeld 🥳🥳🥳 en heb zowaar niets gekocht.

Eenmaal thuisgekomen kon ik zowat de auto niet meer uit komen.

M'n benen waren loodzwaar, en ik ben compleet afgepeigerd, maar dat mocht hem echt de pet niet drukken.

Het was zo'n geweldig mooi verjaarscadeautje.

Binnen vond ik tot mijn verrassing nog een cadeautje op de mat van iemand die "aan" geweest was, maar me niet thuis had getroffen.

Daar moet ik ook gauw maar eens een afspraakje mee maken.

En er waren kaarten.

En, zo lief, berichtjes van m'n ex-schoonfamilie.

Dat waardeer ik enorm.

Op de fiets

 Het zat al een paar dagen in mijn hoofd.

Maar ik durfde niet.

Bij het lopen met stok merk ik dat mijn balans nog steeds niet erg goed is.

Dus was ik bang dat dat met de fiets nog erger zou zijn.

Maar ik wil graag gaan zwemmen, want zwemmen maakt de spieren soepeler.

En dan fiets en loopt je weer beter.

Maar ja om te kunnen gaan zwemmen, moet ik eerst kunnen fietsen, want anders kan ik niet bij het zwembad komen

En zo blijf je rondjes draaien.

Dus stapte ik vanmiddag manmoedig op de fiets richting kringloop drie straten verderop.

En het viel mee.

En tegen.

Balans houden gaat, als je eenmaal fietst, wel goed.

Maar op en afstappen en stoppen bij de oversteken, dat blijkt nog best een toer.

M'n benen zijn nog steeds erg stijf en na 500 meter klonken mijn longen als die van een zware roker.

Maar ik kwam heel bij de kringloop aan.

En na 5 minuten op het bankje voor de deur durfde ik een rondje kringloop ook weer aan.

Ik gaf er te veel uit.

Met als goede smoes dat ik het afgelopen jaar en zeker de laatste maanden geld over gehouden heb.

Ik zit weer in een breekperiode, dus de mokjes (van mijn favoriete merk Just Mugs) en theezakjesschaaltjes zijn vooral nuttig.

De creatieve hoek is echt gevaarlijk voor mij.

 Vorige week liet ik de zak met Ultrapunch, waar veel te weinig voor gevraagd werd, nog moedig liggen.

Dit keer kwam ik er niet om heen.

En daar heb ik toch echt nog genoeg van liggen.

  Vilt is iets wat ik van mezelf altijd mag meenemen.

Als je daar mee aan de slag gaat verbruik je al snel een hoop.

  En de potloden?

Die verslind ik zo ongeveer.

Dit keer is het voornamelijk Bruynzeel.

Dat vind ik fijne potloden, net als Caran D'ache.

 Dan de twee schattige vlindermalletjes voor katoenpapier.

Geen idee wat katoenpapier is, maar volgens mij kan het vast ook met keukenrol, of misschien zelfs papierklei.

En als klap op de vuurpijl, een splinternieuw jurkje van mijn favoriete merk Moonshine, met bijpassende Capri legging van een ander merk.

Alsof ik nog geen jurkjes had. 🤫

Het meeste dat er hangt is polyester en dat draag ik niet.

Zo zie je maar dat het toch loont om er tussen te kijken.

Na een tweede rustperiode op het bankje voor de deur ging het weer piepend en krakend op huis aan.

Thuis gekomen trilde zo ongeveer elke spier in mijn lichaam, maar de eerste hobbel is genomen.

*****

Sind ik verhuist ben, ben ik mijn garderobe stukje bij beetje aan het aanpassen aan mijn nieuwe leven.

Jarenlang kon je me uittekenen in spijkerbroek en T-shirt en bleef ik kleding dragen tot het volkomen op was.

Afgelopen najaar heb ik mijn zomerkleding uitgezocht en twee zakken vol weggegeven aan iemand die er erg blij mee was.

O.a. stapels te korte T shirts die ik maar bleef bewaren voor "eronder".

En een zak vol vodden ligt klaar voor een goed doel.

Als ik wat fitter ben ga ik ook een rondje winterkleding maken.

Zuinig zijn is goed, maar soms is het echt tijd voor verandering.

Voor kleding die bij de ik die ik nu ben past.

Zo ben ik tijdens de eerste lockdown ook begonnen met het uitzoeken van mijn hobbyspullen.

In het verleden had ik elk jaar een andere hobby en daar is veel te veel van overgebleven.

We zouden daarmee op een markt gaan staan, maar dat is er natuurlijk niet van gekomen.

Ik wil een keer bij mooi weer een verkoop in de tuin houden.

Hulp zoeken.

Partytentje opzetten, tuindeuren open zetten en veel reclame maken.

Maar dan moet ik nog wel eerst een heel stuk fitter zijn.

Safety first

 Tja, dinsdag viel dus mijn tablet.

Dus was het tijd voor een nieuwe.

Ik bestelde hetzelfde model, paar generaties verder.

Hij heeft op dit moment ook Android 10, dus ik dacht gewoon simpel verder te gaan.

