Zelfstandig op vakantie deel 2 van 5

De volgende ochtend bleek dat het bed zo hoog was dat mijn voeten wel 20cm boven de grond bleven hangen.

Het lukte me om de deurpost te grijpen en me zo uit bed te trekken.

Na het ontbijt met de heerlijke krentenwegge van de regionaal beroemde Bakkerij Slatman, vertrok ik al vroeg richting zwembad.

Het eerste uur is het bad alleen voor volwassenen.

Daarna mogen kinderen er ook in.

Goed gedaan, al is het buiten de schoolvakanties niet erg nodig.

Je krijgt er toegang met gezichtsherkenning.

En zoals zo vaak is het tourniquet niet gebouwd op mijn weelderige vormen.

Dus schuif ik, tas en armen boven het hoofd en buik in, overdwars door het smalle doorgangetje.

De kleedhokjes zijn zelfs voor gewone mensen erg krap vertelde een vaste bewoonster, maar er is een schapenhok.

Zonder slot.

Daar kan ik me goed verkleden.

Tas voor de deur en goed opletten of er wat aankomt.

Eh tja, als je het grootste gedeelte van je leven al kritiek krijgt op je uiterlijk, dan geef je je niet graag onverwacht bloot.

Het zwembad is erg mooi, zo te zien nog erg nieuw.

Er is een vriendelijke trap, met handgrepen langs de muur.

Tussen de baantjes door raakte ik er oa in gesprek met een man die vertelde dat ie, na jaren afhankelijk te zijn geweest van een scootmobiel, opeens besloten had om weer op de fiets te stappen.

En het was hem gelukt.

Op een gewone fiets notabene.

Nu was ie voor de derde keer weer aan het zwemmen.

We hadden het over de blijdschap van dingen weer zelf kunnen en de vrijheid die je dan ervaart.

Over de ontroering.

Het was even een feestje van herkenning.

De rest van de ochtend ging ik maar weer eens aan de slag met de zoomloom.

Links weer een stapeltje angora wat ergens in de toekomst vervilt gaat worden.

Rechts ook angora, maar heel dun, dat geeft een kantachtig effect.

Ik had willen lunchen bij de McDonalds, maar daar had ik op het moment supreme helemaal geen zin in, dus at ik gewoon wat thuis.

Daarna fietste ik richting Kringloop Red een Kind.

Een grote overzichtelijke kringloop met veel goede spullen.

Het was er verschrikkelijk warm en het liep in straaltjes van me af.

Maar ik vond er toch nog een vrolijk zomersjaaltje en wat restjes garen voor de Zoom Loom.

De meubels boven en de kleding sloeg ik over.

Dat kon ik toch niet meenemen.

Vervolgens fietste ik door lelijke en mooie straatjes richting de Spar, voor de nodige fourage en een ijsje.

Hardenberg heeft inmiddels al heel wat omliggende dorpjes opgeslokt, daardoor krijg je die wat vervreemdende twee werelden door elkaar.

Het ene moment stads, vol, druk en lelijk.

Het volgende heel pittoresk.

Al met al maar zo'n 6,5 km op de teller, maar het laatste stuk speelde een paar spieren die ik de vorige vakantie blesseerde opeens weer hevig op.