Sokken en weessokken

De afgelopen maanden heb ik wel 22 paar sokken weggedaan omdat ze op waren, elastiek deed niets meer of er vielen gaten in.

De meesten daarvan waren wel  tussen de 15 en 20 jaar oud, dan mag het wel eens he.

Ik heb nog een enorme voorraad sokken in reserve uit de tijd dat ik echt een sokkentik had, dus daar mag ik nu wat van gaan gebruiken.

Want ik gebruik niet alles door elkaar.

Eerst de oude en pas als er geen passende kleur meer is dan mag ik nieuwe pakken.

Anders is straks alles oud.

Links zie je de oude sokken.

In het midden mijn lange sokken, die ik voor m'n Meindls aanschafte.

Helaas zijn m'n Meindls nog steeds te zwaar voor me en staan ze te verstoffen in de kast.

Rechts de reserve sokken.

Als je in m'n sokkenblogje van een aantal jaar geleden kijkt, dan zijn er al aardig wat sokken minder, maar nog steeds veel te veel. 

Ooit had ik een cadeaukaart van de Hema die op moest en toen kocht ik alle afgeprijsde sokken in mijn maat op.

Als ik nu zo de foto zie, dan zijn er heel wat kleuren verdwenen.

Rood en groen zijn op.

Ik zie veel roze, blauw en grijs, terwijl ik nu voornamelijk zwarte en rode broeken heb.

Ik zal dapper moeten zijn, de verleiding weerstaan en het blijven doen met wat er is.

Goed moment om weer eens naar m'n weessokken te kijken.

Ik schreef er al vaker over: ik raak op miraculeuze wijze sokken kwijt.

En ik ben er nog steeds niet achter waardoor.

Met een bovenlader kunnen ze onmogelijk in de wasmachine kruipen.

M'n hulp kijkt regelmatig onder het bed.

Maar er blijven er verdwijnen.

Vroeger gaf ik de katten de schuld.

Die smoes heb ik niet meer.

Boven zie je het resultaat van afgelopen januari.

Onder van vandaag.

De reserve sokken links boven zijn weer in gebruik.

Die kon ik weer combineren met sokken waarvan de andere helft kapot was.

De groene sokken mogen nu weg.

De middelste  twee hieronder heb ik meerdere paren van, dus blijven reserve.

De roze sokken heb ik teruggevonden.

Maar nu ben ik weer paarse en beige kwijt.

Na het maken van de foto kwamen de tweede donkerpaarse, rode en beige sok nog uit de wasmand te voorschijn.

Ik ben er dus nog 4 kwijt.

Het gaat de goede kant op.

Zouden het dan in het verleden toch de katten geweest zijn?

Inspiratie uit de microcosmos

Jaren geleden maakte ik een serie kaartjes op basis van Zentangle, al hield ik me niet altijd aan de strenge regels ervan.

Zo ging ik ook eens uit van foto's van de microcosmos.

Laatst vond ik die kaartjes terug en er bleek leuke inspiratie bij te zitten voor m'n project 75.

Dit kaartje vond ik erg geschikt, maar toen ik naar m'n  nieuwe inspirerende quilt en zo Bee ging, bleek ik het kaartje niet bij me te hebben, dus maakte ik een nieuw ontwerp.

Ik was toch niet zo blij met deze versie.

Dus maakte ik een nieuwe mal.

Sorry wit op wit op wit op wit 😉.

En toen bleef het een maandje liggen om te bezinken..

Ik speldde vervolgens de mallen op het vilt en met een klein puntig schaartje knipte ik de vlakjes open.

Toen ik de lapjes over elkaar legde bleek het nog niet helemaal naar het zin.

Dus maar weer alles aan elkaar gespeld en met een klein schaartje nog wat randjes aangepast.

Vervolgens maakte ik een proefje om te kijken wat het effect zou zijn als de lagen op elkaar genaaid zouden worden.

Ik was nl bang dat dan het diepte effect zou verdwijnen.

Maar ja het moet toch op de eoa manier aan elkaar en ik ben nog heel ouderwets wars van lijmen.

