maandag 16 juni 2025

Blogger problemen

 Al zeker een week heb ik op mijn tablet problemen met het schrijven van mijn blogjes.
Ik kan er niet scrollen, dus kom, als ik verder wil schrijven niet bij de onderste regels.
Op mobieltje lukt het wel, maar dat werkt niet fijn met hele lappen tekst.
Zo priegelig.

Ook bewerk ik m'n fotos liever op tablet.
Je ziet het dan toch wat beter.

Dus het is nu lekker onhandig.
Ik fotografeer op mobieltje.
Stuur ze dan door naar tablet.
Zet de composities op het blog.
Schrijf dan weer op mobieltje.



zaterdag 14 juni 2025

Morgen sta ik weer op




Morgen sta ik weer op
Of overmorgen
Maar vandaag even niet
Ik sluit de gordijnen
Trek het laken over m'n hoofd
Het is even te veel
Het wil even niet 

Morgen sta ik weer op
Uiterlijk overmorgen
Ik voel me overweldigd
Het wil nu even niet 
Te veel zorgen
Te veel oud verdriet

Morgen sta ik weer op
Nu lukt het even niet





donderdag 12 juni 2025

WIP: Omgekeerd naadloos breien

Meer dan veertig jaar geleden breide ik een Ierse trui die traditioneel aan één stuk gebreid worden  vanaf de hals.
Je begint met de hals, dan de schouderpassen.
Vervolgens neem je steken op langs de passen en brei je voor en achterpand tot onderaan de oksel.
Dan zet je steken onder de oksels erbij op en brei je rond tot onderaan .
Ook de mouwen zet je rondom het mouwgat steken op en brei je naar beneden toe.
Het was een enorme klus met wel tien verschillende kabels.
Ik heb er helaas geen foto van.
Die maakte je indertijd niet zo veel.

In de kast vond ik een katoenen spencer en omslagdoek die ik ooit gemaakt heb, maar kan me niet heugen wanneer ik ze voor het laatst droeg.
Dus heb ik ze uitgehaald, om een langer mouwloosvest te breien voor op één van m'n nieuwe jurken.



Omdat ik geen idee heb hoever ik met het garen kom gebruikte ik die ierse methode.
In dit geval breide ik eerst de rugpas tot aan de oksels en ging daarna verder aan de andere kant met de schouders.


En vervolgens meerderde ik eerst na tien pennen, dan na negen, na acht, etc tm 1 pen naar een V-hals.


Toen de voorpanden even lang waren als het achterpand kwam ik tot de conclusie dat ze nog niet lang genoeg waren.
Dus breide ik ze gezamelijk verder.
Om vervolgens steken bij te zetten onder de oksels.
En vanaf dat moment verder te gaan met 1 draad over de hele omvang.
Dat werd een hele volle pen.


Onder de borst meerderde ik nog 1 op 4 steken.
Ik heb veel buik en zo valt het onopvallend veel mooier.
En dan kwam er een lange spannende periode van recht toe recht aan breien.
Spannend omdat je tussentijds niet passen kunt en je pas als de onderboord afgehecht is kunt zien of je alles goed ingeschat hebt.


Gelukkig was dat wel het geval, dus kon ik aan de enorme klus van het opzetten van de boord beginnen.


Die keurig slaagt.

Nu neem ik even pauze om te bedenken of ik alleen een boordje aan de armsgaten zal breien of toch halve of hele mouwen.
Ondertussen pak ik een andere UFO op.

Jaja, ik zal eerst ook nog even de laatste draadjes wegwerken 😉, dat was ik voor de foto nog even vergeten.

dinsdag 10 juni 2025

Dream Bottle: Magic Light

Terwijl mijn brein borrelt van de textielideeën gaat het bouwen gewoon nog even door.
Want op zoveel ideeën loop ik zoals altijd finaal vast.

Na de eerste Dream Bottle kreeg ik de smaak te pakken.


Toen ik hem uitpakte dacht ik dat het een makkie zou worden.
Er leek zo weinig in te zitten.


Maar daar verkeek ik me op.
Veel onderdeeltjes, maar piep en piep klein.


Soms vraag ik me af waarom ik het niet laten kan, al dat gepriegel, vierkante oogjes, overal lijm, maar het resultaat is elke keer zo leuk.
En in kleine stapjes, blijft het nog steeds leuk.


In het landschapje komt ook een bierwagen langs.
Butterbeer, het zegt me niets, maar het blijkt uit de Harry Potter boeken te komen.


