Hergebruik Sok

Op zoek naar wat ideetjes om met mijn inmiddels aardig lang geworden haar te doen, kwam ik dit filmpje tegen.
Ben gelijk aan het experimenteren gegaan met een sok uit de stapel enkele stuks (waarvan de andere helft op misterieze wijze verdwenen is.
En ja hoor ook met mijn superstijle haar lukt het.

 

En oooooooooh wat wordt ik opeens hard grijs.

Of zou dat door de flits komen ;-)

 

 

Nu nog een patroon voor een haarnetje vinden.

Zag wel al wat op internet maar dat was van grof garen.

Wil toch liever iets verfijnders

Statisch

De hele dag al ben ik één bom statische electriciteit.
M'n haren zijn niet te kammen, ze plakken steeds in mijn gezicht.
En elke deur die ik open doe veroorzaakt een schok.
Gek genoeg heb ik nog geen schokken uitgewisseld met mijn katten.

Gelukkig maar.
Jaren geleden zag ik eens een jong grijs katje.
Ter begroeting stak ik mijn vinger uit en hij zijn neusje.
Tot beider verbijstering sloeg er een felle blauwe bliksemschicht tussen ons over.
Ik heb nog nooit een kat zo hard zien weg rennen.

Die van boven de Moerdijk

Ik realiseerde het me vorige maand opeens, toen ik, voor het eerst in jaren, eventjes boven de Moerdijk was.
Wat mis ik hier toch die droge hollandse humor, de directheid en zonder omwegen praten.
Even had ik het gevoel dat ik geen chinees meer sprak, zoals me hier in het zuiden vaak overkomt.
We gebruiken dezelfde woorden en toch spreken we een andere taal.
Ik ben en blijf er eentje van boven de Moerdijk.

Als je als Fries een beetje heimwee hebt, kun je overal ter wereld terecht bij het fries gezelschap.
Zou er voor (Noord) Hollanders ook zoiets zijn?
Om af en toe even eigen te kunnen zijn, even geen verbaasde blikken omdat jouw woorden opeens een andere betekenis blijken te hebben, even gewoon vertrouwd zonder omwegen op z'n hollands thuis voelen?
Dat je elkaars grapjes zonder uitleg snapt en niemand gek op kijkt als je het over een schip zure appelen hebt.
Dat je gewoon mag zeggen: "ik vind die en die een tuthola" ipv dat je moet zeggen: "nouuuuuu, jij weet ook wel hoe die is toch".
Waar het niet erg is dat je niets van Carnaval snapt en Sint Maarten viert ipv drie koningen.
En iedereen zonder meer begrijpt dat je af en toe die zilte lucht en golvende grijze blik tot aan de horizon nodig hebt.

Rocking ATC

(Voor iemand die me dierbaar is)

Als ze

Als ze als kind niet altijd stil had hoeven zijn
Had ze vandaag misschien het hoogste lied gezongen

Als ze als kind niet altijd zo alleen was geweest

Had ze vandaag misschien allang iemand gevonden

Als ze als kind niet altijd bang had hoeven zijn

Had ze vandaag misschien van iemand durven houden

Als ze als kind niet altijd zo’n puinhoop had gezien

Had ze vandaag misschien kastelen kunnen bouwen

Als ze als kind de warmte van de zomer had gekend
Was ze die warmte in haar winter nooit verloren

 Als ze als kind de warmte van een nest had gekend
Had het haar leven lang niet zo gevroren

Als ze als kind niet al zo oud had hoeven zijn

Had ze vandaag nog een kinderliedje gezongen

 

Als ze als kind gewoon een kind had kunnen zijn

Was ze vandaag als een kind opnieuw begonnen

 

Liselore Gerritsen

uit Oktoberkind

sneeuw sneeuw sneeuw

Vandaag voor het eerst in 12 dagen weer heel even buiten geweest.
De griep heeft me behoorlijk te pakken en ik ben zo energiek als een natte dweil.
Brrrrrrrr wat is het koud vergeleken met de vorige keer dat ik buiten was.
Maar wel mooooooooi.

NB beide fotos zijn op dezelfde plek genomen,  zonder en met zoem ;-)

Echt worden

Een Knuffel-Paard en een Knuffel-Konijn praten met elkaar...
"Wat is ECHT?" vroeg het Konijntje op een dag toen ze naast elkaar voor de haard in de kinderkamer lagen. "Betekent het dat je van binnen iets hebt dat zoemt en van buiten een palletje?"
"Echt is niet hoe je gemaakt bent." zei het Leren Paard. "Het is iets dat met je gebeurt. Als een kind heel, heel lang van je houdt, niet alleen om met je te spelen, maar ECHT van je houdt, dan wordt je ECHT."
"Doet het pijn?" vroeg het Konijntje.
"Soms wel." zei het Leren Paard want hij sprak altijd de waarheid. "Maar als je Echt bent dan is het niet zo erg om pijn te voelen."
"Gebeurt het allemaal ineens, zoals opgewonden worden," vroeg hij, "of gaat het beetje bij beetje?"
"Het gebeurt niet allemaal ineens," zei het Leren Paard. "Je groeit erin. Het kost veel tijd. Daarom gebeurt het niet vaak met lui die breekbaar zijn, of scherpe kanten hebben, of die altijd bang zijn. Tegen de tijd dat je Echt wordt ben je meestal kaal-geknuffeld, je ogen vallen eruit, je poten bengelen erbij en je ziet er haveloos uit. Maar dat alles is helemaal niet belangrijk, want als je eenmaal Echt bent dan kan je niet lelijk zijn, behalve voor mensen die het niet begrijpen."
"Ik veronderstel dat je Echt bent?" zei het Konijntje. En gelijk had hij er spijt van, want hij dacht dat het Leren Paard misschien gevoelig op dit punt zou zijn. Maar het Leren Paard glimlachte alleen maar.
"De Oom van het Jongetje heeft me Echt gemaakt," Zei hij. "Dat was Heel Lang geleden; maar als je eenmaal Echt bent kan je niet meer onecht worden. Het is voor eeuwig."
Het Konijntje zuchtte. Hij dacht dat het wel erg lang zou duren voor dit magische Echt met hem zou gebeuren. Hij verlangde ernaar om Echt te worden, om te weten hoe het voelt; en toch het idee om verkreukeld te worden en zijn ogen en snorharen te verliezen maakte hem een beetje triest. Hij wou dat hij het kon worden zonder deze lastige dingen te moeten doormaken

Vertaald uit: The Velveteen Rabbit or, How Toys Become Real
van Margery Williams (1920)