Maar ik vond volgens mij een mooie oplossing door alleen het zwart vast te naaien.

Dan zorgt het losse rood voor diepte.

En toen begon de klus van alle gaten vastnaaien.

Dat was een mooi werkje voor in de vakantie.

Even vier kanten op gedraaid.

Welke vind jij het meest aansprekend?

Achteraf vind ik het eerste ontwerp toch ook wel leuk, dus wie weet ga ik dat nog eens maken.

Natte maandag

 Maandag 8 september

In alle vroegte maak ik het aanrecht en fornuis schoon.

Stofzuigen kan ik nog steeds niet, maar ik vond een veger in de schuur.

En dat lukt me redelijk wel.

Zo vies wordt het ook weer niet in je eentje.

De hele week had ik al behoorlijk veel pijn in een aantal spieren, die maar stijf en gevoelig bleven om duistere redenen.

Met fietsen, zwemmen en zelfs de aquafitness had ik gelukkig geen last.

Maar zodra ik een uurtje gezeten had en als ik m'n bed uit kwam zat de heleboel vast.

Buienradar gaf regen aan voor Rheeze en Noodweer voor Ommen, dus ik besloot vroeger te vertrekken in de hoop het voor te zijn.

Na een paar km begon het al.

Dus ik fietste nog tien km door plensbuien.

Wel me de hoogste ondersteuning, dus ik was ruim een kwartier sneller thuis, maar toch flink doorweekt.

Aan een cape heb je op dit model fiets niet echt veel.

Met een warme douche, droge kleren en warme chocolademelk was het leed al gauw weer geleden.

Al met al heb ik een fantastisch leuke week gehad.

Wel heel vermoeiend, al heb ik lang niet aan alles meegedaan.

Maar die moeheid heb ik er echt voor over gehad.

De volgende ochtend werd ik grieperig wakker.

Te veel gedaan of toch te nat geregend?

Het was zo heel anders dan ik gewend ben.

Zo gezellig.

En ook zo welkom gevoeld.

Stille zondag

Zondag 7 september

Op het park heerst de zondagsrust.

Even acclimatiseren voor ik weer naar huis ga.

Dat heeft ook wel wat.

's Middags fietste ik naar Rheeze en maakte een rondje om de Brink.

De schuren zijn er prachtig versierd met riet.

Ik besluit  nog een stukje verder te rijden naar de Vecht.

Die is hier nog erg smal.

Bij het pondje aangekomen zie ik dat ie stil hangt.

Niet verwonderlijk, want er zijn 11 mensen met fietsen aan boord, terwijl op een bord in grote letters staat dat meer dan 8 gevaarlijk is.

Het pontje kan dan kapseizen.

Ik was niet van plan om over te steken, want dan zou de rit te lang worden, dus keer ik weer om en rijdt via Rheeze weer naar het park.

Onderweg kom ik nog een oude politieauto tegen, uit de tijd toen het noodnummer nog 06-11 was. 

En een veld vol Alpacas.

Vandaag moest ik wel koken.

Nou ja, de foe yong hai opwarmen die ik zaterdag bij de Spar had meegenomen.

Het was eetbaar, maar niet voor herhaling vatbaar.

's Avonds pak ik al zoveel mogelijk in.

En ik zette de vaatwasser aan.

Er zat dit keer geen vaatwasserblokje in de welkomsset,  dus ik moest maandag een doos met veertig tabletten kopen.

Achteraf had ik ook met de hand af kunnen wassen, want met al dat buiten de deur eten had ik maar weinig afwas.

Maar ja dat wist ik niet van te voren.

Net als ik niet wist dat ik verplaatst zou worden naar een sjieker huisje.

Normaal zitten er altijd wel een paar tabletten in m'n toilettas, maar nu natuurlijk net niet.

Mist

Zaterdag 6 september

De dag startte mistig.

Ik blijf dat sprookjesachtig vinden.

Als ik als klein meisje naar school liep en je de stoep aan de overkant van de straat niet kon zien en het geluid gedempt was, dan waande ik me in een andere, veilige wereld.

Dat gevoel ben ik nooit kwijt geraakt.

