vrijdag 25 mei 2018

We hebben het niet geweten

Als ik voor de laatste keer het zwembad in stap en vertel dat ik weg ga, krijg ik de vraag: "waarom dan?".
En voor ik het weet zeg ik in tranen dat ik hier meer dan tien rotjaren achter de rug heb, met vooroordelen en scheldpartijen en bedreigingen.
En een vrouw zegt verschrikt: "Dat zijn dan geen echte puntjepuntje geweest, want echte puntjepuntje doen zoiets niet, dat is import" en ze vind het heel erg voor me.
Ik kan het niet opbrengen om te zeggen dat het toch meestal echt echte puntjepuntjes waren die het me zo moeilijk maakten.
Ze zijn ontdaan omdat ze het niet geweten hebben.

Mijn oude grijze zwemmaatje, ook import, met wie ik altijd pret heb, feliciteerd me uitbundig.
En langzaam schuift het verhaal door de hele groep.

Aan het einde van de les stapt één vrouw op me af en omhelst me stevig.
Mijn eerste knuffel sinds ik hier woon.
Het raakt me, had ik die maar veel eerder gehad.

En eenmaal op de kant krijst een vrouw, daar ben je zelluf bij hoor of zo iets.
En ik loop weg met de woorden dat ik daar geen energie meer in ga steken.

In het bubbelbad heb ik een goed gesprek, met een vrouw die van elders komt, over mijn nieuwe huisje.

En met gemengde gevoelens ga ik naar huis.
Blij met de knuffel en het goede gesprek.
En toch ook een kater.
Als je tien jaar elke week samen komt.
Hoe kan het dan dat ze het niet hebben geweten.
Hoe kon ik zo onzichtbaar zijn.
Terwijl ik er voor mijn gevoel eerder te veel dan te weinig over gesproken heb.


9 opmerkingen:

  1. Je hebt een goed besluit genomen, en probeer daar helemaal achter te staan. Laat alle negatieve dingen achter! Veel geluk in je nieuwe huisje...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hannie heeft gelijk, probeer het achter je te laten. Een nieuw begin, dat is niet iedereen gegeven. Verheug je daarop.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja sorry, mijn vorige nieuwe begin denderd ff over me heen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Laat gaan wijfie,
    Ik ga jou en de meisjes missen,maar je bent meer dan welkom op je nieuwe stekkie.
    De echte puntjepuntje zijn zo verzuurd hier,die zullen nooit veranderen,die blijven bitter......
    Aftellen en lekker opnieuw beginnen op een plek waar je wel welkom bent....

    Sien.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wij zullen onze zorgzaamste oppas ever ook heel erg missen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wel weer tekenend dat na zo'n lieve reactie er toch weer eentje moest komen die jouw bevindingen onderstreepte... Ik denk dat je geen beter besluit had kunnen nemen, die puntje-puntjes veranderen niet, dat is wel duidelijk. Gelukkig hoef je je daar niet al te lang meer druk om te maken😘

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Vreemd is dat, zelf denk je het vaak genoeg te hebben aangegeven, maar anderen hebben het niet opgepikt. Laat het achter je, je begint een nieuw leven, en ik lees net dat je hulp hebt bij het inpakken, fijn voor je!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Vandaag niet, die is ziek geworden.
    En ik heb ook mijn instortdagje.
    Veel te benauwd weer.
    Gelukkig stortregent het nu.

    BeantwoordenVerwijderen