Drie blogjes op een dag, dat gebeurt niet vaak.
Maar vanmiddag kwam er weer een blikje af.
Dat wil ik natuurlijk ook even showen.
Harry & Bella blijken in goede doen te zijn, want ook het landhuis in de Provence in blikje 4 is van hen.
Zie je het rechts op de bovenste 2 fotos?
De punt boven het raam zit er niet aan.
Hopelijk kan ik tzt wat verzinnen zodat het niet opvalt.
Als ik een paar dagel later verder ga, gaat het even helemaal verkeerd.
Ik heb het gras allemaal spiegelbeeldig uitgeknipt.
Heel even grote schrik, maar Marlien zou Marlien niet zijn als ze het niet kan oplossen.
Met kunst en vliegwerk knipte en plakte ik stukjes als een puzzeltje naast elkaar.
De onvolkomenheden werk ik wel weg met extra bloemetjes of zo.
Tja en als je dan nog een keer flink verkouden wordt, dan moet je weer even een paar dagen stoppen, want niezen en proesten met van die piepkleine onderdeeltjes, dat is niet slim.
Linksboven was het balkonnetje een heel gedoe.
Het dak van de toren staat op de foto nog scheef, maar is inmiddels gerestaureerd.
Rechtsboven zie je de kant waar een stukje ontbrak.
Valt niet meer op he.
De minidakkapellen waren ook nog een ware strijd.
Probeer de minimale papieren muurtjes maar eens overeind te houden als je ze er tussen moet plakken.
En zo komt er steeds weer een pieterpeuterdingetje bij.
En soms laat ik ook weer wat weg.
Kussentjes voor op de bank van 2x2mm bv.
Dat lukt me gewoon niet.
Als het nieuwe jaar een paar dagen oud is priegel ik weer wat verder.
Ook nu laat ik soms wat weg, zoals een kroonluchter op zolder die uit allemaal piepkleine metaaldraadjes bestaat, die in nog kleinere bochtjes moeten worden gebogen.
Dat lukt me zelfs met m'n kleinste gereedschap niet.
En soms voeg ik wat toe.
In dit geval wat extra bomen links, omdat ik nog wat materiaal over had.
Op het deksel komt nog een priegelig bosje lavendel, met een nog priegeliger strikje.
Daar werd ik echt even kriegel van, maar hij is toch aardig gelukt.
Het tuinpad plavei ik met grijze platte steentjes die ik uit een vorig pakketje over had.
Die vond ik er mooier bij dan de meegeleverde lichte steentjes.
En de laatste foto is moeilijk te zien.
Maar in de slaapkamer staat een mandje lavendel.
Die zou ik niet in mijn slaapkamer willen hebben, want daar moet ik enorm van niezen.
Op de tafel beneden een schaaltje met onooglijk kleine stukjes watermeloen.
Die moest ik snijden uit een fimoschijfje.
Dan ben ik toch heel blij dat ik een loeplamp heb.
Voor de finishing touch ging ik een beetje mijn eigen gang.
Er kon nog veel meer bij, maar ik vind een beetje ruimte toch ook wel aardig.
