Girly appte vanmorgen of ik er even uit wilde.
Daar zei ik natuurlijk geen nee tegen.
Elke afleiding is welkom.
Toen ik naar de auto liep merkte ik dat ik behoorlijk last had van m'n evenwicht.
Weer een bijverschijnsel.
Ik heb echt een vette terugslag van de Prednison.
Gelukkig ben ik nu over de helft.
Tijdens de rit kon ik lekker blijven zitten en genieten van het uitzicht.
Vanuit de auto maakte ik fotos terwijl Girly de catches zocht.
Zo mooi, overal kwamen we velden vol afrikaantjes tegen.
Ik heb wat met afrikaantjes.
Mijn oma woonde in de jaren zestig in een schitterend park in een seniorenwoninkje bij een verzorgingshuis.
Elk jaar zette de tuinman van het bejaardenhuis bij alle huisjes in het park een rijtje afrikaantjes langs het terrasje.
Nog steeds denk ik aan mijn oma als ik afrikaantjes ruik of zie
We reden ook nog even door Rheeze, want Girly wilde de Brink graag zien, zo kwamen we ook langs de Kleine Belties waar ik zo fijn vakantie gevierd heb.
Doodmoe, maar blij dat ik er even uit kon, werd ik weer thuis afgezet.
Wat heerlijk dat je werd opgehaald. Even eruit kan zo fijn zijn en je dag kleuren!
BeantwoordenVerwijderenDat moe zijn weegt zeker op tegen het fijne van er even uit zijn.
BeantwoordenVerwijderenBij onze buren staat ook een heel veld Afrikaantjes, zo mooi tussen de andere herfstkleuren