woensdag 9 april 2025
dinsdag 8 april 2025
Dream Bottle: Magic House
Als ik dan toch een uitstapje maak, dan doen we er nog maar eens wat anders bij.
Kleiner dan een Book Nook, groter dan een blikje is dit glazen bakje.
De volgende dag freubel ik een koffertje met een deel van de inhoud in elkaar.
En daarna heb ik alweer vierkante oogjes.
Omdat het deksel een beetje schuin op de koffer moet staan, zit ik een eeuwigheid met de deeltjes in mijn handen tot de lijm enigszins droog is.
Ach ja, een mens moet wat te doen hebben.
Het koffertje wordt gevuld met documenten en flesjes die opgebouwd zijn uit iniminie kraaltjes.
Stel je voor:
In elke hand een pincet met een kraaltje.
Tussen de kraaltjes een druppeltje lijm.
Zo zit je minuten lang doodstil tot ze vast zitten.
Documentjes.
Een hoedje.
Twee uilen.
Drie ingelijste toverstafjes.
En een grotere staf op een sokkeltje.
Deze magier is geslaagd voor het eindexamen.
Door de spanning om het huis, bleef het een paar weken liggen.
Maar op een middag zette ik de kast in elkaar.
De kast is gevuld met heel veel priegelige dingen en je kunt hem straks in het stolpje van alle kanten bekijken, dus erg smokkelen is er niet bij.
Opnieuw duurde het een paar weken voordat ik weer een stapje verder kwam.
Mijn hoofd zit te vol en dan is het moeilijk concentreren op dat minigepuzzel.
Deze keer maakte en vulde ik het bureautje.
Een flesje viel tijdens het vastlijmen om en bleef omvallen, maar ach, als je mijn bureau ziet dan ligt er ook vanalles kriskras.
Het gaat al aardig opschieten nu.
De kandelaar kan niet los staan, maar een pincet geeft uitkomst voor de foto.
Rechts van de stoel een brandertje met een glazen bol gevuld met "geen idee".
Langzaam komt het einde in zicht.
Bijna alle losse onderdeeltjes zijn klaar.
Dan kan ik het tafereeltje gaan opbouwen.
Het deksel is ook bijna klaar.
En dan eindelijk, na m'n vakantie, de laatste loodjes.
Onder de versiering op het deksel zit een schakelaar verborgen.
Staat de cirkel in het midden, dan brand er een lichtje in de stolp.
Staat ie opzij, dan is het lichtje uit.
Daarom ook nog even fotos zonder glas.
Tip:
Zo ziet de bovenkant van mijn hand eruit na een half uurtje freubelen.
Waarom?
Ik veeg de lijm van m'n vingers en het te veel aan lijm van de onderdeeltjes er aan af.
Zo houd ik schone vingers en schoon materiaal.
Daarnaast druppel ik er ook kloddertjes lijm op, waar ik met een pincet de kleine onderdeeltjes in doop.
Opgedroogd trek je het er zo af.
Geen geklieder.
maandag 7 april 2025
Vakantie deel 8 van 8
En toen was het al weer tijd om naar huis te gaan.
De chauffeur reed om half tien voor.
Om tien uur was ik thuis en om half elf stond mn hhhulp op de stoep.
Ik wil hier graag nog vaker heen, want ik heb nog lang niet alles gezien.
Vakantie deel 7 van 8
Zondag sliep ik uit.
Althans dat was de bedoeling, maar ik was alweer om half zes wakker.
Lang leve de zomertijd.
Manieheus 😵💫.
Ik ging niet zwemmen, want ik had me opgegeven voor een huifkartocht.
Mede omdat er uit een box byzarre ritmische bonken klonken die zeer deden aan m'n oren
Niemand snapte wat de bedoeling daarvan was.
Het eerste stuk ging langs een snelweg, maar toen we eenmaal bos en heide reden werd het toch wel erg mooi.
Fotos maken was bijna niet te doen, er is maar een enkeling gelukt.
We stopten bij de schaapskooi waar horen en zien je verging van het luidkeelse geblaat.
Hierboven zie je wat er mis gaat als je niets op je schermpje kunt zien.😂😂😂
Maar gelukkig heb ik ook nog een paar goed gelukte fotos.
Op de terugweg was op mijn verzoek de boemboemboem herrie uitgezet.
En was het nog meer genieten van de natuur en het geklikklak van de hoeven.
Twee prachtige dieren die duidelijk gewend waren aan hun werk en heel lief en geduldig met de kindertjes omgingen.
'smiddags was er bingo.
Er was geen inschrijving en het was midden op de middag.
Een handvol mensen kwam en wachtte af in de hoop dat er minimaal 15 deelnemers zouden komen.