Ik liep even op blote voeten naar buiten om een foto te maken en het was knap koud.

Een rustig dagje.

Er is in het weekend geen programma.

De laatste keer zwemmen, want op zondag is hier alles dicht.

's Middags nog even naar de Spar, want op zondag moet er toch ook wat gegeten worden.

Ik had een plekje in het Eetcafe gereserveerd

Dit keer geen groepsetentje, maar gewoon voor mezelf.

Ik werd aan een klein tafeltje midden in het nog bijna lege restaurant gezet.

Het voelde wat ongemakkelijk en bevreemdend na al die gezellige gezamelijke dagen.

Maar het menu van de dag smaakte prima.

Wordt vervolgd

100ste editie verrassingsmenu en zo

 Vrijdag 5 september

Deze ochtend weer gewoon baantjes getrokken.
En nog maar eens gezellig bij de crea gaan zitten met mijn eigen vakantiewerkjes.

Daar nog iemand enthousiast gemaakt voor de Uitbus.

's Middags fietste ik naar 't Keerpunt.

Maar toen ik daar aan kwam bleek ik mijn tas met portemonnee thuis te hebben laten staan.

Terug reed ik de verkeerde kant op, dus kwam ik met een behoorlijke omweg weer terug op het park.

Ach zo heb ik weer een stukje van de omgeving gezien.

's Avonds een verrassingsdiner in 't Eethuis vanwege de honderdste 55+ weken.

En daarna naar de spelletjesavond, waar ik zowaar een spelletje rummicub (waar ik heel slecht in ben) won.

Wordt vervolgd

Gezond bewegen, luieren en lekker eten

Donderdag 4 september

De dag begon met aquafitness.

Dat had ik sinds ik uit Brabant weg ging niet meer gedaan.

Ik was dus heel nieuwsgierig hoe het me, met alle inmiddels opgedane krakkemikkerigheid zou af gaan.

Het ging wonderlijk goed.

Ik heb er echt van genoten.

Ondertussen draaide er een was thuis in de wasmachine.

Zonder zeep, want ik zou er geen één hebben, dus had niets bij me.

Maar het friste er toch wel van op.

Ik was toe aan een minder intensief dagje, dus bleef lekker thuis op de bank hangen met de deuren wagenwijd open, terwijl de fiets aan de oplader hing  en de was buiten droogde.

Er was wel een droger, maar met het mooie weer vond ik dat toch te decadent.

Halfverwege de middag bakte ik pannekoeken.

Want die avond konden we gezamelijk pannenkoeken eten in de Beltieshorst.

Stroop en suiker waren aanwezig, maar de pannekoeken moest je zelf meenemen.

Omdat ik niet met overgebleven eieren en bloem wilde blijven zitten, had ik voor het eerst van m'n leven een pakje mix, waar alleen nog water bij moest, gekocht.

Dat smaakte beter dan ik verwacht had.

Alle pannenkoeken werden op een tafel gezet en iedereen kon van iedereen pakken.

Wie niet gebakken had werd gevraagd om een kleine bijdrage in het potje voor een goed doel te doen.

Wordt vervolgd

Gevulde woensdag

Woensdag 3 September

Ook vandaag startte de dag met zwemmen.

Maar nu weer gewoon baantjes 😉.

Als ik het zwembad uit kom regent het.

's Middags reed ik naar de dichtstbijzijnde kringloop.

(Er zijn er wel zeven in Hardenberg.)

En deed een bescheiden aankoop.

Later realiseerde ik me dat ik nog heel veel oranje katoen heb.

Nou ja komt vanzelf wel een keertje op.

De koelkastmagneetjes en sleutelhanger hoop ik een keer te kunnen gebruiken in blikjes.

Na nog even bij de Spar eea gehaald te hebben ging het weer op huis aan.

Er was inmiddels een straffe wind opgestoken, maar het zonnetje scheen.

Vervolgens heerlijk met een hele groep gegeten in "de bruine kroeg".

Er was een lopend buffet met een lekker toetje na.

Daarna was er Bingo in de Beltieshorst.

Niets gewonnen, maar het was heel gezellig.

