Van UFO naar WIP

Ik hou me nog steeds aan m'n kwartiertjes tuin en creatief afmaken.

Nu laat ik niet alles zien, want een afgezaagde tak is afgezaagd en een gerepareerde bh is ook niet boeiend.

Deze UFO ligt er al jaren.

Toen ik er aan begon was het gewoon een proefje, om er achter te komen of weven op een breiring goed zou gaan.

Het ging niet helemaal goed er bleef te veel ruimte over.

Dus weefde ik de kieren vol in een ander kleurtje.

En toen verdween het in een doos, want ik verhuisde kort erna. 

Ook toen had ik al het idee dat het een scheepje nodig had.

En dat heeft ie vandaag dan eindelijk gekregen.

Ik was heel benieuwd hoe het zou blijven als ik het van de breiring afhaalde.

Ik haalde een draad door elk lusje dat ik eraf haalde.

Het oranje garen is wat stug en daardoor blijft het mooi in vorm.

Nu nog bedenken hoe ik het af wil maken.

Leuk stofje erachter in elk geval.

En een bandje/kantje oid op de rand, want die is niet echt mooi.

Het wordt in elk geval weer een deeltje voor het Project 75 waar ik tien jaar geleden heel enthousiast aan begon en waarvoor ik al heel wat halffabrikaten gemaakt heb.

Er zijn er ook een paar echt af.

Maar of ik er ooit 75 af krijg? 🫣

Ik betwijfel het ten zeerste, maar we zien wel waar het schip strand.

Het is in elk geval leuk om er weer eens mee aan de gang te gaan.

UFO = unfinished project 

         = onafgemaakt projectje

WIP = work in progress 

         = werk in uitvoering

Les petites choses kal finish

 

Toen ik de overgebleven garens van de breirol op ging bergen vond ik nog een ufo.

Een omslagdoek, waar nog maar heel weinig aan gedaan hoefde te worden.

Alleen nog een boordje breien en de draadjes wegwerken.

Mooi klusje nu ik met een grieperigheidje op de bank hang.

Na vier jaar is ie dan toch nog af.

Het patroon (oorspronkelijk voor een babydekentje) staat nu in z'n geheel op de website van Katia

Gezinsuitbreiding en terras

Het is al weer druk in mijn tuin met welkome gasten.

De mezen vliegen af en aan met eten.

Ik kan de jongen niet horen helaas.

Het grootste gedeelte van het kleine terras is nu van het ergste onkruid ontdaan.

Het mos is niet geheel weg.

Dat is gewoon te zwaar schrobben voor me.

Maar ik weet uit ervaring dat het snel afsterft als er een paar hete droge dagen geweest zijn.

Nu Lolos struik gekortwiekt is, is er weer plaats genoeg voor de tuintafel.

Die heb ik van de week al naar buiten gesjouwd.

Een half jaar geleden kon ik hem nog niet in m'n eentje tillen.

Fijn om te merken dat ik toch weer wat sterker ben nu.

Ik heb het blad weer ingewreven met olijfolie, dan zie je de verkleuringen niet meer zo.

Het grote terras ziet er nog niet uit en dat zal nog wel even duren.

Er zijn eerst dringendere tuinzaken te doen.

De prachtige akeleien geven aan die kant van de tuin nu wel afleiding van de rommel.

De hulp die ik vorig jaar inhuurde wilde dat ook al allemaal wegrukken onder de noemer onkruid.

Gelukkig heb ik dat tegen kunnen houden.

Spijbelen

 

Als je op zo'n mooie dag als vandaag kon kiezen tussen je terras schoonmaken of een tas vol glas naar de glasbak brengen, wat zou jij dan doen?

Ik koos voor het glas en reed gelijk maar een stukje door richting Varsen.

Zo kon ik weer wat opties van mn mobieltje uitproberen 😇. (Panorama view).

Waar de Regge in de Vecht uitmond is een paar jaar geleden een uitzichtpunt om een boom heen gebouwd, de Kansel genaamd.

Ik was er wel vaker langs gekomen, maar nog nooit afgestapt.

De wenteltrap is een beetje te lastig voor me, maar ik heb heerlijk op de ernaast geplaatste bank gezeten en van het uitzicht genoten.

Het is helaas niet te zien op de foto, maar achter de landtong aan de overkant, loopt langs de bosrand de Regge.

Rechts op het randje komt ie in de Vecht uit.

Wat een heerlijk plekje.