Die kwamen er, natuurlijk vanwege het mooie weer, niet.
Ik had geen puf meer om nog ergens heen te gaan, dus zette ik de terrasdeur open, ontdooide de laatste slagroomsoesjes, dronk de laatste melk op en was de rest van de middag lui.
Vakantie deel 6 van 8
Zaterdag 5 april:
Ik had wat aarzeling om te gaan zwemmen.
Het park is aardig volgestroomd.
Maar zo vroeg was het nog goed te doen
Er zat weer wat meer beweging in m'n been gelukkig.
Bij de glijbaan staat een duidelijk bord dat kinderen onder de zes jaar er niet op mogen.
Toch zijn er ouders die zich daar niets van aan trekken.
Dat ging vanmorgen bijna goed mis.
De vader ging zitten, wilde een ukkie van hooguit 1,5 op zijn schoot zetten, maar gleed al weg.
Het kleintje schrok en zou zo richting de open trap lopen.
Gelukkig stond opa er achter.
Die greep het kind, maar ging toen met kleine en al onderuit, de glijbaan op.
Mijn hart stond twee keer stil.
Ook stond er dat je niet onderaan de glijbaan moest blijven hangen, maar zo snel mogelijk onder de afzetting door moest gaan.
Maar nee hoor, de hele familie ging lekker chillen daar.
Ben ik nou dom als ik daar geen snars van begrijp?
Ik moest nog even bij de receptie zijn en mocht weer een lekker rijp banaantje meenemen.
's Middags fietste ik naar Twente Decadente.
Ik wilde nog een cadeautje kopen voor die vriendelijke man die me maandag weer komt ophalen.
Ik ben hem zooooo dankbaar.
Had niet door hoe hard ik hier aan toe was.
En dankzij de fiets kon ik nieuwe dingen doen en voelde ik me weer even echt vrij.
Ik fietste via een achteruitgang van het park de weg op.
Het eerste stuk ging prima.
Vervolgens wilde de Googledame me een smal uitgesleten karrenspoor op sturen.
Dat zag ik niet zo zitten dus koos ik ervoor om nog een stukje verder te rijden.
Dat leverde me een smalle lange geasfalteerde weg op.
Ik moest af en toe wel even de kant in om een auto te ontwijken.
En oooh wat was de wind over het open terrein koud zeg.
Daarna moest ik een stukje over een mooi breed stevig zandpad.
En het laatste stukje was een puinpad waarbij m'n splinternieuwe vulling er zowat weer uitrammelde.
Bij Twente decadente kocht ik zakjes paaschocolade voor m'n onvolprezen chauffeur en voor mijzelf.
En op een bankje in het zonnetje dronk ik een glas witte chocolademelk, voor ik de terugweg aanvaardde.
Terug moest ik het eerste stuk weer over de puinweg (links) en vervolgens stuurde de Googlemevrouw me een ander pad op (midden) dan waar ik heen over gekomen was.
Na honderd meter ben ik met moeite weer omgekeerd.
Het pad zat vol enorme kuilen en opstekende boomwortels.
Zelfs voor een ATBer niet te doen.
Laat staan voor mij.
Toen ik het fijne pad op draaide (rechts) begon de Googledame te mekkeren: "ga terug, ga terug".
Dat hield ze bijna het hele stuk vol.
Ook op de daarop volgende asfaltweg bleef ze bij elk zanderig zijpaadje opperen dat ik af moest slaan.
Nou echt niet hoor.
Navigeren met m'n nieuwe telefoon is nog best lastig.
Ik heb nog geen bevestiging voor aan het stuur.
Kan haar ook bijna niet verstaan.
Vrijdag fietste ik met het ding in één hand, aan m'n oor, wel gezekerd aan m'n keycord, voor het geval ik hem los moest laten.
Maar echt handig was dat niet.
Dus verzon ik ter plekke een tijdelijke oplossing met behulp van m'n keycord en een haar elastiekje.
Zo dicht bij m'n hals, dat ik er niet op kon kijken, maar haar wel goed kon horen.
Vakantie deel 5 van 8
Vrijdag 4 april:
Ook deze ochtend begon weer met een bezoekje aan het zwembad.
Het is duidelijk drukker op het park nu het weekend nadert.
Ik heb aan twee kanten buren bijgekregen.
Gelukkig was het nog goed zwemmen op de vroege ochtend.
Bij thuiskomst vlogen er twee vinken weg.
Ook kreeg ik visite van een eekhoorntje.
Zie je hem zitten op de tot vogelhuisje getransformeerde boomstronk?
Na de lunch moest ik nog even bij de receptie zijn.