Leuke gesprekken gehad over oa Zuid Hollandse tongval en Staphorster klederdracht.

Wordt vervolgd.

Vanalles te doen

 Dinsdag 2 september

Omdat ik zo laat boekte had ik nog niet nagedacht over wat ik  zou kunnen gaan doen.

Dan is een park waar opeens vanalles te doen is vanwege de  honderdste seniorenweken natuurlijk erg leuk, al ben ik ook hier weer veruit de jongste.

Vanmorgen begon ik met zwemmen.

Het was beduidend drukker dan in juni.

En we zwommen vierkantjes ipv baantjes.

Na een rustpauze reed ik naar de Spar, voor wat fourage en iets makkelijks voor het avondeten.

Tjonge wat is dat een dure winkel.

Smiddags kon je aanschuiven bij crea en spelletjes in de Beltieshorst.

Dus ik nam mijn meegenomen handwerkjes mee.

's Avonds trad de Folkloristische Dansgroep uit Hellendoorn op in de Beltieshorst.

Helaas zijn de meeste fotos mislukt.

Ik kom er steeds meer achter dat de camera in m'n telefoon prut is.

Zogenaamd 10x zoom, maar voorbij 2x lijkt het al nergens meer op.

Ik ben gebleven tot de pauze, want ik was erg moe.

Wordt vervolgd.

Soms gaat het opeens anders

 

Maandag 1 september

Een paar weken geleden kreeg ik enorm zin om er nog even tussenuit te gaan.
Maar de prijzen voor een huisje waren zowat een maandinkomen, dus stelde ik het nog even uit.

In september beginnen de prijzen al te zakken, maar er werd heel slecht weer voorspeld, dus wachtte ik nog even af.

En toen werd het weerbeeld op het laatste moment opeens veel beter.

Dus zaterdag zocht ik nog gauw naar een plekje binnen mijn bereik en budget.

Dat werd opnieuw een stacaravan op de Kleine Belties.

Een iets luxere dan de vorige keer.

Beetje ouderwets, maar lekker dicht bij het centrum.

Maar in de loop van de maandagochtend werd ik gebeld: de eigenaar van de stacaravan bleek er zelf in te zitten, maar was dat vergeten te melden.

Maar ze hadden een ander luxer chalet voor me, zonder extra kosten.

En ook vlakbij het centrum.

Heb er geen fotos van gezien.

1,5 uur later, net voor vertrek weer de telefoon.

Duizend excuses, ook deze bleek een deel van de week bezet.

Maar ze hadden een heel mooi chalet helemaal aan de andere kant van het park voor me.

Ik moest wel even slikken, want dat was te ver lopen voor me, helemaal over de bult, dus zou ik steeds de fiets tevoorschijn moeten halen.

Maar toen ik aankwam, bleek ik een hypermodern zorgchalet gekregen te hebben.

Veel luxer dan wat ik geboekt had.

Een grote schuur met oplaadpunt voor de fiets.

Vaatwasser, wasmachine, droger.

Groot terras met overkapping en een prachtige nieuwe inrichting.

Met een heerlijke luie bank die ik zo mee naar huis zou willen nemen.

Ook vandaag kreeg ik weer een vrolijke tas mee met oa een kwartetspel en een puzzelboekje.

Kort na aankomst kwamen mijn buurvrouwen even kennis maken.

Twee zussen die hier al jaren kwamen voor de 55+ weken, die dus toevallig deze week begonnen waren.

In de app had ik al gelezen dat er deze week vanalles te doen was.

2x per jaar organiseren ze 55+ weken, waar ook andere bezoekers bij in mogen stromen.

Ze bekeken mijn huisje dat er van buiten net zo uit zag als dat van hen, maar een heel andere indeling had.

Dus ging ik ook nog even bij hen kijken.

Dat huisje is volledig geschikt voor invaliden, met grote badkamer, rolstoelvriendelijke keuken en hooglaag bed.

En maar een klein bankje.

Omdat deze dames terrasstoeltjes hadden die erg beroerd zaten als je een dagje ouder bent en flinke rugklachten hebt, leenden ze voor deze week twee van mijn veel betere tuinstoelen.

