De volle franjepapavers zijn nu ook gearriveerd.
Als je goed kijkt zie je onderaan een kleinere die duidelijk een kruising is.
En zij is ook weer terug.
Ik kocht haar een paar jaar geleden en deed er niet zo heel veel mee.
Toen kwam er een verhuizing en bleef ie lang staan.
En toen ik haar weer eens nodig had begon ze te sputteren.
Er kwam een vriendje en een druk nieuw leven tussendoor.
Maar toen ik een paar weken geleden gordijnen voor de huiskamer op de kop tikte, die vermaakt moeten worden, moest ze toch echt een onderhoudsbeurtje hebben.
Zoals je ziet heeft dat nogal wat moeite gekost. 😂😂😂
Maar nu moet ik dus echt aan de bak.
Een keertje binnenkort, als het regent, of zo.
Eigenlijk heb ik het niet zo met naaimachines, maar ja, ze zijn wel onmisbaar.
Oh, ben ik niet de enige met een haat-liefde-verhouding met een naaimachine! Ik kan mooi naaien, dat weet ik, maar ik doe het nooit. Zodra ik er achter ga zitten, voel ik van binnen een soort agressie op komen, gevalletje jeugdtrauma denk ik, mijn moeder zat waarschijnlijk iets te vaak achter het naaimachine.
BeantwoordenVerwijderenHa nog eentje.
VerwijderenIk heb het gewoon niet zo op machines.
Heb liever een naald in m'n handen
Jammer toch , je kunt zoveel moois maken met de naaimachine en snel ook nog! Gewoon aan de gang gaan...
BeantwoordenVerwijderenPrachtige papaver!
Daarom heb ik er ook twee.
VerwijderenDe andere is uit de jaren 50, met van die knoppen waar je siersteken mee kunt maken.
Ook die moet weer een keer op gang gebracht worden, maar daar gaan we eerst een keer zelf naar kijken.