Wens

 Ik dacht: "laat ik nou op de laatste dag van het jaar maar eens uit m'n comfortzone stappen".

En als je je mocht afvragen waarom ik zo benepen kijk?

Na tig mislukte opnames besloot ik een hobbylamp op mijn snuffert te richten 😄😄😄.

400 blokken

 

Tweede kerstdag maakte ik de vierhonderdste granny.

Nu is de grote saaie klus van het aan elkaar zetten begonnen.

Om de blokken zoveel mogelijk te mengen hussel ik de steeds door elkaar in de tas voor ik er weer een paar uitvis om aan elkaar te zetten

Today is my favorite day

December zal voor mij  altijd een rare maand blijven denk ik.

Een maand waarin de vaste feesten voor mij ontbreken.

(Dat blijf ik moeilijk vinden)

Een maand met verdrietige dagen.

Een maand waarin ik liefde vond.

En weer verloor.

Maar tegenwoordig ook een maand met hier en daar goede herinneringen.

Zo zal ik de dag dat de kerstcaravaan van Radio Continu voor m'n deur stopte echt nooit meer vergeten.

En was het kerstdiner van de UitBus echt gezellig.

Ik hoop dat ze dat blijven doen.

Afgelopen week kreeg ik van vrienden en bekenden allerlei lekkers toegeschoven.

Versgebakken rolletjes en spekkoek, zeebanket, kerststol en flikken.

En als klap op de vuurpijl win ik ook nog eens dit mooie eindejaarspakket vol lekkernijen en een set mooie mokken.

Met dank aan Uitzendbureau Oost Nederland

Hoe verwend kun je worden!

Er zitten ook heel veel kleine verpakkingen bij die ik straks op mijn fietstochten als tussendoortje mee kan nemen. 

Jeugdsentiment

 Marlina van de Bay City Rollers.

Als tiener beeldde ik me weleens stiekem  in dat dit speciaal voor mij geschreven was:

Ik heb nog steeds 6 elpees van ze in de kast, waarvan ik alle 72 nummers uit m'n hoofd kende (en misschien nog wel😂).

Zo eens in het jaar heb ik een sentimenteel dagje en blehr ik ze weer een keertje mee.

Kerst kaarten en zo

 

Ik had dit jaar nog minder inspiratie dan anders om kerstkaarten te maken.

Maar ik kon de stapel kant en klare kerstkaarten nergens vinden.

En toen kwam (ex)Buddy langs met een doorgeeftas vol kerstspullen.

En daar zaten ook lege kaarten en leuke kersthangers bij.

En toen wist ik het opeens.

Mijn kaarten zijn altijd al super simpel en deze zijn eenvoudiger dan ooit, maar met een klein cadeautje voor in de kerstboom hoop ik de ontvangers toch te plezieren.

De hangers die ik overhield hangen al in mijn eigen boom.

Maar in de bonte boom van één van de ontvangers staat ie ook leuk.

Mocht je je nog vervelen met kerst, dan vind je hier een kerstverhaal uit de oude doos.

Ps spelletjesbuurvrouw kwam ook nog even langs om een kerststol te brengen.

Ze had er wel vier gekregen.

Daarbij een zakje musketkransjes.

Ik word enorm verwend deze maand.

Kerstdiner

 De Uitbus organiseerde dit jaar voor het eerst een kerstdiner.

Ze huurden extra busjes om iedereen te vervoeren naar

 "het Roode Hert" even buiten Dalfsen.

60 Mensen gingen mee, 52 dames te gast, 6 chauffeurs (waarvan 1 vrouw) en de 2 dames achter de schermen.

Een nieuwe overbuurvrouw van me, die ook pas bij mij op koor zit, ging toevallig ook mee.

Zo konden we eens wat nader kennis maken.

Het werd een gezellige avond.

We kregen drie gangen waarbij we  konden kiezen uit twee menu's.

Ik begon met groentesoep, waar weinig groente in zat, 

maar opvallend veel ballen. 😂

Daarna een echt goede Jägerschnitzel van bijna Duits formaat, met vanalles erbij.

Toen de serveerster de schaaltjes ophaalde en ik er nog gauw een patatje uitpakte, zei ze tot m'n stomme verbazing bars: "nou is het wel genoeg geweest".

Ik heb er later met mijn tafelgenoten maar hartelijk om gelachen, maar het was wel een beetje vreemd.

En daarna volgde er een verrukkelijk toetje, waarvan ik de naam niet weet.

Volgens mij een milde soort griekse yoghurt met bosvruchtencompôte of iets dergelijks, maar er zat ook iets koekachtigs in.

En toen was het al weer tijd om op huis aan te gaan.

Hehe, eindelijk weer eens

 

Na tien dagen was het dan eindelijk weer redelijk genoeg weer om een rondje te maken.
Bijna 8 km op de teller (die ik nog niet heb).
Onderweg wat kerstkaarten bezorgd, een kerstbal opgehaald die veel groter was dan ik dacht, en bij het bezorgen van een kaart ook nog verrast met een leuk kersttrommeltje met een portie versgebakken rolletjes erin.
Natuurlijk heb ik ook een korte tussenstop gemaakt om te  genieten van het uitzicht op de brug.