Daar stond een kistje met fruit met een bordje erbij: "pak mij"
Ik nam een heerlijke overrijpe banaan mee voor onderweg.
Daarna vertrok ik, door het bos, op de fiets richting de Dorcas kringloop in Nijverdal.
Ik koos voor de vlakste route, maar die bleek afgezet, dus moest ik toch een stevige bult op.
Wat ben ik dan blij met m'n ondersteuning, al vreet het stroom.
Dat compenseerde zich weer op de terugweg, toen ik weer een groot stuk helemaal niet hoefde te trappen.
Het was ook voor het eerst dat ik in een drukke stad fietste.
Dat was soms best even spannend.
Verkeerslichten die erg kort groen waren.
Fietspadbochten erg smal en kort.
En van alle kanten verkeer.
Terug ging het via een iets andere route opnieuw door het bos.
Wat ruikt dat toch lekker!
Onderweg nuttigde ik, op een bankje, de gekregen banaan en een drankje met een opvallende kleur, maar weinig smaak
De prijzen zijn bij Dorcas nog leuk.
Ik kocht er oa wat paaseieren om in m'n accubakken te stoppen.
Met kerst zitten er altijd kerstballen in, voor pasen heb ik nog niet genoeg eieren.
Bij het uitpakken ontdekte ik dat er ook wat kunstfruit tussen zat.
Nou ja, dat geef ik wel weer door.
Mijn been voelde nog steeds aan alsof ie in een te krappe steunkous zit, dat zal nog wel even zo blijven.
Met fietsen merkte ik wel een beetje dat ie stijf is, maar echt pijn doet ie dan niet.
Maar wat bof ik toch met het weer.
Heerlijk zonder jas gefietst.
Vakantie deel 4 van 8
Donderdagochtend was mijn been zo stijf dat ik grote moeite had met opstaan en gaan zitten.
Gelukkig niet al te pijnlijk, maar wel onhandig.
Ik ging wel lekker het zwembad in, dat ik grootdeel van de tijd alleen had.
Schoolslag ging niet, maar krabbelend heb ik toch lekker relaxed wat rondjes gezwommen, gebubbeld en gedreven.
In de parkwinkel kocht ik broodjes voor de lunch en trakteerde mezelf op een magneet voor m'n verzameling en een potje zeer aparte Reggevallei abrikozenconfiture met rozemarijn, gember en limoen.
Het rook niet lekker en ik moest even aan de smaak wennen, maar kan het nu toch wel waarderen.
Niet zo mierzoet als gewone jam.
Omdat m'n been nog zo stijf was, bleef ik lekker thuis.
Ik versierde, na een jaar stilstand, eindelijk weer eens 2 rondjes op mijn, op Sue Spargo geinspireerde, doekje.
Nog 13 cirkels te gaan.
En daarna genoot ik van het zonnetje dat mijn terras bereikt had.
Als de zon er eenmaal is, is er op het terras nergens schaduw.
Na een uur in de volle zon hield ik het dus wel weer voor gezien en besloot binnen een poging te doen om de achterstand in m'n tekendagboek in te halen.
Dat was schrikken.
De laatste tekening was van december 2022.
Ik heb dus nog aardig wat in te halen.
Vakantie deel 3 van 8
Woensdag 2 april:
De dag begon met zwemmen.
om negen uur stond ik voor een dichte deur en het duurde nog een kwartier voor er iemand kwam om open te doen.
Na mijn heldendaad (geintje) van gisteren wilde ik nog een keertje van de glijbaan.
Dat ging lelijk mis.
Toen ik me boven van het plateautje wilde laten zakken maakte ik een rare twist en ging driedubbel gedraaid door m'n slechtste been, knalde met m'n billen op een randje en zwierde in een onplezierige houding naar beneden.
Ik was zo verstandig om wel rustig een half uurtje door te blijven zwemmen, in de hoop dat het niet stijf werd.
Toen snel terug naar het huisje, want Girly zou een dagje komen.
Na eerst gezellig koffie en Chai Latte geleut te hebben, vertrokken we naar de Holterberg, waar we bij Buitengewoon Holten een broodje wilden gaan eten.
Dat werd een complete maaltijd, want het menu van de week zag er zo lekker uit.
Het viel me eerlijk gezegt een beetje tegen.
Aardappeltjes waren niet helemaal gaar, vlees was te gaar en er zat nauwelijks groente bij.
De champignonsaus maakte een hoop goed.
's Middags bezochten we het Natuurmuseum, waar prachtige natuurdioramas te zien zijn.
(Fotos zijn met toestemming gemaakt)
Na afloop kregen we zomaar een kopje cappuccino cadeau.
