donderdag 28 april 2016

Lang geleden



Lang geleden, nog voor dat ik ziek werd, begon ik met wat ik borduurschilderen noemde.
Ik nam fotos van dieren, zette de hoofdlijnen met kalkeerpapier over op stof en schilderde, aan de hand van de foto, met platsteekjes tot in detail de dieren op de stof.


Ik was daar best goed in , al zeg ik het zelf.
In die tijd was ik met spirituele zaken bezig.
Totemdieren waren populair.
Na een meditatie of zo had ik er wel vier.
En ik besloot er een wandkleed van te maken.


Maar 17 jaar geleden kreeg ik een massieve bore out.
En met mijn gezondheid verdween ook mijn creativiteit.
Ik kon alleen nog maar voorbedrukte borduurlapjes vullen.
En dat deed ik dan ook lange tijd.
Ik heb er nog een krat vol van liggen.
Het wandkleed verdween half af in de kast.


Het verhuisde twee verhuizingen mee, maar ik keek nooit meer in de tas.


Vandaag kwam ik de tas weer eens tegen en ik werd verdrietig toen ik mijn totaal verkreukelde werkstuk bekeek.
Het verdient beter dan onaf en verkreukeld ergens achter in een kast te liggen vergaan.
Maar zou ik nog in staat zijn om iets wat al lang uit mijn beleving verdwenen is, met het juiste gevoel af te maken?
Zo heb ik bv geen idee meer waarom ik voor de eivorm koos.


Ik ga het eerst maar eens strijken denk ik.

13 opmerkingen:

  1. Ik vond gisteren ook ineens van alles diep in mijn onopgeruimde kast. Ik vind het ei wel passend - het heeft iets van een wapenschild, maar zijn het niet allemaal ook eierleggende dieren? En: het ei is het begin van de wereld - zie ook het beeld van Brancusi (?) - dat hoofd, l'origine de monde?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja het zijn allemaal eierleggende dieren.
      Goed opgemerkt van je.
      En het zijn ook allemaal dieren die hun jongen in de steek laten.

      Schildpad, slang en kikker kijken er na het leggen niet meer naar om.
      De emoe laat haar eieren achter bij het mannetje, die ze uitbroed.
      Ik zag dat als in de steek laten, maar er was iemand indertijd die het heel anders interpreteerde.
      Nl dat ze hun kinderen de vrijheid gaven.

      Verwijderen
    2. Brancusi moet ik ff op googlen ;-)
      Nooit van gehoord.

      Verwijderen
    3. Dat schilderij is van Courbet en er staat geen hoofd op .

      Verwijderen
  2. Het heet Het begin van de wereld - le commencement du monde - ik zag het in het Kröller Muller.... (en het is een ei, geen hoofd....)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ooooh dat is heel wat anders.
      De titel die je noemde is van een omstreden schilderij van een heel ander lichaamsdeel

      Verwijderen
  3. Heeft misschien toch betekenis dat je nu weer terugvind?
    Gewoon strijken zoals je zegt, en een poosje bekijken, dan komt de inspiratie weer vanzelf!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. En anders misschien gewoon opspannen zoals het is.
      Ik heb nog een groot doek staan waar het denk ik wel op past

      Verwijderen
  4. Ik denk dat het zeker een nieuwe kans verdiend, wat mooi gemaakt zeg! Maar wat je zegt, kun je er nu hetzelfde gevoel nog inleggen? Misschien is opspannen ook een erg goed idee ja. Het verdiend in elk geval een plekje buiten de tas en de kast, naar mijn mening ;o)

    Groetjes Marlies

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Misschien alleen nog hier en daar wat bloemen toevoegen.
      Ik vond in het tasje een stapeltje anzichtkaarten, die ik blijkbaar als voorbeeld wilde gebruiken.

      Gek genoeg had ik altijd in mijn herinnering een paardenhoofd erop.
      Maar dat is dus niet zo. 😁😁😁

      Verwijderen
  5. Jee, wat mooi zeg! Inderdaad zonde om er niets mee te doen. Jou een beetje kennende, verzin je vast wel iets leuks om het op jouw manier af te maken. Nog meer bloemen, dat was ook mijn idee... ;-)

    BeantwoordenVerwijderen