Ik heb er toch geen zes nodig.

Na hun vertrek bestelde ik in de app m'n avondeten, dat ik een kwartiertje later ging ophalen.

Onderweg raakte ik nog in gesprek met iemand die hier ook op een Easy Rider was.

En de avond bracht ik door languit op de bank voor de grote tv.

Ondertussen dit blogje in elkaar knutselend.

Wordt vervolgd.

Oud nieuws

 

Al een paar weken valt het me op dat er in m'n top tien opeens heel veel hele oude berichten opduiken.

Volkomen willekeurige berichten, zo lijkt het.

En het veranderd dagelijks.

Zou Blogger in de war zijn?

Of is er iets anders aan de hand?

Werk in uitvoering

Ben aan vanalles bezig, maar nog niets af.

Daarom vandaag maar eens wat fototjes van eea in wording.

Ik heb me weer laten verleiden door een Book Nook.

Twee zelfs.

Ben er al een hele tijd mee bezig, maar mijn creatieve brein vraagt steeds meer om andere activiteiten.

Er liggen ook nog een paar andere bouwpakketjes, maar ik heb het gevoel dat die nog wel een tijdje blijven liggen.

 

's Avonds bij de tv brei ik regelmatig wat pennen aan mijn oranje vest.

Ik vind het resultaat met het verloopgaren erbij erg geslaagd.

Vorige week is de maandelijkse Bee weer begonnen.

Ik ben met een Mola voor m'n Project 75 bezig.

Binnenkort begint ook de brei en haakclub weer.

M'n grannysprei heeft deze zomer stil gelegen.

Ik ben op bijna driekwart met aan elkaar haken. 

Daarna moet er nog een rand om.

Archemerberg

Ik wilde zo graag weer eens de heide zien, maar ik dacht dat dat geheel buiten mijn bereik was.

Spelletjesbuurvrouw wees me op een fietspad naar de Archemerberg.

Die is niet zo steil.

Dus trok ik vanmorgen de stoute schoenen maar weer eens aan.

Het eerste gedeelte van de rit was me al bekend, maar voorbij Nieuwebrug kwam ik in voor mij nieuw gebied.

En inderdaad een goed geasfalteerd, maar wel smal fietspad liep dwars door de paarse velden.

Het werd echt een prachtige rit.

Het uitkijkpunt op de Archemerberg was voor mij niet te bereiken.

Zelfs lopend was het, volgens passanten, erg zwaar, maar ik was al blij met alles wat ik wel kon zien.

Iemand wees me erop dat het fietspad nog een paar km doorliep tot onderaan de Lemelerberg en omdat ik nog genoeg puf had fietste ik dat stuk nog door. 

Daar kreeg ik geen spijt van, want het was er nog mooier.

Aan het eind stond een bankje op een kruispunt.

Niet echt een plekje om te gaan zitten handwerken, maar ik had zoals altijd m'n Zoom Loom bij me en verkoos dit boven weer op internet hangen.

Twee lapjes zijn 30 minuten, zo houdt ik goed pauze.

Toen ik er een poosje zat gebeurde er iets leuks.

Ik had al heel wat fietspeletons en motorrijders zien langs komen, maar opeens werd het kruispunt afgezet en kwamen er heel veel verschillende oude brommers langs.

Ik heb nog even getwijfeld of ik niet toch de Lemelerberg op zou gaan, maar m'n gezonde verstand zei dat de extra kilometers en de forse klim nog te veel van het goede zouden zijn.

Dus keerde ik om en nam dezelfde prachtige weg weer terug.

Bij Nieuwebrug (dat al best wel oud is) genoot ik ook nog even van het uitzicht over de Regge.

En op mijn favoriete bank op de brug over de Vecht genoot ik ook nog een poosje van de mooie luchten.

Alles bij elkaar heb ik vandaag ruim 19  prachtige kilometers op de pedalen.

En dan vind ik thuisgekomen tussen de fotos deze spookfoto op m'n telefoon.

Per ongeluk gemaakt.

Toen ik inzoemde werd het wel heel vreemd.

De man lijkt twee gezichten te hebben. 😂😲