Als ik het heb over een gebrek aan nut in mijn leven, dan beginnen mensen altijd over koffie schenken of eenzame ouderen bezoeken.
Het eerste kan ik echt niet, met mijn rare handen zou ik heel wat laten vallen.
En ik vind het ook gewoon niet leuk.
Het tweede is absoluut heel nuttig voor de gene die je bezoekt.
Maar 95% van de mensen om me heen is al boven de 80.
Daar nog meer aan toe voegen is voor mij niet zinvol.
Ik ben er gewoon eerlijk in.
De activiteiten die ik zoek moeten in de eerste plaats nuttig zijn voor mezelf.
En als het dan ook nut voor een ander heeft is het mooi meegenomen.
Anders wordt ik er niet blij van.
En wat is dan belangrijk voor mezelf?
Ik vind het leuk om samen met anderen ergens naar toe te werken.
Het is belangrijk dat ik er iets van leer.
Dat ik me er in kan onwikkelen.
Hoe klein ook.
Sinds kort ben ik toegevoegd aan de publiciteitscommissie van m'n koor.
Stukkies schrijven is helemaal mijn ding.
Toen ik las dat ze iemand zochten heb ik me gelijk aangemeld.
Dus verzorg ik voortaan de persberichten.
Omdat ik dacht dat het idee dat ik in mijn hoofd had niet goed over zou komen zocht ik er een plaatje bij op Freepik.
Tot mijn verbazing werd er heel enthousiast op gereageerd.
De vaste ontwerper van het koor schaafde het nog wat bij.
En zo is het gisteren na het concert uitgedeeld.
En zo was ik er toch nog een beetje bij.
Dit is nou iets waar ik blij van word.