Daar zal deze sneeuwuil dan ook wel vandaan komen.
Het rotsblok is gemaakt van een verfrommeld stukje papier, dat om een piepklein stukje plasticfoam geplakt is.


En dan is de ondergrond aan de beurt.
Een heel gedoe met stukjes schuimplastic, die in moeilijke stukjes moet worden gesneden en vervolgens ingewikkeld aan elkaar geplakt en beplakt met een soort sterk crêpepapier.
Waar je nu lichtjes ziet staan straks de huisjes.
En zo leuk ook ondergronds brand licht.
Dat had ik tijdens het knutselen niet eens door.



En toen kregen de huisjes hun plekje.
Het was nog een hele kunst om de lampjes in de huisjes te krijgen.
Ze verraden ook elk kiertje 😆🤭.


Dan is de achtergrond aan de beurt, tot mijn verbazing veranderd het licht van kleur.
Het geeft de illusie van het Noorderlicht.



En dan opeens is ie dan toch alweer klaar.
Nou ja, eh, de laatste loodjes waren erg plakkerig en het was een heel gedoe voor alles goed op z'n plek bleef zitten.
Maar wat is ie leuk.


zaterdag 7 juni 2025

Godspenning




Wie u vervolgt vervolgt mij.


Heer wat wilt U dat ik doen zal
God redt ons uit de noode
Geef vrede aan de wereld
Heer blijf bij mij
Het wordt nacht



Mijn moeder gaf me ooit deze penning, waar ik verder niets van wist.
Hij lag al jaren thuis in een la.
En verdween bij mij in een bakje met een allegaartje aan munten.
Laat ik nu vanmiddag puur bij toeval op Google tegen het verhaal erachter aan lopen.


Penning Koude Oorlog 1958.
 In het katholieke zuiden werd in 1958 een gedenkpenning uitgebracht om geld in te zamelen voor de organisatie “Oost priesterhulp”.
Deze organisatie bood hulp aan priesters in het Oosten van Europa.

Mijn moeder was van Gereformeerde Huize, later Nederlands Hervormd, omdat haar beide echtgenoten dat waren.
Ze had bij mijn weten geen enkele connectie met het roomse zuiden.
Maar wellicht kwamen die paters ook in Schoonhoven, waar ze toen woonde boven het militair tehuis.

Hier kun je meer lezen over deze penning:



maandag 2 juni 2025

Dagje Petten

 Het Nationaal Ouderenfonds organiseert elke zomer stranduitjes op veel plaatsen langs de kust.
Ook de Uitbus doet elk jaar een paar keer mee.
We vertrokken dit keer al heel vroeg, want we moesten een heel eind reizen en voordat iedereen is opgehaald ben je zo al een uur verder.
Dus stond de bus al om 8 uur voor de deur.


Na een rit door Overijssel, Flevoland, over de dijk naar Enkhuizen en dwars door Noord Holland bereikten we restaurant Zee en Zo op het strand bij Petten.

Komt het je bekend voor?
Een jaar geleden waren we hier ook.


We werden ontvangen met koffie/thee en een heerlijk gebakje.


Daarna kon wie wil het strand op, al dan niet per strandrolstoel.
Ik sloeg een stukje rechtsaf, terwijl bijna iedereen naar links trok.
Het was heerlijk rustig mijn kant op.


Het was druk op zee.
Oa twee garnalenvissersboten voeren steeds heen en weer in de verte.
Achter die schepen was het een drukte van belang.
Een grote hoeveelheid meeuwen pikte een graantje mee van wat naar boven kwam.


Het was hoog water en het smalle strand bood weinig stevigheid, dus ging ik lekker, bijna uit de wind, op het dek van de piratenboot zitten, maakte er wat selfies en Willem van het Ouderenfonds kwam ook nog even langs met zijn polaroid camera.


Al gauw was het tijd voor de lunch, onder de klanken van de vaste muzikant van het Ouderenfonds.
Inmiddels ken ik zijn repertoire al bijna uit mijn hoofd.
We kregen een broodje gezond, een broodje kroket en een kommetje soep en veel fruit.


Na de lunch genoten we nog een poosje van het uitzicht.

Onze chauffeuse liep ondertussen nog even een stukje over het stille strand en had een onverwachte ontmoeting met een zeehond.

En toen was het alweer tijd om in de bus te stappen.


Onderweg stapten we nog even uit bij Figola's in de buurt van Zalk voor een sanitaire stop en een kleine verfrissing (😇).


***********

Voor wie minder bekend is met internet:
Als je op de woorden in een andere kleur klikt, dan kom je op de website die daarbij hoort.