Vandaag zijn we voor controle bij de dierenarts geweest.
En het gaat weer hartstikke goed met m'n ouwe dametje.
Ze was een stuk feller bij het bloed afnemen.
Wat een goed teken is.
Haar bloedwaarden zijn keurig gedaald.
Ik had de afgelopen weken al gemerkt dat ze niet meer zo extreem dronk en plaste.
Ze is ruim een ons aangekomen, daar mag nog wel ietsje bij, maar niet te veel, dus we gaan senioren voer bestellen.
Over een paar weken kan ze naar een lichter pilletje.
Ik kreeg een uitgebreid compliment over hoe goed ik haar kan lezen.
En daarom hoeft ze ook niet elke drie maanden op controle, maar kan het meegenomen worden met de jaarlijkse APK.
Er is genoeg vertrouwen in me dat ik het zal merken als er tussentijds iets veranderd.
Daar ben ik toch wel een beetje trots op.
Bij mijn vorige DA praktijk hadden ze altijd kritiek.
Als ik nu ook nog een oplossing kan vind tegen het gekrijs waarmee ik elke ochtend wakker wordt.
En dat aanhoud tot ik naar beneden gestrompeld ben en de achterdeur open zet.
Dan is ze gelijk stil en binnen 5 minuten ligt ze dan weer binnen te slapen.
Het is de leeftijd zeggen ze.
Maar ik kan haar dan wel achter het behang plakken, want ze kan het echt wel een uur of langer volhouden.
Met toegeven maak je het nog erger.
Dus ik doe dapper elke morgen gewoon mijn ding.
En terug schreeuwen helpt ook niet.