Onkruid

Elke mooie dag ben ik aan de slag in mijn tuintje.
Nou ja ik rommel steeds een kwartiertje en dan ga ik een uurtje op mijn ligbed liggen.
Ben nog steeds niet helemaal hersteld van m'n vijfde virus in 6 maanden en heb daar bovenop ook nog eens flinke bloedarmoede.
Gelukkig heb ik inmiddels genoeg ervaring met vermoeidheid om me aan te passen aan mijn lijf.
Veel rusten dus.

Maar het rommelen in het zonnetje doet me goed.
Net zo als de uiltjes die ik op mijn ligstoel knap, vergezeld door Piep en Lolo die het maar wat gezellig vinden om zo samen te dutten.

Ik heb nog nooit zo veel mos in mijn tuin gehad als dit jaar.
Dat komt vast door de milde winter.
Maar ik heb een nieuwe methode gevonden, die het wieden een stuk makkelijker maakt.
Ik was eerst bang dat ik zo de opkomende bolletjes en dergelijke zou vernielen, maar het gaat wonderbaarlijk goed.

Vorige week heb ik de hele tuin eerst bewerkt met een grove hark.
Daarmee kwam het meeste mos al los.

Een paar dagen later ben ik aan de slag gegaan met de schoffel, waarmee wat dieper geworteld onkruid los komt.

En nu ben ik in de fase van op mijn riante achterste door de tuin schuiven en alles wat nog vaster zit los te werken, soms met behulp van schepje of handschoffeltje.
Daar ben ik nog wel even mee zoet, maar met elke mooie dag steeds een beetje verder, kom ik er uiteindelijk ook.

Het allerlastigste zijn de steeds weer hardnekkig opduikende graspollen, diep geworteld en met die slappe handjes van me bijna niet te hanteren.

Inmiddels heb ik de twee cirkels in de tuin ook al ingezaaid.
Nog meer lupinen in de grote cirkel en klaprozen bij mijn hazelaartje.

Ik heb dit jaar geen budget voor m'n tuintje, maar gelukkig heb ik veel zaden verzameld en ik kijk regelmatig op internet of er nog iemand gratis plantjes aanbied.