"Omdat het zo druk was met kinderen die een verjaardagsfeestje hadden"; zei de baliemedewerkster.
Lief he.
En omdat we nou toch op pad waren reden we ook nog even naar Nijverdal voor een bezoekje aan de nieuwe Medicamente die Grenze aldaar.
Ik had al veel over die winkelketen gehoord, maar er nog nooit eentje van binnen gezien.
Toen was de koek wel een beetje op.
Wat een leuke gezellige dag.
Vakantie deel 2 van 8
Dinsdag 1 april:
De volgende ochtend word ik om kwart over vijf al wakker.
Lang leve de zomertijd 🥴
Ik bleef nog wel even liggen, maar zat toch al vroeg aan het ontbijt.
Het was behoorlijk heiïg buiten.
Om negen uur gaat het zwembad open.
Dus lag ik er om vijf over negen in.
Het bad is maar klein, maar goed voorzien.
Glijbaan, bubbelbadje, wildwaterbaantje en van die harde stralen waar je je schouders mee los kunt masseren.
Ik trok de nodige rustige korte baantjes, gebruikte alle bubbels en stralen.
En de glijbaan bleef maar lonken.
Hij was niet groot, maar de open trap deed me aarzelen en ik was bang dat ik met m'n dikke kont vast zou komen te zitten.
Maar na drie kwartier raapte ik alle moed bijeen, klom de trap op, brak bijna m'n been toen ik probeerde te gaan zitten en weg gleed, en roetsjte in sneltreinvaart naar beneden.
Er ontsnapte zelfs een spontaan gilletje.
En toen veroorzaakte ik een golfbad.
Denk ik 😂.
Met een enorme klap verdween ik onderwater.
Volgende keer knijp ik m'n neus dicht, het water schoot tot in m'n hersenen.
Maar ik voelde me ff heel stoer.
 |
| Collage van geleende fotos. |
Belangrijk is dat ik het bad ook weer uit kan komen.
Ik heb dan ook zorgvuldig een park uitgezocht met een toegankelijke trap in het zwembad.
Tussen de middag reed ik richting Hellendoorn.
Even dacht ik dat m'n fiets kuren had, want ik ging zo traag, maar ik ging bijna onzichtbaar bergopwaards tot aan het Avonturenpark, daarna daalde het zo stijl dat ik af en toe moest remmen.
En ik vroeg me toch wel wat geintimideerd af of ik terug wel omhoog zou kunnen komen.
In Hellendoorn ging ik Lunchen bij Lorkeers een lunchroom en bakker, waar ik jaren geleden, voor de pandemie al eens met de Uitbus kwam.
Eerst een chocolademelk met heel veel echte slagroom.
Zo leuk, zie je dat kleine gele bolletje rechts?
Dat is een piepklein ijsje op een piepklein oubliehoorntje.
Daarna een broodje brie, met honing, noten en sla.
Het had een hele mooie naam, die ik prompt weer vergeten ben.
Ik heb er eerst een hele poos naar zitten kijken.
Niet alleen omdat het er zo lekker uit zag, maar ook omdat ik geen idee had hoe ik dit nu moest gaan eten.
Uiteindelijk heb ik er gewoon maar een mes ingezet en er een slagveld van gemaakt.
Maar lekker dat het was!!!
Daarna deed ik boodschappen bij de supermarkt aan de overkant.
Ik schrok zo enorm van de prijzen van het vlees, dus nam ik in plaats daarvan maar champignons mee.
Maar kwam daardoor wel lang deze molen.
Na pakweg 1,5 km kwam ik op een plek waar ik met Anne heel wat keren langs gereden ben.
Toen drong het tot me door dat ik terug moest.
Dus nog een ritje door het dorp en toen was ik toe aan de grote uitdaging bergopwaards.
Je kunt het op de foto niet goed zien, maar ongeveer vanaf waar de straat van kleur veranderd gaat het behoorlijk stijl en steeds stijler naar boven.
Wonder boven wonder viel het erg mee.
In de hoogste ondersteuning ging het traag maar gestaag omhoog.
Oeps tablet in beeld 😉.
Vanaf het Attractiepark tot aan het vakantiepark hoefde ik niet meer te trappen.
De weg ging een kilometer lang rustig omlaag.
En de fiets reed vanzelf.
Thuisgekomen voelde ik aan alle kanten vergeten spieren, dus was het tijd voor een siësta.
Maar wat was het lekker om zo door het bos te fietsen en zomaar ergens te lunchen.
En vooral dat ik eindelijk weer eens zelfstandig nieuwe wegen kon begaan.
Me even weer vrij kan voelen.
Abonneren op:
Posts (Atom)