Maar na aankomst donderdag, bleek ook deze een paar generaties verder te zijn in ontwikkeling.

Dus was het nog een heel gezoek om de meest simpele dingen opnieuw te ontdekken.

Wat na twee dagen toch al weer aardig gelukt is.

Om beter beschermd te zijn bestelde ik gisteren een stootvaste hoes met screne protection.

Scherm beveiliging in gewoon nederlands.

Zo'n ding als bv door opzichters in de bouw gebruikt wordt.

Met dikke stootrand, ingebouwde standaard, handlus en draagband.

Is wel effekes zwaarder, maar het geeft wel meer houvast en hopelijk gaat ie wat langer mee bij deze brokkenmaakster.

Ik gunde mezelf ook nog een oplaadsnoer met kantelbare stekker.

En een verrekte handige kaartlezer die gewoon in de contrastekker past.

Zo hoef ik niet telkens de hoes eraf te slopen en met een pennetje het interne kaartsleufje te openen als ik fotos van mijn fototoestel nodig heb.

Beschouw het maar alvast als een cadeautje voor mijn 60ste verjaardag volgende week.

Duurzaam inkopen of toch niet?

 Als je maanden aan huisgebonden bent en er nauwelijks winkels bereikbaar voor je zijn, dan ben je dankbaar dat er tegenwoordig online winkels zijn en supermarkten die thuis bezorgen.

Nee ik weet het, duurzaam is het niet.

Maar het is wel een uitkomst.

De laatste tijd zie ik ook steeds meer initiatieven om iets te doen met producten die anders weggegooid worden.

To Good to Go is daarvan wel de bekenste.

Dan bied je op een pakket vers voedsel dat op de datum is.

Je weet nooit van te voren wat er in zit.

En je haalt het zelf op bij de winkel.

Dat is duurzaam.

Al verdenk ik sommige winkels er wel van dat het niet om restanten gaat, maar puur om reclame.

Ik heb het twee keer gedaan bij de Lidl.

Prachtige pakketten met groente en fruit.

Maar wel erg grote hoeveelheden voor mijn eenpersoons huishouden.

Andere supermarkten hebben meer variatie.

Maar die doen hier nog niet mee.

Dan val ik af en toe voor een doos van Unwasted.

Chips en nootjes en ontbijtgranen die overblijven in de fabriek, worden ruim onder de prijs verkocht.

Ook hier weet je van te voren niet wat er in zit.

Wel het aantal.

Handig als je een feestje hebt.

Gevaarlijk als je een snoepert bent.

Die doos word per post verzonden.

Duurzaam omdat er minder verspilling is, minder duurzaam vanwege het vervoer.

Weegt het tegen elkaar op?

Ik weet het niet.

Ik vind het gewoon lekker.

Kort geleden ontdekte ik Foodello.

Zij verkopen A-merk producten die tegen de tht datum zitten.

Het handige bij hen is dat de tht datum er op de site bij staat.

Die is soms nog wel maanden vooruit.

En hoe dichter het bij de tht datum komt hoe goedkoper het wordt.

Dan wordt het vaak wel meer stuks tegelijk.

En het zijn allemaal producten die je ook ruim na de tht nog kunt gebruiken.

Ik heb het een paar weken bekeken en toen wilde ik het toch een keer proberen.

Als je je opgeeft voor de nieuwsbrief krijg je een code waarmee je 5€ korting krijgt.

Het minimumbestelbedrag is 20€.

Mijn bestelling was €21,73.

Ik betaalde €16,73.

De winkelprijs heb ik niet uitgerekend, maar die is een flink veelvoud.

Ook dit komt per post.

Hier dus ook weer de vraag weegt het "niet weggooien" op tegen het vervoer?

En hoe groot is de verleiding om meer te kopen?

Daar ben ik dus met de appelkaneelontbijtkoek die op de datum van morgen staat mee de mist in gegaan.

4 is wel erg veel.

Ik weet niet hoe lang die het over datum vol houdt.

Maar kan er vast wel iemand blij mee maken.

Doe ik het nog een keer?

Ik weet het niet.

Misschien als hun aanbod breder wordt.

Of als ik een keer een feestje heb.

Nu was het door die extra korting leuk om een beetje gek te doen.

Wat zeker niet duurzaam is , is dat ik vanmorgen mij tablet heb laten vallen.

Dat was geloof ik al de vierde keer deze week.

En deze keer goed mis.

Glas gebarsten, één hoek aan gort, en een rand verbogen.

Gek genoeg doet ie het nog wel.

Maar omdat de accu ook al door mijn wangebruik begint af te takelen en er nog meer slijtageproblemen zijn, heb ik er toch maar voor gekozen om een nieuwe te bestellen.

Nu gebruik ik hem zeer voorzichtig om te voorkomen dat ie uit elkaar valt voor de nieuwe er is.

Maar mocht je niets meer van me horen.

Dan weet je waarom.

17-04-2022

NB inmiddels is het minimumbestelbedrag verhoogd naar 25€

Vliegengordijn in wording

 Een paar jaar geleden kocht ik voor de spreien die ik toen haakte een aantal dozen met restanten katoenen garens op Marktplaats.

