Gisteren was Geertruidenberg aan de beurt.
Vorige week heb ik een zomerbuskaartje gehaald, daarmee kan ik 3x een hele dag door Brabant reizen, met de bus, voor een tientje.
Daarmee stapte ik hier in het buurtbusje.
Bij het overstappunt moest ik bijna een half uur wachten op de bus naar Geertruidenberg.
Gelukkig was het droog.
Eenmaal aangekomen in Geertruidenberg werd ik luidkeels begroet door wat absoluut een verre nicht van Johns adelijke kater was.
Andere vacht, zelfde stompje staart, en vooral zelfde opvallende stemgeluid en zelfde hoge aaibaarheidsgehalte.
Er zou markt op de markt zijn, maar toen ik het plein op liep was er nog niets, dus dwaalde ik wat door de straatjes, nam fotos, zat even te genieten van de rust op het kerkhof, wenste de drogist die zijn nering moest beëindigen veel sterkte en at mijn brood op een bankje.
Daarna bezocht ik museum de Roos, waar ik met een vriendelijke jonge man een bijna privé rondleiding kreeg van een dame met veel liefde voor en kennis van de plaatselijke historie.
Ik hou van dit soort kleine plaatselijke musea, met begeesterde mensen waarmee het leuk uitwisselen is.
En met een gevarieerde collectie van de plaatselijke geschiedenis.
Met toestemming mocht ik een paar fotos maken voor mijn blog.
Bodemvondsten
Het nagemaakte werkhoekje van de 18de eeuwse dichteres Juliana de Lannoy.
In het museum hoorde ik dat er in de Geertruidskerk een tentoonstelling van moderne kunst was, dus liep ik daar ook nog even binnen.
Omdat het daar niet duidelijk was of het werk gefotografeerd mocht worden koos ik voor wat kiekjes van de imposante fraai gerestaureerde kerk.
Of het mocht weet ik niet, maar ik liep nog even over een smal paadje om de kerk heen, waar ik tot mijn verbazing tussen de beuken een waar bloemenparadijs aantrof.
En ook hier kwam over de daken een kat aan rennen om me te begroeten.
Geertruidenberg heeft iets vervreemdends
Aan de ene kant, de fraaie historie.
En draai je je om:
De Amercentrale
Op de markt, die maar 6 van de op internet beloofde 50 kramen bevatte, kocht ik wat fruit en toen werd het tijd voor een traktatie.
Mijn uitje eindigde met een wandeling om het bolwerk.
Waarna ik bij de bushalte opnieuw luidkeels begroet werd.
Hier vind je alle fotos.
Wát een leuk (en goedkoop) uitje was dat! Ik hou daar ook zo van (dus ik deed het in de vakantie ook veelvuldig): zitten op een bankje, aan de praat raken met de museumvrijwilliger, de sluiswachter, de winkelier die een leuke tip heeft om iets te bezichtigen...
BeantwoordenVerwijderenJa hoor, een dagje uit kan nog best onder de 15€ inclusief een luxe ijsje.
VerwijderenEn er zitten voordelen aan alleen gaan.
Je raakt toch eerder aan de praat.
Inderdaad een geweldig dagje! Je hebt het in je, om overal wel iets bijzonders te ontdekken. Leuke foto's!
BeantwoordenVerwijderenIk heb het in me om om hoekjes te kijken 😎
Verwijderen