En er nog een rondje buitengebied aan vastgeplakt, waarbij ik op het rechte stukje even lekker geracet heb in de 8ste versnelling met hoogste ondersteuning en wapperende manen.

Iedereen was vrolijk onderweg, of zou dat nou liggen aan die grijns die ik maar niet van m'n oren weg kon krijgen?

En nu ga ik een Chai Latte maken, de rolletjes vullen met slagroom en mijn verzuurde benen omhoog leggen.

Hier kun je lezen hoe het zit met kniepertjes en rolletjes.

Ps: en toen lag er 's avonds ook nog een lekkere doos bonbons van de buurvrouw in de bus.

En de volgende dag had m'n wandelmaatje plakjes eigengemaakte spekkoek in de bus gedaan ipv een kaart.

We zijn er bijna

 367 grannies gehaakt.

Nog 33 te gaan.

Met een erg stille periode in het vooruitzicht gaat dat vast nog lukken voor 2023.

En dan nog aan elkaar zetten.

Dan  kan ik daarna aan de volgende UFO beginnen: 

 les petit chose KAL.

Ik heb even gedacht om hem maar uit te halen, maar met deze onzekere tijden kan een omslagdoek nog wel eens van pas gaan komen.

Koorbazen

 Kippenvel krijg ik van deze mannen, die op zeer eigen wijze pop, hardrock, klassiek en in dit nummer country mengen tot iets unieks.

Wat zou ik dit graag eens in het echt willen zien.

https://www.koorbazen.nl/

Geluk en verdriet gaan hand in hand

 16 december 2018

Het lijkt nog maar zo kort geleden
 dat we opeens, even, zo gelukkig waren.

17 december 2021

Is het alweer zo lang geleden

 dat je zomaar niet meer wakker werd?

Op de brug

 Op de brug

heen en terug

dansen mensen

Ieder kent ze

Op de brug

heen en terug

dansen mensen 

vliegensvlug

De brug over de Vecht stond op mijn lijstje van plekken waar ik zo graag weer zelf naar toe wilde kunnen.

En dan aan de overkant een mokka softijsje bij Ekkelenkamp halen.

Dat laatste bewaar ik toch maar voor een later tijdstip, want het is echt berenkoud vandaag.

Zelfs met twee paar sokken, een legging onder mijn broek, dikke handschoenen, een lullig hoofdbandje, een dikke winterjas en leggings om mijn polsen om elke kier tussen mouw en handschoen dicht te houden.

Ik schiet nog elke rit vol van emotie.

Gewoon zomaar mijn eigen buurtje uit kunnen.

Vanaf de brug  maakte ik nog een rondje door Ommen en een stukje buitengebied.

Ik kon onderweg goed oefenen met de verschillende wegdekken.

Op sommige stukken leek ik wel een bobsleeër, zo schuin moest ik tegenhangen.

Op andere stukken rammelde mijn toch al gammele kiezen zowat m'n mond uit.

En dan heb je van die paaltjes bij wegversmallingen.

Daar zijn ze hier gek op.

Het is iedere keer gokken, pas ik er aan de smalle  fietskant langs of ga ik toch maar over het auto gedeelte.

Ook m'n eerste tunnelervaring gehad.

Dat vraagt nog wat oefenen met de 8 versnellingen, maar ik kwam boven.

Ik heb vandaag bijna 6km gehaald.

Van elke rit heb ik nog steeds dagen spierpijn.

Maar dat heb ik voor mijn vrijheid over.

Dit is hem dan, mijn racemonster.

8 versnellingen en 3 ondersteuningen.

Nou ja niet echt van mij natuurlijk.

Ik heb hem in bruikleen vanuit de WMO.

Wat kan een mens zich daar rijk mee voelen.

Eén, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven

Het werd weer tijd om de zolder leeg te halen. 

Normaal trek ik daar twee dagen voor uit.

Dit jaar heb ik er zeven dagen over gedaan.

Bij de kringloop nam ik nog wat ballen voor de boom 

en balletjes voor op tafel mee.

De superkitcherige kerstkrans

 hangt weer aan de deur.

Dit mini kerstboompje dateert nog uit

 mijn kamerbewoner tijd.

De wifi verlichting, die ik vorig jaar won,

heb ik dit keer om de lamp gedrapeerd.

Na 5 minuten was is het geknipper wel zat.

 Dus heb hem op ik een stilstaande optie gezet.

Ik kreeg nog wat ballen van m'n ex-buddy.

Samen met een kort stukje slinger dat al jaren

 ongebruikt in de doos bleef zitten versierde ik 

mijn kerstgroene retrolamp. 

Die crêpepapieren ijspegels heb ik ook al meer dan 30 jaar.

Ik was ze een beetje vergeten de laatste jaren, 

maar zo aan de luxaflex is het nog steeds gezellig. 

En uiteindelijk was de boom ook weer klaar.

Maar toen ik het licht aan deed, bleek de onderste lichtslinger het begeven te hebben.

Na de kerst maar eens in de uitverkoop kijken naar nieuwe.

Ze zijn alle drie al behoorlijk oud, 

dus de andere twee zullen het binnen afzienbare tijd 

ook wel begeven.

Nooit meer even even oud

 

Vandaag zou je zestig geworden zijn.

Dan was je weer even even oud geweest als ik.

Maar we zullen nooit meer even even oud zijn.