Ik haak bij voorkeur met naald 3,5.

Maar soms zat er ook wel eens wat dikker garen tussen.

Vorig jaar besloot ik (in het kader van restjes opmaken) om dat dikkere garen te gebruiken voor een vliegengordijn voor de achterdeur.

En zoals dat meestal met restjes gaat: ik kwam te kort.

Dus kocht ik weer wat bolletjes bij op Marktplaats.

En toen vond ik prompt nog een paar bolletjes in de kast.

Dus nu heb ik toch weer over.😂😂😂

Vandaag heb ik het vliegengordijn provisorisch opgehangen.

Ik heb nog een paar extra haakjes nodig.

Maar nu kan het vast uithangen.

Nu nog verzwaren.

Daarvoor moet ik 96 knopen en/of kralen uit mijn voorraad bij elkaar zoeken.

Het wordt nog een hele (saaie) klus om die er aan te zetten.

Er op uit

Eindelijk, eindelijk kwam ik weer eens wat verder van huis.

Buddy nam me vanmiddag mee naar de kringloop in Dalfsen.

Zo leuk om eens een andere kringloop te zien.

En zo fijn om na maanden er weer eens op uit te kunnen en weer eens van de mooie omgeving onderweg te kunnen genieten.

Ik kocht er wat vrolijke paaseieren, werd verliefd op een wel heel kleurrijke glazen snijplank, kon een ATC stempel niet laten liggen en vond ook nog twee boeken.

Eindelijk een boekje met duidelijke kantklospatroontjes.

En wellicht komt het andere boek je al wel bekend voor.

Ik vond het vorig jaar op de weggeefhoek voor Anne.

Zijn naam staat er niet in, maar zijn fotos wel.

En nu heb ik ook een exemplaar voor mezelf.

Buddy vond ook nog wat leuke dingetjes.

En toen gingen we weer op huis aan.

Ik ben een beetje boel moe nu.

Reisbekertjes

 Mrs H te B postte op haar blog over het handige opvouwbare mokje dat ze bij de kringloop op de kop tikte.

Ik vertelde daar dat ik twee voorlopers hiervan bezit.

Maar toen ik een fototje wilde maken kwam ik erachter dat ik er zelfs drie heb.

De linker was ik vergeten.

Hij is ook wat gammel, de bodem zakt eruit.

Ik zou er sowieso niet uit durven drinken omdat ik niet weet wat voor materiaal het is.

In het midden een bakelite van het merk Philite, dat een onderdeel van de bekende gloeilampenfabriek was.

Nog in het originele kartonnen doosje.

Wat me nou niet echt een stevige reisverpakking lijkt.

Maar natuurlijk wel leuk dat het erbij behouden is gebleven.

En dan een roestvrijstalen in een leren foudraaltje.

Dat was mijn eerste.

Die zie ik mezelf nog wel gebruiken als ik een kampeerder was geweest.

Stapjes naar wat meer doen.

Deze week ben ik begonnen met lopen met stok.

Dat gaat nog heel zwaar, dus de afstanden zijn weer een stuk korter, maar ik ben het lopen met rollator zo beu.

Voor boodschappen en grotere afstanden gebruik ik hem nog wel.

Sinds kort ben ik ook actief in een klankbordgroep van de gemeente.

Eerst op Zoom of Teams ( 1 van de 2), maar nu in een school vlak bij mijn huis.

Ze willen hier een tweede Kindplein bouwen en er gaat eea veranderen aan de verkeerssituatie.

Ik vind het boeiend om mee te denken.

En het doet me goed dat mijn ideeën positief ontvangen worden.

Of ze uitgevoerd worden is een tweede 😂😂😂.

Maar het sparren is leuk.

Daarnaast heb ik nu via een vrijwilligersorganisatie een buddy gekregen.

Ik moest wel even slikken, want in mijn vorige woonplaats ben ik zelf buddy geweest.

En dan nu de omgekeerde wereld.

Maar nu krijg ik de kans om weer eens wat verder dan mijn eigen buurtje te komen.

Ze hebben me gekoppeld aan een leuk mens, die hier ook nog niet zo lang woont en veel overeenkomende interesses heeft.

Zoals handwerken, kringloopwinkels afstruinen en boekjes over Ommen verzamelen.

Ik heb wat hulp gehad voor de voortuin en krijg volgende week nog wat hulp daarvoor.

Dan ziet het er hopelijk weer toonbaar uit voor de buurt.

De achtertuin moet zichzelf nog maar even redden.

Ook ben ik begonnen met dingen afmaken.

Afgelopen twee weken heb ik hard gewerkt aan m'n vliegengordijn.

Nu moet ik het nog ophangen, alle draden op goede lengte maken en verzwaren.

Maar dat moet wachten tot de lente weer terug is.

Want dan moet de achterdeur open kunnen blijven staan.

(Op de foto nog in knoedeltjes gebonden, want wat raakt dat toch in de knoop anders)

Volgende afmaak project is m'n omslagdoek, die ook al een jaar op me ligt te wachten.