Kleine ontmoeting

Ik moest nog het eea bij de Action hebben.
Daarna de flappentapper leegtrekken.
En omdat het best aardig weer was reed ik nog even door naar mijn geliefde plekje op de brug, voordat ik nog een laatste vergeten boodschap bij de supermarkt ging halen.

Toen ik op de brug van het uitzicht zat te genieten kwam er een piepklein blond jongetje op een loopfietsje langs, met z'n moeder.

Hij begon een heel enthousiast verhaal tegen me waarvan ik alleen telkens het woord "jas" verstond.

Daarbij wees hij ook steeds naar mijn en zijn jas.

We dachten dat hij het had over dat we een jas aan moesten voor de kou.

Maar op weg naar huis realiseerde ik me dat zijn jas dezelfde aparte zeegroene kleur had als de mijne.

Al gauw liepen ze weer verder terwijl we uitbundig zwaaiden en "doei" riepen naar elkaar.

Na een poosje werd het al weer wat frisser dus ik maakte me klaar om weer mijn stalen ros te bestijgen.

Maar daar kwam hij weer aan gesjeesd.

Hij wilde heel graag op mijn fiets klimmen en ik zei dat dat wel mocht.

Met z'n kleine armpjes en beentjes klom hij behendig omhoog, ging op het enorme zadel zitten en bekeek uitgebreid alles wat op mijn stuur bevestigd zit.

Toen klom hij er weer even behendig af.

Ik stapte nu zelf op mijn fiets en we zwaaiden en riepen weer  heel veel keer "doei" naar elkaar terwijl ik weg reed.