Hier ga ik vast nog vaker komen.

Toen er een fris windje opstak en de zon achter dit prachtige wolkendek verdween ging ik weer op huis aan.

Op de terugweg begonnen mijn benen hevig te zeuren.

Dat viel me toch wel erg tegen.

Ik sport zoveel, dan zouden ze het toch beter moeten kunnen uithouden.

Maar gelukkig is er dan de hogere ondersteuning, die maakt dat ik thuis kom.

Asperges of niet

 

Op het uitjesoverzicht van Uitbus Vechtdal stond voor vandaag: asperges eten bij de Gloepe.

Nu ben ik niet echt een fan van asperges, maar sinds de vorige keer wel een enorme fan van de Gloepe.

Gelukkig kon je ook gewoon iets anders kiezen van de kaart, die er weer heel anders uit zag dan de vorige keer.

Als voorgerecht koos ik: vega roomkaasbonbons met gedroogde abrikoos en rode ui, afgebrand met rietsuiker, op een bedje van frisse sla en notencrunch.

Dit smaakte weer net zo verrukkelijk als de geitenkaas van de vorige keer.

Als hoofdgerecht: gegrilde kippendijspies op oosterse wijze.

Met oestersaus, sushirijst, gegrilde groentes en sesamzaadjes.

Daarbij voor iedereen aardappeltjes en koolsla.

Het was even een spannende overgang van zoet voorgerecht naar pittig.

Ooooh wat smaken goed bereide kippendijen veeeeeeel beter dan kipfiletstukjes uit de supermarkt.

En ik had een enorm duur ijsje op m'n verlanglijstje staan, maar het valt me ook deze keer weer op, dat kwalitatief goed eten, op het bord heel weinig lijkt te zijn, maar wel erg goed verzadigd.

Het werd dus een simpele warme chocolademelk toe.

Want meer kon er echt niet bij.

De lekkernijen op de foto moest ik delen met de rest van de tafel. 😉

Op de heenweg reden we via een prachtige route naar Diffelen.

Ik voel me zo'n bofkont dat ik in zo'n prachtige omgeving mag wonen.

Op de terugweg gingen we via een snellere maar ook mooie route de zonsondergang tegemoet.

********

Voor wie het niet weet: alle woorden in de tekst die een andere kleur hebben kun je aanklikken.

Je komt dan op de site of pagina van het genoemde onderwerp.

********

Vandaag heb ik voor het eerst de fotos voor dit blog gemaakt met m'n nieuwe mobieltje.

Het was nog een hele zoektocht om uit te vinden hoe ik ze van mobieltje naar tablet kon overzetten.

Daarop is het wat makkelijker te verwerken.

Maar het is me uiteindelijk gelukt via blue tooth en quick share. (💪Girl powerrr)

Ik ben erg tevreden over de kwaliteit van de fotos.

Wat vinden jullie?

Breirol

 Ooit begon ik bij gebrek aan inspiratie deze breirol.

Met het idee dat ik daar eindeloos mee door kon gaan.

Maar in het kader van dingen afmaken vind ik het na 3,5 meter wel welletjes.

Mocht ik me ooit weer eens ernstig vervelen, dan kan ik het altijd weer oppakken toch.

Als je op dit blog zoekt op breirol, dan vind je alle patroontjes beschreven.

 

Lolos struik

Vanmiddag besloot ik ruimte op het terras te maken.

Zolang Lolo leefde kwam ik niet aan haar struik.

Eronder was haar favoriete plekje.

Droog als het wat regende.

Koeler als de zon scheen.

En door een kier onder de schutting gluurde ze graag naar de buurvrouw.

Ik heb zeker een halve meter van de voorkant gesnoeid en de bovenkant en zijkanten wat afgerond.

Het terras lijkt opeens een stuk groter.

Onderin zat veel dood hout, dus het ziet er nu even eng kaal uit daar.

Lolo zou flink verontwaardigd zijn geweest.

Maar ik weet dat deze struik gauw genoeg weer keurig dicht trekt.

Deze klus was zwaarder omdat de takken dikker zijn.

Er kwam af en toe een zaag aan te pas.

Maar wat het zwaarste was, was alles wat eronderuit kwam bij elkaar harken.

Dat ging nog echt even flink boven m'n macht.

Het lijkt me nog  zwaarder dan stofzuigen. 

Nou ja, dan maar zover als het ging en de rest een volgende keer.

.