Woensdag schreef ik me in voor een boottochtje met de zomp op zaterdag.
Ik deed dat al eens eerder en het was een prachtige tocht.
Ze mogen voor 1 mei Duitsland nog niet in, maar zouden dan via de Haandrik richting Hardenberg varen.
Al gauw kreeg ik een telefoontje dat de Zomp nog in revisie was en dat het nog niet duidelijk was of ie zaterdag zou kunnen varen.
Ook konden ze natuurlijk niet voor één persoon varen.
Maar vrijdag zag ik op de site dat er nog twee aanmeldingen waren.
Al gauw kwam er een telefoontje dat de Zomp nog niet kon varen, maar dat ze de Punter uit de stalling gingen halen.
Dat is een klein bootje zoals je in Giethoorn veel ziet.
Of ik daar in mee wilde.
Natuurlijk zei ik ja.
Maar het zat niet mee.
Net na vertrek kreeg de schipper bericht dat de sluizen bij de Haandrik dichtgegooid waren voor de rest van het weekend.
Onnodig, want er werd geen hoog of laag water verwacht.
We besloten gezamelijk dan maar wat heen en weer te varen.
Het was mooi weer, de schipper vertelde verhalen over de geschiedenis van de streek.
Één van de andere dames had veel vaarervaring en mocht ook een stuk varen.
En zo werd het toch een leuke en aangename middag op het water.
Voor twee mannen op een palingvlet was het heel wat vervelender.
Ze waren vanaf de andere kant even naar Gramsbergen gevaren en konden dus opeens niet meer terug naar huis.
Daar wordt je niet blij van.
Lolo vermaakte zich ondertussen ook prima.
Veel slapen, knuffelen en vogeltjes en eekhoorntjes kijken.
Zondag ging ik voor de laatste keer zwemmen.
Smiddags bleef ik, ondanks het mooie weer, thuis freubelen.
Ik had te veel spierpijn.
