Ik schreef al eens eerder over mijn opa, die aan het begin van de oorlog vermoord werd.
Maar veel wist ik er niet van.
Twee weken geleden kwam ik op facebook de groep "Den Haag in de tweede wereldoorlog" tegen.
En ik besloot om daar eens te vragen of iemand meer wist.
Er ontspon een enthousiaste zoektocht, waarbij al gauw voor mij nieuwe gegevens tevoorschijn kwamen.
Mijn opa was lid van de stormbrigade, ook wel karabijnbrigade genoemd, de eerste voorloper van de huidige ME.
Hier gefotografeerd tijdens een oefening.
De commandanten van de Haagse stormbrigade inspecteurs C.M. de Hilligen en G.J. Thijsen.
Mijn opa Gerrit Peter Waijenberg en zijn collega en vriend J.S. de Lang werden op 11 mei 1940 vanuit een hinderlaag neergeschoten op de hoek van de Javastraat en de Zeestraat ergens vanuit dit gebouw:
De Lang stierf ( ter plekke?) Op 11 mei, mijn opa de volgende nacht om 2.30 uur.
Uit dit rapport van Inspecteur Hilligen blijkt dat mijn opa op laffe wijze in de rug geschoten is.
Dit rapport is naar alle waarschijnlijkheid geschreven ivm de aanvraag voor een weduwen en wezen pensioen.
Mijn oma heeft echter nooit een pensioen gekregen.
De inmiddels door de Duitsers aangestelde hoofdcommissaris weigerde de aanvraag omdat mijn opa in het ziekenhuis is overleden en dat was volgens deze man dus niet tijdens de uitoefening van zijn werk.
Mijn oma en haar kinderen hebben als gevolg van deze weigering in grote armoede geleefd.
Hier vind je meer fotos en documenten
Bronnen: Haags Gemeente archief, archief Politiemuseum Apeldoorn,
Met dank aan de leden van "Den Haag in de Tweede Wereldoorlog".
Erratum:
Inmiddels is ontdekt dat het niet om verraders ging maar om dienstplichtige militairen die in paniek zijn gaan schieten toen ze mannen in uniform zagen.
Wat mooi om iets meer te weten te komen over hoe je opa is overleden. Wel heel erg triest te lezen dat je oma geen pensioen mocht ontvangen. Belachelijk ook!
BeantwoordenVerwijderenJa, dat was de tweede laffe daad.
VerwijderenWat bijzonder om dit allemaal te weten te komen.
BeantwoordenVerwijderenMaar ook heel verdrietig om hier achter te komen, toch?
Wat een mooi stukje heb je hierover geschreven.
Mooi, dat je dit zo te weten kwam. Wat liet de zorg om de nabestaanden te wensen over in die tijd. Echt schandalig!
BeantwoordenVerwijderen