Het was al weer een hele tijd geleden dat ik in Vlissingen was.
In de winter is Vlissingen een beetje troosteloos, maar vandaag was de verwachting eindelijk goed.
Mijn rondje Vlissingen begint een beetje saai te worden, maar het einde van het rondje is zoals altijd fantastisch.
Als ik uit de bus stap is mijn eerste gang altijd naar de supermarkt er tegenover om te fourageren. 😀😀😀
Een beetje gezond en een beetje ongezond en natuurlijk let ik op de kleintjes.
Ligt het nu aan mij of worden de standaardwinkels steeds saaier?
Kwam ik vroeger nooit zonder lege handen uit winkels als de Big Bazar en de Action, tegenwoordig vind ik er niet veel meer.
De nieuwe formule van de Blokker vind ik ronduit onaantrekkelijk.
Net als de Bruna.
Bij de Wibra zoek ik alweer tevergeefs naar mijn favoriete goedkope sloggi-achtige slip, maar ik vond er wel oranje sokken.
Ik heb deze week weer eea verkocht en aangezien er nog steeds meer uit ging dan er binnenkomt, kon ik de verleiding niet weerstaan om een paar zwaar afgeprijsde, want uit elkaar gevallen, bollen Fenna te kopen.
Pas toen ik even later de foto maakte zag ik dat ze er per ongeluk een bol teveel in had gestopt.
Ik ben toen, tot stomme verbazing van de winkelmedewerkster, de grijze bol in het midden toch maar even netjes terug gaan brengen.
Ik mag van mezelf allen afgeprijsde bollen Fenna kopen en wil er uiteindelijk een grannysprei mee gaan maken.
Bij de Action vond ik dan eindelijk een betaalbaar koekenpannetje ter vervanging van een zwartgeblakerde.
Pannenkoeken bakken in een teflonpannetje bleek nl niet zo'n goed idee.
En eindelijk hadden ze weer papierklei, waar ik een paar jaar geleden zo'n leuke stokpauwes mee gemaakt heb.
Mijn lunch nuttig ik altijd op de zalig brede bank op het kerkplein.
Karel was er ook weer.
Mijn broodjes waren al op, dus ik gaf hem een worteltje.
Dat ie in eerste instantie oppikte, maar toen diep verontwaardigd weer liet vallen.
Ik heb nog nooit zo'n verontwaardigde vogelkop gezien.
En het einde van mijn rondje is zoals altijd de boulevard, waar ik uren kan zitten met een handwerkje en mijn hoofd zo heerlijk leeg wordt van de golfslag.
Ik had mijn fototoestel niet bij me, dus mijn fotos zijn niet de kwaliteit die je van mij gewend bent.
Ik kon door het licht nauwelijks wat zien op mijn tablet en heb soms maar lukraak wat geknipt.
Tot mijn verbazing had ik deze keer voor het eerst WiFi op de boulevard, waardoor ik eindelijk een selfie via de webcam van Zeegat.nl kon maken.
En op de terugweg vul ik bij de Aldi mijn voorraad volkorenpasta weer aan.
Die is zoveel goedkoper dat het interessant blijft om mee te sjouwen.
